Poezi nga Vendasi

[vendasi]

Per...

Nukte perulem.Ka mbaruar.
Asnje premtim i yt s'hyn dot
ne shpirtin tim per ta sunduar.
jemi te huaj sot e mot.
Ti ke harruar qe lirine
s'ia fal mashtrimit kurresesi,
por dhe,keshtu vite qe s'vijne
per sye e tu i bera fli.
Edhe keshtu tek ti pandehja
te gjeja shpirt e shok e short
dhe tere boten e urreja
qe te deshaty me fort.
Gjitheato caste te qendrimit tekbet e tua-oh!me beson?
ia kam rrembyer frymzimit!
me se po m'i zevendson?
nga ndonje cast mendim begate
dhe forc, e shpirtit-s'ish cudi-
t'i jepja botes nje dhurate
dhe te me jepte pavdeksi.
Pse doje,pra,te ma ndrroje
Atkurore lavdiplote?
Pse s'qe athere kur premtoje
e tille si je bere sod?
Krenar jam!-falme-eshte'e kote.
kerko nje tjeter dashuri.
Per asnje gje ne ket bote
nuk mund te rri ne skllaveri.
Nen qiell te Veriut,ne vend tjeter,
do te largohem,ndoshta,shpejt
por jemi njohur pak si teper
per t'u harruar ashtu krejt!
Qe sod do te ze te argtohem
dhe te betohem,pastaj,
vetem do te qesh e do gezohem
dhe per azgje me nuk do qaj.
Do genjej si djalli sa te dua,
sic desha me s'do dashuroj
a mund te dua me nje grua
kur nje engjell sod me tradhetoi??
te vdisja desha dhe te vuaj,
me boten desha te luftoj
qe fort te voglen doren tuaj
I cmendur!-te mundja ta shterngoj,
pa ta kuptuar dot mashtrimin
ta fala shpirtin mbushur plot.
Ia njohe ketij shpirti cmimin?
Ia njohe-une s'te njoha dot!