Shembelltyrat Biblike

[amari]

Savior une jam i gatshem gjithnje per diskutim pa kurfar Inati, gjithashtu flas vetem me argumente qofshin ato madje edhe nga vete Bibla, por problemi eshte te ju qe nuk i analizoni fare, une besoj se ti kurr nuk je ndalur te mendosh rreth ketyre argumenteve, pastaj gjithe keto kunderthenje biblike, si mund te jete nje liber hyjnor, kur gati 50% eshte kunderthenje mes veti.


Sa i perket Kryqezimit, me duket se kam sjellur mjaft argumente se ai nuk eshte kryqezuar, sepse Jezusi luti Zotin ta shpetoj nga kryqezimi dhe Zoti pranoj lutjen e tij dhe e shpetoj , kete e ke edhe ne Bibel, jo vetem ne Kuran!!

Ndersa sa i perket profecive te Jezusit, kur eshte pyetur Jezusi per diten e Kijametit ai eshte pergjigjur:

''Sa për atë ditë dhe atë orë, askush nuk e di, as engjëjt në qiell, as Biri, por vetëm Ati” (Marku 13:32)-(Mateu 24:36)

Pra ketu qarte shihet se Jezusi ishte vetem nje Profet një Njeri dhe nuk e dinte te mësheften, perndryshe do ta kishte ditur se kur behet Kijameti sepse Zoti e dinë Zoti eshte i Gjithdijshëm!!

Sa i perket profecive te Bibles jane 100% te sakta, se pari nuk besoj se ti e ke lexuar Biblen komplet fare, nese e ke lexuar ateher se ke studiuar apo analizuar fare

Eshte e vertet se Bibla përmbanë shumë profeci të cilat jo vetëm që nuk u realizuan ashtu siç ishin profetizuar por dështuan thellë në të gjitha aspektet. Numri i profecive të tilla të dështuara nuk është i vogël.
Shumë nga profecitë e supozuara Biblike janë shkrime të bëra pasi që ngjarjet veçse kishin ndodhur kështu që aplikimi i termit ‘profeci’ në këtë rast është i pasaktë, i padrejtë dhe i paarsyeshëm.

Shumë nga profecitë e supozuara gjoja të përmbushura në Jezusin nga Dhjata e Vjetër janë rikonstruim i ngjarjeve pasi që Jezusi veçse kaherë e kishte mbaruar misionin e tij tek ‘kopeja e humbur e Izraelit’. Të gjitha librat e Dhjatës së Re u shkruan shumë kohë pasi që Jezusi kishte lënë Tokën dhe ishte shumë lehtë të bëhej çfarëdo supozimi se kjo apo ajo profeci ishte përmbushur në dikë, kur ajo ngjarje veçse kishte ndodhur më herët dhe tani vetëm se po rishkruhej.

Faktikisht përkundër Kur’anit i cili është Fjalë e pastër e Zotit dhe në të cilin në çdo faqe pothuajse përsëritet se Kur’ani është Fjala e ardhur e Zotit e cila do të ruhet si e tillë, në Bibël kurrë nuk kemi ndonjë qëndrim eksplicit të qartë se librat e Biblës janë të frymëzuara nga Zoti. Fjala Bibël edhe nuk përmendet në Bibël fare!!!

Luka p.sh. bie fjala, që në fillimin e Ungjillit të tij dëshmon se ai jo vetëm që nuk ishte i frymëzuar nga Perëndia gjatë shkruarjes së Ungjillit të tij, por se ai vetëm po shkruante një narracion historik apo një letër Teofilit ashtu siç kishin bërë edhe shumë të tjerë para tij:

Mbasi shumë vetë ndërmorën të renditin tregimin e ngjarjeve që ndodhën në mesin tonë, ashtu si na i përcollën ata që ishin bërë nga fillimi dëshmitarë okularë dhe shërbyes të fjalës, m'u duk e mirë edhe mua, pasi i hetova të gjitha gjërat me kujdes që nga fillimi, të t'i shkruaj sipas radhës, fort i nderuari Teofil, që ti të njohësh vërtetësinë e gjërave që të kanë mësuar.”(Ungjilli sipas Lukës 1:1-4)

Siç e shihni në mënyrën më të pastër që mund të bëhet ndonjë pohim, nuk përmendet askund Perëndia apo ndonjë frymëzim nga Ai gjatë shkruarjes së këtij Ungjilli në rastin specifik.

