Jam unë egoist, apo pa ndjenja?

[Domira]

Postimi origjinal është bërë nga Drinni

Sa është egoizmi im, për mua dhe qetsimin e shpirtit tim a do të ishte më mir të isha më pak egoist?
A po jam ndoshta pa ndjenja, dhe të qenurit e pakt egoist shkatojn vuajtje të mbrendsis shpirtërore timen!
a) Nëse të tjeret më luten tua kryej një punë, unë them spontanisht po.
b)E kam vështir, Dëshirat e mia shfaq.
c)Unë ndihem mir nëse të tjeret qe më rrethojn poashtu mirë ndihen.
d)Kompromiseve leht mund tu bashkangjitem.
e)Nuk më bën të ndihem keq nëse disa gjëra i gëlltis, dhe të tjerëve ju lë fushen e betejes.
f)Një pjesë apo fare pak kohë kaloj duke menduar për veten dhe vetëm për veten time.
g)Paraja,Liria, Luksi jan vlera qe për mua pak dojn të thojn.
j)Puna në Team(teamwork) ka për mua më tepër vler sesa ajo një luftëtari të vetëm.
k)Për rrethin shoqëror kaloj një kohë të madhe.
l) Nuk ia dal shpesh të tjeret ti bind me të drejtat qe unë për të drejta i di.
m) I urrej konfliktet dhe bisedat e nxehta, për atë shpesh më ndodhë qe mendimet e mia nuk i shfaq.
n) Pa një mundim të madh mund të depërtoj në brendsin e të tjerëve.

Nëse unë këtyre pyetjeve do tu përgjigjëshe cilës kategori mund ti takoje?

Po pergjigjem edhe une Drinni i nderuar.

a)Nese kam mundesi une them po menjiher. Nuk deshiroj tu jap njerzve shpresa te rreme.
b)Po e kam veshtire ti shfaq deshirat e mia.
c)Po une ndihem mire nese te tjeret rreth meje ndihen mire.
d)Bej kompromise me njerez lehte per qeshtje te perditshme. Mirpo kursesi ne asnje rast
nuk bej kompromis me gjerat negative. Kjo pytje me duket mjaft relative.
e)Ndihem keq nese disa gjera i gelltis dhe te tjereve ju mbetet fusha e betejes.
f) Pak fare pak mendoj per veten time
g)Liria eshte vlere qe ka shume rendesi per mua. Paraja dhe luksi vijne ne vend te trete mbas shendetit.
j)Po puna ne Team ka per mua ka rendesi ma te madhe se puna induviduale.
k) Po per rrethin shoqeror harxhoj shume kohe.
l) Mendoj se ia dal shpeshehere ti bind njerzit per ato te drejta qe une i di.
m)Mvaret se per cka behet fjale. I urrej bisedat e nxeta dhe konfliktet, mirepo ne keto raste nuk mund te hesht pa e shfaq mendimin tim.
n)Nuk e kuptoj cfare eshte menduar me kete pytje, mirepo per cdo rast po pergjigjem, jo, negativisht.

Pershendetje per ty Drinni

[Drinni]

Postimi origjinal është bërë nga Domira

Po pergjigjem edhe une Drinni i nderuar.

a)Nese kam mundesi une them po menjiher. Nuk deshiroj tu jap njerzve shpresa te rreme.
b)Po e kam veshtire ti shfaq deshirat e mia.
c)Po une ndihem mire nese te tjeret rreth meje ndihen mire.
d)Bej kompromise me njerez lehte per qeshtje te perditshme. Mirpo kursesi ne asnje rast
nuk bej kompromis me gjerat negative. Kjo pytje me duket mjaft relative.
e)Ndihem keq nese disa gjera i gelltis dhe te tjereve ju mbetet fusha e betejes.
f) Pak fare pak mendoj per veten time
g)Liria eshte vlere qe ka shume rendesi per mua. Paraja dhe luksi vijne ne vend te trete mbas shendetit.
j)Po puna ne Team ka per mua ka rendesi ma te madhe se puna induviduale.
k) Po per rrethin shoqeror harxhoj shume kohe.
l) Mendoj se ia dal shpeshehere ti bind njerzit per ato te drejta qe une i di.
m)Mvaret se per cka behet fjale. I urrej bisedat e nxeta dhe konfliktet, mirepo ne keto raste nuk mund te hesht pa e shfaq mendimin tim.
n)Nuk e kuptoj cfare eshte menduar me kete pytje, mirepo per cdo rast po pergjigjem, jo, negativisht.
Ktu ishte fjal a mund ti bën njerzit për vete?
Pershendetje per ty Drinni

