Shtegu i Njohjes

musl|m · 09-11-06, 00:59

Të përmendurit e Zotit

Bëje zemrën drejtim të gjuhës tënde. Derisa e përmend Zotin përpiqu të ndjesh ndrojën e robërimit tek Zoti dhe madhështinë hyjnore. Dije se Zotit të Madhëruar i është e njohur fshehtësia e zemrës tënde; Ai sheh edhe veprimin tënd të jashtëm, dëgjon edhe bisedat e tua të fshehta. Kështu pra, pastroje me trishtim (ndaj gjendjes tënde) zemrën dhe ndize në të flakën e frikës, e kur të digjet e të bjerë veli i përhumbjes nga zemra jote, atëherë të përmendurit tënd kundrejt Tij, do të jetë ne lidhje te drejperdrejte me të përmendurit e Tij kundrejt teje : me permendni mua qe dhe Une t'ju permend ju ...(bekareh) " “…kurse permendja e Zotit është më e madhja” (el-Ankebut, 45) sepse Ai të përmend edhe pse është i mëvetshëm nga ti, e ti e përmend Atë nga nevoja për Të.
Zoti i madhëruar thotë: “Vërtet, përmendja e Allahut i qetëson zemrat.” (er-Rraa’d, 28).
Qetësia e zemrës do të jetë në të përmendurit e Allahut, kurse ndroja në zemër është pasojë e kësaj përmendjeje. I Madhëruari thotë: “Besimtarët e vërtetë janë vetëm ata zemrat e të cilëve dridherohen kur përmendet Zoti.” (Enfal, 2).
Drifherimi eshte per dy shkaqe, nga dashuria per Zotin dhe nga frika ndaj tij.
Permendja është e sinqertë kur e përcjell zemra dhe kur prej saj rrënohen të gjitha botëvështrimet dhe mendimet të cilat nuk lidhen me Zotin.

musl|m · 09-11-06, 01:00

Falënderimi

Në çdo frymëmarrje të robit përtërihet një bekim i Zotit për të cilin i duhet të jetë falënderues po aq herë. Trajta më e ulët e falënderimit është që njeriu t’i shohë begatitë e Allahut të Madhëruar dhe të jetë i kënaqur me atë cfare Zoti i dhuron duke mos shprehur ankim.
Falënderimi më i plotë është në të pranuarit me gjuhën e qenies së brendshme, se të gjitha krijesat janë të paafta t’i shprehin Zotit falënderim edhe për pjesën më të vogël të begatisë së Tij edhe nëse arrijnë shkallën më të lartë të përpjekjes (në adhurim dhe njohje). Sepse në vetvete, udhëzimi prej Zotit për të qenë falënderues gjithashtu është begati për të cilën duhet falënderuar në mënyrë që në çdo falënderim njeriu të jetë mirënjohës që iu mundësua falënderimi, dhe kështu deri në pafundësi…
Falënderimi është shprehje që tregon pranimin e bamirësisë sepse kjo është rruga e cila e shpie drejt njohjes së Bamirësit. Allahu i Madhëruar thotë: “Nëse falënderoni do t’ua shtoj të mirat.” (Ibrahim, 7).

Falënderimi është tri llojesh:

1-Falënderimi i perzemert, i cili është të njohësh se begatia është prej të Vetmit Zot e prej askujt tjetër.
2-Falënderimi i gjuhës është të përmendësh se falënderimi dhe lartësimi i përket vetëm Atij.
3-Falënderimi i trupit është të mos i përdorësh gjymtyrët në mëkat por t’ia nënshtrosh Allahut të Madhëruar.