Bibla edhe ashtu si është na e bën të qartë se profetët e rremë ekzistojnë dhe gjithashtu sçaron mënyrën e të dalluarit të profecisë së rreme nga ajo e vërteta, pra dallimin e fjalës të cilën e ka thënë Perëndia nga tjetra.

<FONT face=Arial size=2>

[amari]

“Dhe në se ti thua në zemrën tënde: "Si do të bëjmë për të dalluar fjalën që Zoti nuk ka thënë?". Kur profeti flet në emër të Zotit dhe kjo gjë nuk ndodh dhe nuk realizohet, kemi të bëjmë me një gjë që Zoti nuk e ka thënë; e ka thënë profeti me mendjemadhësi; mos ki frikë prej tij" “(Ligji i Përtërirë 18:20-22)





Në Bibël ekzistojnë një mori profecishë të cilat kurrë nuk u realizuan dhe tash bazuar në testin nga Ligji i Përtërirë del se fjalët e tilla nuk mund të konsiderohen për Fjalë të Zotit në asnjë mënyrë. Ja disa shembuj të këtyre profecive të rreme:



Në librin Biblik të Ezekielit gjendet një ‘profeci’ rreth Tiros dhe Egjiptit. Sipas këtij parashikimi Tiro do të shkatërrohej, përkatësisht do të mposhtej nga Nebukadnetsari, mbreti i Babilonisë.



Profecia e deshtuar rreth Tiros nga Libri i Ezekielit

]

“Sepse kështu thotë Zoti, Zoti: "Ja, unë sjell nga veriu kundër Tiros Nebukadnetsarin, mbretin e Babilonisë, mbretin e mbretërve, me kuaj, me qerre, me kalorës dhe një shumicë të madhe njerëzish. Ai do të vrasë me shpatë bijat e tua që janë në fshat, do të ngrejë kundër teje kulla, do të ndërtojë kundër teje një ledh dhe do të ngrejë kundër teje një çati mburojash. Do të drejtojë kundër mureve të tua deshtë e tij dhe do të rrëzojë kullat e tua me kazmat e tij. Për shkak të morisë së kuajve të tij do të mbulohesh nga pluhuri i tyre; muret e tua do të dridhen nga zhurma e kalorësve, të rrotave dhe të qerreve, kur të hyjë nëpër portat e tua, ashtu siç hyhet në një qytet nëpër të cilin është hapur një e çarë. Me këmbët e kuajve të tij do të shkelë tërë rrugët e tua, do të vrasë popullin tënd me shpatë dhe shtyllat e tua të fuqishme do të rrëzohen. Do të grabitin pasuritë e tua, do të plaçkitin mallrat e tua, do të rrëzojnë muret e tua, do të shkatërrojnë shtëpitë e tua të bukura, do të hedhin në mes të ujit gurët e tua, drurin tënd dhe tokën tënde. Do të bëj të pushojë zhurma e këngëve të tua dhe zëri i harpave të tua nuk do të dëgjohet më. Do të të bëj si një shkëmb të zhveshur; do të jesh një vend për të nderur rrjetat; nuk do të rindërtohesh më, sepse unë, Zoti, fola, thotë Zoti, Zoti".” (Ezekieli 26:7-14)



