Ku qëndron kuptimi i jetës?

[Psikologu]

Jeta , bashkë me ditet e tona , krijon ne veten e vetë një kuptim të saj , edhe pse ne shumë menyra rrugë , pengesa , shqetesime dhe gezime , prapë se prapë merrë kuptimin e saj të emrit Jetë.
Te jetojmë jeten , do të thotë qe te jemi sa me shumë intenziv me jeten dhe peripetit jetsore duke e ditur se dita ne ditë ndryshon edhe pse nuk e verejm dhe cdo moment i jetes e kerkon një shfrytezim të saj , një rendesi të saj , qe ne fakt , ne me plotë bindje te e quajmë jetë , jetë e cila nuk vendosi mbi ne ose per ne , por ne ishim ata qe i ndryshuam kahjen , pamvarsishtë se ne cka dhe si.
Ne shumë dimenzione të jetes , njerezit të cilet edhe janë deshtues ne disa rrugë , marrin edhe shprehin qe të fajesojnë jeten , por perse ?!
Jeta nuk i ka fajet , edhe pse faji gjindet ne mesin tonë , gjindet ne gatishmerin tonë inteligjente, kuptimore, studjuese dhe analizuese.
Te filluar nga parimet e ndryshme të jetes dhe studimeve mbi jeten , ne lirishtë mundemi të e ndajmë jeten ne dy shkallë ose ne dy drejtime :
Pasive dhe Aktive.
Te jesh aktiv me jeten dhe ne jetë per jeten , do të thotë se cdo gjë edhe nese ne e quajmë të kot , duhet ta mesojmë dhe se punes me të vogel , të i kushtojmë rendesin më të madhe.
Ne fajesimin qe dikush i benë jetes , kemi të bejmë edhe me njerez qe e fajesojnë edhe njeri -tjeterin , duke harruar se komunikimi i njeriut , eshte qelsi kryesorë edhe mes bisedave vulgare, edhe ne mes të vete komunikimit me veteveten tende dhe personalitetin tendë njerzorë.
Kush jemi ne ?
Cka jemi ne dhe cka deshirojmë ne nga jeta , sepse jeta nuk deshiron asgjë nga ne .
Fati dhe meshira e jetes nuk lihet ne meshiren e jetes , por duhet që ajo të aktivizohet , të krijohet një qark i saj qe edhe nese ne mendojmë se jemi duke u sillur ne të njejtin vende, të mos mbesim aty të mbyllurë ne ato mendime , por te mundohemi qe qarkun ose harkun te e zgjerojmë me shumë se aq sa mendojmë qe e kemi të gjykuar, pra nese mendojmë se e kemi të gjykuar.
Jeta nuk gjykon , por ne e lejojmë qe ajo të behet gjykates i joni , gabimet tona nuk janë me qellim , por ne i lejojmë të peshojnë mbi ne , arritjet tona nuk janë nje mrekulli por vetem meritë e jona dhe kontribut i joni.
Konkretishtë, me duhet qe sa për fund edhe të shkruaj fjalet e Zhan Zhak Ruso se ;
"Natyra është e mirë, por njerezit e prishin"
Pra , jeta është e mirë , por nese e lemë ne meshiren e saj , ne meshiren e një mrekullie , atehere presim qe ajo të punon për të miren tonë , ndersa e mira dhe e keqja e jonë mvaret dhe do të mvaret cdo here nga jeta dhe kuptimi i jetes, sesa dhe si kontribojmë ne per jetë, per veten tonë dhe për disfaten ose rezultait e arritjes.
A mirret jeta me ndjenja apo ndjenja me jeten , cka është ketu respektive dhe konstruktive?

Me nderime ;

Psikologu