Nuk mbrohet Zoti me gënjeshtra!

[pokeri]

Postimi origjinal është bërë nga Agolli

Filozofi i njohur gjerman Emanuel Kanti në veprën e tij "Kritika e mendjes së pastër "....ka zhvilluar idenë se me mendje nuk mund të përfshihet e verteta e pafund. Sipas natyrës së saj, mendja i arrinë vetëm partikularitë ndërsa është e paaftë të kuptojë të ekzistuarit absolut siç është ekzistimi i Zotit.

Agolli, të përshëndes!
Duke pasur frikë që tema do të "zhytet" tërësisht në pellgun e një diskutimi filozofik (e nuk do të kisha dëshirë), megjithatë do të komentoj diç.
Kanti kështu e shpjegon ekzistimin e Zotit si Krijesë e përsosur.
Që të jetë e përsosur (krijesa) duhet t'i ketë të gjitha vetitë pozitive, dhe asnjë veti negative. Mosekzistimi është veti negative, dhe me vetë këtë, joekzistimi i Zotit është absurd.

Komenti:
Krijesa e përsosur nuk ka mundësi të krijoj diçka të papërsosur (sepse do të ishte absurd), apo jo?
Shembulli:
"Nëse njeriu e krijoi Zotin, krijoi diçka të përsosur. Nëse Zoti e krijoi njeriun, krijoi diç të papërsosur. Kush qenka pra më i përsosur? S'ka dyshim që ai i cili e krijon "të përsosurën". Pra Njeriu është më i përsosur se Zoti sepse e krijoi Zotin (e përsosur). Mirëpo, pasiqë Zoti nuk mund të ekzistoj si "krijesë më pak e përsosur" se njeriu, Zoti atëherë nuk ekziston"

A qenka pra Zoti, "E vërteta e pafund-absolute"?
Çfarë qenka ndërgjegja jonë, e ndarë nga mendja?
Kanti thotë (në veprën që ke cituar) edhe se: - Nderimi-respekti nuk është emocion, siç është dashuria, miqësia. Nuk është as bindje, as akt intelektual. Është diç ndërmjet, një fenomen krejt i veçantë?
Mund të pyesim, çfarë na qenka pra?
Këto çështje e kanë vendin në një nënforum tjetër. Mund t'i diskutojmë pa asnjë problem.