Si do qe të jet edhe ju keni një egoizëm të shëndosh, por keni arritur vetem 23 punkte!
Duket të jeni shumë sensibel(personat qe preken leht) nga ata "Hart aber Gerecht" Të rrept por të drejt !
jo unë mendova kështu, por pyeta atje te faqja qe ju dhash më parë.
Përshendetje tya Domirë

[Domira]

Eu bre Drinni po kush i do njerzit e rrept e medet per mu Tash asni djal sum don mo

[Drinni]

Postimi origjinal është bërë nga Domira

:biggri Eu bre Drinni po kush i do njerzit e rrept e medet per mu:confuse Tash asni djal sum don mo :tongue

hahahahaha jo mi Domirë pse po thua ashtu hajt se del naj kush qe i lyp të tillat

[Drinni]

Gjithnjë e më shumë njerëz sot konfrontohen me një Ego-trip. Është marr si modë pavarsia nga gjithçka dhe me çdo qmim- përgjegjësi për të tjeret merret me pak vullnet, apo fare jo. Karriera dhe suksesi qëndrojn në rendë të parë- një arsye pse sot shumë nga njerëzit hyjnë në një lidhje pa përgjegjësi(pa obligime), Bashkëshortësitë shpesh edhe çdo ditë bëhen edhe më të pakta, çdo ditë vëren familje të ndara, e shtëpi të mbetura single(vetëm).
Egoizmi në formen më të tmerrshme duket me vetëdrejtësin, kjo vetëdrejtësi lejuar vetëvetes lindë edhe një mbrendi të shterpt(zbrazet). Egoistet nuk jan të ndjenjave të thella, kushtë për mardhënie të njerzëve për një partneritet të shëndoshë, ata nuk tregojn emocione, në mënyr qe të tjret të mos ken në asnjë mënyrë fuqi mbi ta. nga kjo arsye ata jan të kurdisur qe gjithçka qe i rrethon të mos i besojn dhe ta shohin në mënyren më skeptike.

Kjo do të ishte në përgjithësi edhe një përgjegjie pak a shumë nga unë të nderuar lexues, edhepse Egoizmi shfaqet në mënyra të ndryshme te personat e ndryshem...!

[Ignis]

Pikërisht këtu qëndron edhe gabimi fatal i egoizmit, sepse pamvarësinë e kemi parë si një modë. Fatkeqësisht Ego-ja jonë nuk na lejon të shohim përtej asaj që kemi ne në mëndjen tonë dhe që nuk pranon asgjë tjetër përveç asaj që përshtatet dhe adoptohet me standartet e ''kopesë'' dhe me kufinjtë e lirisë së mendimit dhe veprimit të tjetrit.. Egoizmi nuk të lejon të mund të pranojmë kurrsesi se dikush tjetër ka mundësinë që ne nuk e kemi.

Ç'farë të them këtu?!

Mu kujtua një përrallë e lashtë e Ezopit:- Ishin thonë tre miq të vjetër në rrjedhë pranë kënetës Dy zogj dhe një bretkosë. Ktheheshin zogjtë në mbrëmje dhe gjithsecili thoshte historitë e tija. Bretkosa?.... Ç'të thoshte e gjora nga ai vend i baltës......
Ç'të reja?!-pyeste.- Zogjtë nuk përmbaheshin nga kënaqësia për të treguar ndodhitë e tyre. Nuk dinin se cilën histori t'i tregonin më parë mikeshës së tyre. Bretkosa vetëm shqyente sytë dhe thoshte pa pushuar.- Bo, bo....
Një ditë bretkosa po rrinte mendueshëm. Kam një plan tha. Dhe zogjtë dëgjuan planin.
Emënçur , tha njëri nga zogjtë. Në rregull tha tjetri, nesër herët në mëngjes do të nisemi.
Ishte e thjeshtë. Zogjtë do të merrnin një shkop, njëri do t'a mbante nga njëra anë, tjetri nga ana tjetër. Ndërsa bretkoca do të kafshonte shkopin diku në mes. Do të fluturoni zogjtë do të ngrihej edhe bretkosa. Mrekulli!!!
Fluturua kështu. Shkuan larg madje edhe sipër detit, kështu bretkosa pa për herë të parë edhe anije. Fluturuan edhe mbi një shkollë. Një fëmijë pa arritjen dhe i habitur mrekullohej.
Bravo, ja shikoni zogjtë sa bukur e menduan.....
E dëgjoj bretkosa këtë....
E jo edhe kështu de....- i'u duk shumë e rëndë. Planin e kishte menduar ajo vetë dhe jo zogjtë....
Fëija e kishte prekur pa dashur thellë në sedër dhe e zemëruar bërtet:- Unë eeeeeeee.....
Dhe ndërsa thirri, hapi gojën , e lëshoj shkopin që kishte kafshuar dhe kështu duke rënë dhe duke u copëtuar në shkëmbinjtë.