Kjo ‘profeci’ sipas shkollarëve Biblikë do të jetë bërë rreth vitit 587 p.e.s. dhe në atë kohë njëmend dukej të kishte gjasë të realizohej duke pasur paraysh fuqinë e mbretit Babilonas dhe rrethanat. Siç shihet nga fragmenti i mësipërm, qartë profetizohet rënia dhe shkatërrimi total i Tiros nga Nebukadnestari. Sidoqoftë përshkrimi plot afsh i plaqkitjes dhe rënies totale të Tiros kurrë nuk ndodhi. Për çudi po në Librin e Ezekielit vetëm disa kapituj më pas përmendet dështimi i profecisë në kuptimin se Nebukadnetsari dhe ushtria e tij nuk plaqkitën gjë si shpërblim dhe ashtu siç e parashihte profecia.



“"Bir njeriu, Nebukadnetsari, mbreti i Babilonisë, e vuri ushtrinë e tij në një shërbim të rëndë kundër Tiros; çdo kokë është bërë e shogët dhe çdo shpatull e rrjepur; por as ai, as ushtria e tij nuk kanë nxjerrë nga Tiro ndonjë shpërblim për mundin që kanë bërë kundër tij".” (Ezekieli 29:18)



Pas një rrethimi që zgjati për rreth 13 vite Nebukadnestari u largua nga rrethimi i Tiros dhe u detyrua që të bënte një marrëveshje kompromisi. Kështuqë qartë Nebukadnestari nuk e shkatërroi Tiron siç parashihte profecia. Për më tepër Tiro u shkatërrua jo nga Nebukadnestari por nga Aleksandri i Madh 240 vite më vonë dhe gjithnjë në kundërshtim me profecinë.



Profecia e deshtuar rreth Egjiptit





Sikur kjo të mos ishte mjaft po në librin e Ezekielit ipet një profeci tjetër e dështuar rreth Egjiptit:



“Prandaj kështu thotë Zoti, Zoti: "Ja, unë do të sjell mbi ty shpatën dhe do të shkatërroj mes teje njerëz dhe kafshë; kështu vendi i Egjiptit do të bëhet një mjerim dhe një shkreti, dhe do të pranojnë që unë jam Zoti, sepse ai ka thënë: "Lumi është imi dhe e kam bërë unë vetë". Prandaj ja, unë jam kundër teje dhe lumit tënd; do ta katandis vendin e Egjiptit në një mjerim të plotë dhe në shkreti nga Migdoli deri në Sienë, deri në kufijtë me Etiopinë. Nuk do të kalojë asnjë këmbë njeriu, as do të kalojë ndonjë këmbë kafshe, dhe nuk do të banohet për dyzet vjetë me radhë. Do të bëj vendin e Egjiptit një shkreti midis vendeve të shkretuara, dhe qytetet e tij do të jenë një shkreti për dyzet vjet, në mes të qyteteve të shkatërruara; do t'i shpërndaj Egjiptasit midis kombeve dhe do t'i hedh nëpër vende të ndryshme".” (Ezekieli 29:8-12)



Ky ‘parashikim’ sikur është kampioni i profecive të dështuara Biblike për arsye se:



Egjipti kurrë nuk është shkretuar dhe mjeruar

Njerëzit kanë kaluar dhe hecur përherë nëpër të

Nuk ka pasur as edhe një moment të vetëm, e lëre më 40 vite siç parasheh ‘profecia’ kur Egjipti ka qenë i pabanuar

Qytetet e tij kurrë nuk janë shkretuar për ndonjë periudhë kohore

Dhe së fundi nuk ka pasur ndonjë diasporë Egjiptiane

[amari]

tash kisha dashur te sjelle Profecite e permbushura te Kuranit

Profecia e hyrjës në Mekë

Një aspekt tjetër i mrekullive të Kuranit është përmendja e një sërë ngjarjesh të rëndësishme, të cilat ndodhën më vonë. Për shembull, në suren El-Fet'h, besimtarët përgëzohen me lajmin e rikthimit në Mekë, e cila më parë ishte nën sundimin e idhujtarëve:

