Bulevardi i muzave

[lovely]

Postimi origjinal është bërë nga Le jardin des disparus

Mbamë në kujtesë

Si një fill të brishtë bari
që mbi borë ka shpërthyer
si një lumë që shkumëzon
pas një shiu rrebesh
si një gur të rëndë
që nganjëherë nuk mund ta ngresh
si atë vazhdën e bardhë
që anija le pas vetes teksa ikën

S`jam i çmendur, jam kaq i vetmuar
kam nevojë për ngrohtësinë tënde
ndaj, mbamë në kujtesë

Mos e ndal fluturimin
edhe kur jeta të përplas kundër erës
mos u frikëso nga netët pa dritë hëne
edhe kur ndjehesh e vetmuar
a s`sheh që jam këtu

Pavarësisht çka ngjarë
mbamë në kujtesë
qoftë dhe si një premtim të papërmbushur…


(disparus)

Do të të mbajë në kujtesë

Nuk je i çmendur, je kaq i vetmuar
Ke nevojë për ngrohtësi
ndaj, do të të mbaj në kujtesë

Nuk do e ndal fluturimin
edhe kur jeta të më përplas kundër erës
nuk do frikësohem në netët pa dritë hëne
edhe kur ndjehem e vetmuar
apo e shoh që nuk je këtu

Pavarësisht çka ngjarë
do të të mbajë në kujtesë
qoftë dhe si një premtim të papërmbushur...



Ps; Disparus, kam qef nikun me ta shkurtu edhe me ta dredhu.
Kam qef vargjet me ti kthy e rrotullu.

Mos ma nxin per t`madhe, vetit qejfin rrallehere ia prishi

[Miriam]

E dashura ime e çuditshëm, ç’meritë kam për ty në k’të jetë
Sytë e tu të qartë si kristal, sikur më shohin e më thonë:
-Bëmë të magjepsem e hesht! Zemra ime që ti po ngacmon,
Përveç ndjesisë së një qenies antike plot sinqeritet,

Në duart e tua e përkundur dhe e ftuar në të ëmblin gjumë,
Nga sekreti i saj i skëterrshëm, asgjë s’ka për të treguar,
As legjendën tënde të zezë, në
gërma zjarri s’ka për ta shkruar,
Oh, se unë pasionin e dua e shpirti më dhëmb aq shumë!

Le të duhemi ëmbëlsisht. Dashuria, një rojtare e drobitur,
Në mes të errësirës, në pusi, tendos harkun e saj fatal.
Po unë ia njoh mirë veglat e të vjetrit arsenal.

Krimin, tmerrin dhe marrëzinë! O margaritë e nemitur!
Pse, njësoj si unë, një diell vjeshtak nuk je vallë ti,
Margarita ime e akullt, e imja e panjollosura bardhësi

Bodler

[Le jardin des disparus]

Postimi origjinal është bërë nga lovely

Do të të mbajë në kujtesë

Nuk je i çmendur, je kaq i vetmuar
Ke nevojë për ngrohtësi
ndaj, do të të mbaj në kujtesë

Nuk do e ndal fluturimin
edhe kur jeta të më përplas kundër erës
nuk do frikësohem në netët pa dritë hëne
edhe kur ndjehem e vetmuar
apo e shoh që nuk je këtu

Pavarësisht çka ngjarë
do të të mbajë në kujtesë
qoftë dhe si një premtim të papërmbushur...



Ps; Disparus, kam qef nikun me ta shkurtu edhe me ta dredhu.
Kam qef vargjet me ti kthy e rrotullu.

Mos ma nxin per t`madhe, vetit qejfin rrallehere ia prishi

Qejfi më i madh se Stambolli, thoshin dikur ... Faleminderit dhe je e mirëseardhur në Bulevard!

[Le jardin des disparus]

Intime

Mbi flatrat e viteve e t`andrrave
zbulova kudo nga një pjesë tënden

Pritur të kam gjithë jetën
në anën tjetër të natës
e në dhomën akull të pritjes

Emrin tënd kudo kam shkruar
në këngët e mia t`përjetshme
e mbi portretin e biografisë sime
për t`u mburrur se kam jetuar

Në pranverat e rinisë sime
e në flokët e mia t`zbardhura
dhe mbi miliona fjalë të blerta
ishe ti, vetëm ti – Dashuri…


(disparus)

[Le jardin des disparus]

Urrejtja

Nuk mund të hysh nga dritarja e hapur
në hapësirat e frymëzimit tim
në blerimin tim të pashkelshëm

Nuk mund të hysh në ëndrrën time
dhe të prishesh gjumin tim
të hysh në vargjet e mia
e t`i peshosh djallëzisht

Nuk mund të hysh as në lotin tim
dhe të më përqeshësh kur më gjenë duke qarë

Nuk mund të ulesh mbi shpatullat e mia
të bësh fole në ndërgjegjën time
të vjedhësh shpirtim tim të çiltër
gjaku im nuk është verë për t`u pirë

Sytë e tu janë të frikshëm
nuk do mbytem kurrë në ta...

(disparus)

[Dardanesha]

Postimi origjinal është bërë nga Le jardin des disparus

Urrejtja

Nuk mund të hysh nga dritarja e hapur
në hapësirat e frymëzimit tim
në blerimin tim të pashkelshëm

Nuk mund të hysh në ëndrrën time
dhe të prishesh gjumin tim
të hysh në vargjet e mia
e t`i peshosh djallëzisht

Nuk mund të hysh as në lotin tim
dhe të më përqeshësh kur më gjenë duke qarë

Nuk mund të ulesh mbi shpatullat e mia
të bësh fole në ndërgjegjën time
të vjedhësh shpirtim tim të çiltër
gjaku im nuk është verë për t`u pirë

Sytë e tu janë të frikshëm
nuk do mbytem kurrë në ta...

(disparus)

Shume e bukur, komplimente...

[lovely]

Sa herë

Epshin,të gjithë e kemi prekur.
Njohja me afshin erdhi me ty
E mbuluar apo jo,
ate kofshë sa herë e ke përzdredhur..

Sa herë tu luta të mbytesh në sytë e mi
thellë,
akoma edhe më thellë.

Sa herë mendja u trazua
gjatë netëve të shkurtëra,
shumë të shkurtëra.

Sa herë thashë se mendje nuk do ndërroj,
sa psherëtima fytit teposhtë u zhduken
Sa herë ndjenja u lag e ndezur,
Ti, premtimi im i papërmbushur.

[Le jardin des disparus]

Postimi origjinal është bërë nga lovely

Sa herë

Epshin,të gjithë e kemi prekur.
Njohja me afshin erdhi me ty
E mbuluar apo jo,
ate kofshë sa herë e ke përzdredhur..

Sa herë tu luta të mbytesh në sytë e mi
thellë,
akoma edhe më thellë.

Sa herë mendja u trazua
gjatë netëve të shkurtëra,
shumë të shkurtëra.

Sa herë thashë se mendje nuk do ndërroj,
sa psherëtima fytit teposhtë u zhduken
Sa herë ndjenja u lag e ndezur,
Ti, premtimi im i papërmbushur.

E shkruar me një ndjenjë shumë të fuqishme... Me, like it!

[Le jardin des disparus]

Postimi origjinal është bërë nga Dardanesha

Shume e bukur, komplimente...

Faleminderit për vlerësimin. Të përshëndes ngrohtësisht!