*

[elsaaa08]

Postimi origjinal është bërë nga Ignis

Pikërisht këtu qëndron edhe gabimi fatal i egoizmit, sepse pamvarësinë e kemi parë si një modë. Fatkeqësisht Ego-ja jonë nuk na lejon të shohim përtej asaj që kemi ne në mëndjen tonë dhe që nuk pranon asgjë tjetër përveç asaj që përshtatet dhe adoptohet me standartet e ''kopesë'' dhe me kufinjtë e lirisë së mendimit dhe veprimit të tjetrit.. Egoizmi nuk të lejon të mund të pranojmë kurrsesi se dikush tjetër ka mundësinë që ne nuk e kemi.

Ç'farë të them këtu?!

Mu kujtua një përrallë e lashtë e Ezopit:- Ishin thonë tre miq të vjetër në rrjedhë pranë kënetës Dy zogj dhe një bretkosë. Ktheheshin zogjtë në mbrëmje dhe gjithsecili thoshte historitë e tija. Bretkosa?.... Ç'të thoshte e gjora nga ai vend i baltës......
Ç'të reja?!-pyeste.- Zogjtë nuk përmbaheshin nga kënaqësia për të treguar ndodhitë e tyre. Nuk dinin se cilën histori t'i tregonin më parë mikeshës së tyre. Bretkosa vetëm shqyente sytë dhe thoshte pa pushuar.- Bo, bo....
Një ditë bretkosa po rrinte mendueshëm. Kam një plan tha. Dhe zogjtë dëgjuan planin.
Emënçur , tha njëri nga zogjtë. Në rregull tha tjetri, nesër herët në mëngjes do të nisemi.
Ishte e thjeshtë. Zogjtë do të merrnin një shkop, njëri do t'a mbante nga njëra anë, tjetri nga ana tjetër. Ndërsa bretkoca do të kafshonte shkopin diku në mes. Do të fluturoni zogjtë do të ngrihej edhe bretkosa. Mrekulli!!!
Fluturua kështu. Shkuan larg madje edhe sipër detit, kështu bretkosa pa për herë të parë edhe anije. Fluturuan edhe mbi një shkollë. Një fëmijë pa arritjen dhe i habitur mrekullohej.
Bravo, ja shikoni zogjtë sa bukur e menduan.....
E dëgjoj bretkosa këtë....
E jo edhe kështu de....- i'u duk shumë e rëndë. Planin e kishte menduar ajo vetë dhe jo zogjtë....
Fëija e kishte prekur pa dashur thellë në sedër dhe e zemëruar bërtet:- Unë eeeeeeee.....
Dhe ndërsa thirri, hapi gojën , e lëshoj shkopin që kishte kafshuar dhe kështu duke rënë dhe duke u copëtuar në shkëmbinjtë.

*

hahhahahha ky ashte egizem hahhha

[emine]

Ahuuu sa teste mi ka dhan jeta,dikure cdo gje qe eshte sill rreth jetes sime ka qen vetem per te tjeret,pa me then a me ndimone kam shpreh deshiren te ndimoi te jem aty atje ,gjithandej per te gjithe,skam pushu se ndimuari,po me kohe jeta me mesoi edhe diqka te rendesishme:Nese e len veten anash dhe mendone vetem per te tjeret ateher je njeri qe nuk ke rrespekt ndaj vetes,ndaj deshirav tua,ndaj kohes e cilla eshte e nevojshme ta kesh dhe vetem per vete,poashtu kam mesu se ka njerz qe presin te perfitojne nga njerzit e tille,kshtuqe koha me imponoi shume pak kohe te kem,te vlersoi veten dhe punen time,dhe sote sjam spontane dhe humanitare per te tjeret,sot ndimoi po vetem aty ku vertet eshte e nevojshme ndima,sote kam msu se te kesh egoizem te shendoshe eshte dashuri ndaj vetes ,dhe kjo eshte primare per cdonjeri,