Zoti e vërtetoi ëndrrën e të dërguarit të Tij. Me dëshirën dhe vullnetin e Zotit, ju do të hyni në xhaminë e shenjtë (në Qabe) të siguruar, me flokë të rruar apo të shkurtuar, pa iu frikësuar askujt. Ai di atë çka ju nuk e dini dhe para saj ju dha një fitore të afërt (çlirimi i Hajberit)." (El Fetih 27)

Fitorja e Bizantit

Një nga informacionet e përmendura në Kuran mbi atë që do të ndodhte në të ardhmen, gjendet në ajetet e para të sures Er-Rum, të cilat i referohen Perandorisë Bizantine apo pjesës lindore të Perandorisë Romake. Në këto ajete është shpallur se Perandoria Bizantine, pas disfatës së rëndë që kishte pësuar prej ushtrisë perse, do të triumfonte shumë shpejt.

"Elif, Lam, Mim. Bizantinët (romakët) u mundën, në tokën më të ulët (afërt), por pas disfatës së tyre, ata do të triumfojnë brenda pak viteve." (Er-Rum 1-3)

Këto ajete u shpallën rreth vitit 620 e.s., gati shtatë vjet pas humbjes së thellë të ushtrisë kristiane bizantine prej ushtrisë idhujtare perse. Por në Kuran u shpall se shumë shpejt bizantinët do të triumfonin mbi rivalin e tyre. Në fakt, duke parë disfatën e rëndë të bizantinëve, dukej gati e pamundur që shteti bizantin do të mbijetonte, jo më të fitonte përsëri. Jo vetëm persët, por edhe avarët, sllavët e lombardianët përbënin një kërcënim serioz për Perandorinë Bizantine. Avarët kishin arritur deri në muret e Kostandinopojës. Perandori bizantin, Heraklius, urdhëroi që ari dhe argjendi që gjendej në kisha të shkrihej dhe me to të bëheshin para për të përballuar shpenzimet e ushtrisë. Kur këto nuk mjaftuan, edhe statujat e bronxit u shkrinë pët t'u kthyer në para. Shumë guvernatorë ngritën krye kundër perandorit Heraklius, ndaj dhe perandoria gjendej në një situatë tepër kritike. Mesopotamia, Siria, Palestina, Egjipti dhe Armenia, të cilat kohë më parë i përkisnin Perandorisë Bizantine, ishin pushtuar nga idhujtarët persë.

Me pak fjalë, të gjithë pritnin nga çasti në çast shkatërrimin e Perandorisë Bizantine. Pikërisht në ato momente u shpallën ajetet e para të sures Er-Rum, sipas të cilave bizantinët do të triumfonin pas pak vitesh. Kjo fitore dukej aq e pamundur, saqë idhujtarët e Mekës, të cilët ishin mjaft larg vendit të ngjarjes, filluan të talleshin me besimtarët e paktë. Ata besonin se fitorja e shpallur në Kuran nuk do të bëhej kurrë realitet.
Shtatë vjet pas shpalljes së ajeteve të para të sures Er-Rum, në Dhjetor të vitit 627 e.s. një betejë e përgjakshme u zhvillua ndërmjet ushtrisë bizantine dhe asaj perse në Niniveh. Ndodhi ajo që s'pritej; ushtria bizantine triumfoi mbi ushtrinë perse. Disa muaj më vonë, persianët u detyruan të bënin një marrëveshje me Perandorinë Bizantine, sipas së cilës ata detyroheshin t'i rikthenin asaj të gjitha territoret e pushtuara prej tyre. Më në fund, "fitorja e bizantinëve" e shpallur në Kuran u bë realitet.

Shpallja e ngjarjeve të së ardhmes është vetëm një pjesë e dijes së Kuranit. Ajo është gjithashtu argument se Kurani është fjala e Zotit, i Cili ka dije të pafundme.