flori e poesit e mia

[florian]

Ja dhe nata po zen vendin e saj ,

Ja dhe nata po zen vendin e saj ,
me ngadal i afrohem
dhe nje sy hedh tutje
dhe duke shtrenguar syt
kerkoj te kap imazhin e tij !!

AI kurrizin me kthen ,
se mali nuk qan
se zemren te then ,
por un i ndjej lotet e tij !!
SA me shum nata ,
hedh pulovren e saj !
aq me i madh behet trishtimi i tij .

kerkova ta hiqja nga mendja
dhe era e detit me ndihmoj disi
me ftohtesin e saj,
dhe shpejtesin e barkes
mendja ime u shkeput
dhe u zhyt ne pafundesin e detit .

Nk ktheva koken me ,
mendoja se cdo me priste tutje
e nese do shikoja ato brigje
aq te enderruara .

POnuk e dija se c'lash mbrapa ..
dhe qe gjith ate dashuri
sdo e provoja me kurr,
se tashme u bera burr
14 vjec !!!! nuk do qaja me kurr .

Nje e shten m solli ne realitet
nje kallashnikov ??
po me theriste nga ana e vet ,
shpejt detin perqafova ,
ne ujin akull
kallashnikovi me ftoi
dhe me te ngjitesha lart
rrugen sme tregoi ..

ne ate moment
ate e dallova
Tim ati ne Vlor renkimet i degjova
qe mallkonte veten !!
djalin ne vdekje dergova ..
dhe ata lot me mall ferkoja ...

ne erresiren e atij uji ,
nje drit me ftoi
dhe drejt bregut me drejtoj ,
dhe sot e kesaj dite
ate drit kujtoj
dhe jam plotesisht i bindur !!
qe rrugen per ne tok im at me tregoj .