Nga streha e lotit

[Domira]

Postimi origjinal është bërë nga Skofiar

MË VISH

Më vish zemër
Lëkurën ma qep ngadalë
Fijet lidhi nyje
Indet m’i bënë palë

Në çdo prerje të saj
Lë një shenjë kujtim
Fëmija kur të merr vaj
Emri im pajtim

Plagët lidhmi në shpirt
Me ndjenjen e shpreses
M’i ujit dhe kockat
Me lotët e besës

Vuajtjet m’i lidh në zemër
Aty ku je ngulitur
Veshma edhe palcën
Me mallin e shprishur

Nëse më s’takohemi
Kam një porosi
Eja prap betohemi
T’îa nisim përseri

Ne keto fjale gjen prehje shiprti i secilit qe i lexon ato, shpirti i te dashuruarve, atyre qe iu mungon dashuria, te zhgenjyerve apo atyre qe jetojne me shprese. Kjo eshte pershtypja ime.

Vazhdoni te na fisnikeroni me dashuri qe i nevoitet çdo njeriu, secilit prej nesh...

Me respekt

Domira