Ndergjegjja...a na tregon perhere rrugen e vertete?

[turisti]

Postimi origjinal është bërë nga Honesty^uk.

Kur rrini vetem e beni hesapet me veten,ndjeni se ndergjegja ju shqeteson per gjerat qe kemi bere gabim ose qe nuk duheshin bere...
A na tregon perhere ndergjegja rrugen e drejte???
A mund te gjejme gabimet tona vetem duke vene ne levizje ndergjegjen...?

Mundohuni te kaloni sa me bukur
Honesty

Honestyi nderuar,

Une mendoj qe gabimet nuk jane ne ndergjegjje,por ngergjegjja pasqyrohet ne gabme.

Me respekt,
TURISTI.

[Odise]

gjithmonë!

[Gentiani]

Ndoshta është tepër vonë, kur ndërgjegjëja të tregon rrugën vërtetë. Duhet peshuar gjërat shumë e mirë me motrën Vetëdije për të mos i dhënë shansin të godas, të jap flakareshë, të shqelmoj e të vras Ndërgjegjëja.

Nëse presim që duhet të na vrasë ndërgjegjëja, për ta kuptuar se a e kam pasur drejtë dhe mirë, është vonë shumë vonë.

Kjo është çështje individit dhe personale, dikënd duhet ta vrasë e godasë për ta kuptuar atë dhe prap nisja nga e para...

[Odise]

Postimi origjinal është bërë nga Gentiani

Ndoshta është tepër vonë, kur ndërgjegjëja të tregon rrugën vërtetë. Duhet peshuar gjërat shumë e mirë me motrën Vetëdije për të mos i dhënë shansin të godas, të jap flakareshë, të shqelmoj e të vras Ndërgjegjëja.

Nëse presim që duhet të na vrasë ndërgjegjëja, për ta kuptuar se a e kam pasur drejtë dhe mirë, është vonë shumë vonë.

Kjo është çështje individit dhe personale, dikënd duhet ta vrasë e godasë për ta kuptuar atë dhe prap nisja nga e para...

***Gentiani, eshte ma se e vertete, ajo cfare thoni, sepse Ndergjegjja gjithmone, ta tregon rrugen, ajo vetem ta tregon udhen, po mvaret 'motra vetedije', sa eshte ne gjendje, ta vazhoj ate rruge, a ka hap per ate rruge, qe mos t'i dali rruge pakrye! Bukur e plotesove!

Odise

[ShEjToNkA]

Ndërgjegjia është ajo që na shpije në rrugë të drejtë dhe të duhur. Është ajo që s'na lënë t'i bëjm disa gjëra dhe t'i marrim disa rrugë, që s'duhet bërë dhe marrë.
Por edhe atëherë kur një gjë e tillë ndodh, pasi që fatikisht asnjë nga ne s'jemi të përsosur, më sot jo nesër gjithsesi na jep kahjen që ishte dasht të marrim me kohë. Është ajo që na shtyn të bëjm atë që duhet, që na kthen aty ku është dasht të ishim, aty ku ishte dasht të vepronim ndryshe. Ndërgjegjia është si një shtrëngatë që moment e më tepër na zë frymen përderisa ta aktivizoj vetdijen për të pranuar atë çka s'ka qene e drejtë, për të kërkuar falje dhe të na shpije tek ata përsona që duhet t'ju rrëfehemi dhe t'ju kërkojm falje për atë çka bënëm.
Ndërgjegjia është ajo që s'na lejon t'i bëjm disa gjëra që s'duhet bërë, ndaj sipas mendimit tim ndërgjegjia është veti e frymës njerzore ku nuk na lejon të kryjem vepra të kqija, jonjerzore!

[Domira]

Po.............................................

[panta_rhei]

Postimi origjinal është bërë nga Domira

Po.............................................

Nuk ka njeri qe nuk posedon Ndergjegje! Rrjedhimisht, a ia tregon kriminelit ndergjegjja rrugen e vertete!?

Poashtu dihet se, duke u bazuar ne normat morale, vetdija na thërret te bejme a te mos bejme diqka. Shpesh kjo qe na therret interpretohet sikur nji ze qe vjen nga brenda. Jo rralle, kjo thirrje interpretohet edhe si zeri i Zotit.

Thirrja e ketij zeri - ndergjegjja, nuk te tregon se cila zgjidhje a cili veprim eshte i mire apo i keq. Ndergjegjja e therret njeriun te beje nje zgjedhje, i tregon se duhet te veproje, se duhet te marre pergjegjesine qe i takon.

Kur njeriu eshte i zhytur ne mentalitetin e turmes, vepron thjesht ashtu siq veprojne te tjeret dhe siq e mesojne te tjeret, nuk ka mundesi te degjoje zerin e ndergjegjes (kete nuk ia lejon "zhurma" e te tjereve! Por, sado qe te jete i zhytur dhe i humbur ne "perditshmeri" njeriu, zeri i ndergjegjes asnjehere nuk shuhet plotesisht. Ndergjegja e therret njeriun vazhdimisht. "Ndergjegjja eshte nje ze qe nderpritet vazhdimisht", nuk ka mundsi kurre qe njeriu te degjoje dhe te veproje gjithmone sipas asaj qe i tregon ndergjegjja. Gjithsesi disa njerez zerin e ndegjegjes e degjojne me shume e me shpesh, disa me pak ose hiq. (A do te thote kjo se Zoti disa njerez i therret me ze me te larte e disa me ze me te ulet???) Apo ndoshta zerin e ndergjegjes e degjojne vetem ata qe e kane gjumin e lehte???

E verteta eshte se per te cuar nje jete "normale" "si gjithe te tjeret". njeriut i duhet vazhdmisht me ike prej thirrjes se ndergjegjes se vet, me e injoru thirrjen qe i vjen nga brendia e vet (s'don me pas hiq ndergjegje)... mirpo, per me ike prej dikujt, ti duhet me e dijt cka eshte ajo prej te ciles po ike, duhet me e dijte cka po injoron, duhet me e njofte ate qe po ki qejf me e harru. Paradoksalisht, ky eshte momenti dhe "arsyeja" qe e ben njeriun te vetedijshem per ndergjegjen, qe ka ndergjegje, dhe qe vazhdimisht e detyron te ballafaqohet me ndergjegjen... "pastaj" MENDON: A e kam mire a e kam keq... gabim a drejt... Ndergjegja nuk i tregon as nuk i jep pergjigje, por e "detyron" me mendu (rreth atij "problemi")!

[Skyfter]

Ndergjegjja na ben qyqar ka pas then Shakespeare.

[lyra2]

Ndergjegja eshte jasteku me i mire ....

[panta_rhei]

Postimi origjinal është bërë nga Skyfter

Ndergjegjja na ben qyqar ka pas then Shakespeare.

Ndersa mungesa e ndergjegjes te ben klloshar ka pas then Hamleti.

[Skyfter]

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

Ndersa mungesa e ndergjegjes te ben klloshar ka pas then Hamleti.

ok. ...

fatkeqesisht ndergjegjja e njeriut eshte pasiv!