Anėtarėsuar: 10-06-04
Postime: 398
|
Kam mundur te qaj per lulet
duke menduar ne Ty
duke kujtuar buzet e tua
qe u ngjajne aq shume lulebozhureve
Kam mundur te te dashuroi
nen hijen e rrapit
ku perthyhet dhe dielli i mengjesit
Kam mundur te ta prek zemren tende te njome
dhe t`i mesoi te gjitha kenget e tua
Kam mundur tu pergjigjem
vrushkujve te gjakut
e puthjeve tua te embla
Kam mundur ta kendoi
nje kenge ylli apo dielli
dhe ta pikturoi nje lot
ne permallimin e syve
Kam mundur
...e sa i pamundur qe jam !
Dhe prap per Ty!
Kur ulem,
kur ngritem..
dhe shkoi,
ne heshtje vetem ne Ty mendoi!
Si larg,
si afėr...
kur jamė,
njėsoj nė zėmėr te kam!
Kur m`shanė,
dhe ikė...
me vrap...
njesoi tė dua prapė!
Kur qeshė,
kur qajė,
kur kėndoj..
tė dua, tė dashuroj!
Per TY!
Kisha dashtė t`jem zog,
tė shkoi vėnd me vėnd,
kur t`jesh e vetmuar,
t`ulem n`krahun tėnd!
Kisha dashtė t`jem Flutur,
tė shkoi mal e pėrrua,
nektarin e luleve,
t`ua falė buzėve tua!
Kisha dashtė t`jem lule,
si lulet nė Pranverė,
tė mė mbashė nė duar,
tė mė marresh erė!
Kisha dashtė t`jem qiell,
i shtrirė kėnd me kėnd,
ngjyrat e ylberit,
t`ia falė syrit tėnd!
Kisha dashtė t`jem hije,
e kur je e fjetur,
tė ulem pranė teje,
tė tė puthė mbi vetull!
Kisha dashtė t`jem ėndėrr,
dhe kur je nė gjumė,
tė vijė t`mos le vetėm,
se tė dua shumėėė!!!
Sėrish per TY!
Per ata sy t`zjarrtė,
dhe plotė dashuri,
edhe vetė Dielli,
ta kish pasė lakmi!
Per atė qeshje t`ėmbel,
plotė sinqeritet,,
po te shifte Hėna,
pa fjalė kish me mbetė!
Per atė zemer t`paster,
dhe atė bukuri,
edhe vetė lulet,
do t`kishin lakmi!
Per atė mendje t`shendoshė,
per atė menquri,
do tė behesha tokė,
do tė bėhėsha hi!
Dhe per atė zjarr shpirti,
qe shperthen VULLKAN,
do tė digjesha krejt,
veq te t`kisha pranė!
S`kisha dashtė gjė tjeter,
nė kėtė botė t`pa drejtė,
veq te jem pranė teje,
veq tė t`kem perjetė!!!
Te qetė bisedonim,
mbshtetur n`krahun tim,
numeronim yjet,
dhe zogjtė n`fluturim!
E qeshnim e qeshnim,
me lotė e gėzim,
me zjarr e flakė zemre,
me mallė n`perqafim....
Sa shpejt iken ditėt,
sot prap jemi larg,
me endrra e shpresa,
sėrish t`jemi bashkė!
Dhe ditėt ikin......
Ikin ditėt ikin,
tash u bėnė dy javė,
qe kur s`jemi bashkė,
qė kur s`jemi parė....
Unė erdha kėtu,
Ti mbete atje,
dy zemra u ndanė,
shpirti copė u bė!
Dhe mbeten kujtimet,
me dhėmbje e mallė,
kur isha pranė teje,
kur m`kishe perballė!
Sa ishim tė lumtur,
sikur zogjtė nė qiell,
neten ditė e bėnim,
e ditėn pranverė!
Te qetė bisedonim,
mbshtetur n`krahun tim,
numeronim yjet,
dhe zogjtė n`fluturim!
E qeshnim e qeshnim,
me lotė e gėzim,
me zjarr e flakė zemre,
me mallė n`perqafim....
Sa shpejt iken ditėt,
sot prap jemi larg,
me endrra e shpresa,
sėrish t`jemi bashkė !
|
Modė E Temėzuar