musl|m · 09-11-06, 01:01

Veshja

Veshja është dhuratë e Zotit të Madhëruar për njeriun që kështu të mbulojë trupin e tij, e më e mira veshje është petku i devotshmërisë. Rrobat më të mira janë ato të cilat nuk e preokupojnë zemrën tënde me tjetër përveç Zotit të Madhëruar.
Kur t’i veshësh rrobat përkujto dashurinë e Allahut i Cili i mbulon mangësitë e robërve të Tij (për të mos i turpëruar prej njëri-tjetrit). Së andejmi, mos turpëro askënd duke ia zbuluar mangësinë e cila të është e njohur, por përpiqu të rregullosh mangësitë e shpirtit tënd dhe mbuloji ato me përhershmërinë e nevojës për Zotin në ndreqjen e tyre.
Kur harron mëkatin tënd, kjo është shkatërruese për ty sepse me këtë i zmadhon vetes dënimin për gabimin. Sikur të zgjoheshe nga gjumi i harresës përhumbëse, mëkatet do t’i rreshtoje para syve të zemrës, do të qaje mbi to, do të të kaplonte frika e do të treteshe në turp para Zotit të Madhëruar.

musl|m · 09-11-06, 01:01

Ngritja

Kur të ngrihesh nga shtrati, edhe zemra le të ngrihet nga shtrati i plogështisë së saj, edhe shpirti le të zgjohet nga gjumi i joditurisë. Me tërë qenien tënde ngrihu kah Ai i Cili të ringjalli dhe të riktheu shpirtin. Nxirre shpirtin tënd prej rrëmujës ose mpiksjes dhe ngrihu lart me zemrën tënde në sferat engjëllore. Mos e bëj zemrën tënde ndjekëse të egos sepse ajo anon nga toka kurse zemra nga qielli. Zbatoji fjalët e Allahut të Madhëruar: “Tek Ai ngrihen fjalët e bukura dhe veprat e mira.” (Fatir, 10)

musl|m · 09-11-06, 01:02

Misvaku

Përdore misvakun sepse ai është mjet për pastrimin e dhëmbëve dhe arritjen e kënaqësisë së Zotit. Pastroje jashtësinë dhe brendinë tënde nga ndytësirat e të keqes; shmangi veprat e tua nga turbullirat e syfaqësisë dhe vetpëlqimit; shpluhurose zemrën me përkujtim të sinqertë të Zotit dhe largohu nga ajo që nuk të sjell dobi por të dëmton.

musl|m · 09-11-06, 01:03

Pastërtia

Kur të pastrohesh me abdes, mendo mbi pastërtinë e ujit, kthjelltësinë dhe përshtatshmërinë e tij për pastrim: Allahu i Madhëruar e ka bërë të bekuar. Ai thotë: “Ne nga qielli zbresim ujë si bekim.” (Kaf, 9).
Përdore ashtu siç ka përcaktuar Allahu që me të të pastrohesh e pastërtia jote ndaj Allahut le të jetë si pastërtia e ujit.
Laje fytyrën e zemrës tënde nga të parët e tjetërkujt përveç Allahut të Madhëruar; pastroji duart e tua nga të zgjaturit e tyre tjetërkujt veç Tij. Fërkoje ( kokën tënde që me asgjë të mos krenohesh por veç me Të.
Pastroji këmbët e tua nga të ecurit që nuk shpie kah Ai dhe lavdoje Atë për shkak se të ka frymëzuar (me dritë) nga drita e Tij.

musl|m · 09-11-06, 01:03

Dalja nga shtëpia

Kur del nga shtëpia jote dhe i drejtohesh xhamisë, ki ndërmend se AZoti ka të drejta mbi ty dhe të ka urdhëruar t’i respektosh ato. Kështu, ec me qetësi dhe madhështi dhe nxirr mësim prej krijesave të Tijt (që sheh rrugës), të mirit prej tyre a të keqit. Zoti thotë: “Këta shembuj Ne ua sjellim njerëzve, por nuk i kupton kush vec të diturve.” (el-Ankebut, 43)
Shmange shikimin tënd nga përhumbja dhe epshet e shpërndaj përshëndetjen e paqes. Gjindju atij që të kërkon ndihmë në rrugën e të vërtetës, urdhëro për mirë dhe ndalo nga e keqja, nëse je i aftë, e drejton rrugëhumburin.