POEZI NGA PSIKOLOGU

[turisti]

Postimi origjinal është bërë nga Psikologu

Lotet e njomë


Voglushit i rrjedhen lotet per faqe
kur mendova se eshtë i gezuar
mungesen e kishte ndi per ty
dhe shumë eshtë permalluar.


Buza e njomë iu dridhë
voglushit qe e kisha afer veti
lotet e tij vixelluan aq shumë
sikur uji i një deti.


Me sy te perlotur me tha:
se mungesen tende e ndjen
edhe pse do ta shetiste terë boten
vetem ty dikund te gjenë.

Zemra i rrahi aq shpejt voglushit
me ¨forcë te madhe e shtrengova
por qe e don akoma ti voglushin
me fjalë e mashtrova.

Vendin se ku ti pushon
shpesh së bashku e vizitojm
lulet me te bukura per ty
qdo here ti dhurojm.

Voglushit i kjan shpirti ne brendesi
edhe pse i qeshet fytyra e njomë
se te tere jeten pa ty
ne vetmi ai do ta kalon.

Ndjehet se mungesa e jote
sa vjen e me shumë rritet
e bashkë me lotin tonë
do te na percjellin vitet.

Kerkon ai doren tende te njomë
qe floket te ja prekish
merzin e permallimin e madhe
nga trupi te ja hjekish.

Une jam ne rolin e dyfisht
si nenë edhe si baba i tij
por doren se kam si tenden
qe ti hjeki merzi.

:cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: