Nuk desha te te humbas
Vetem hena dhe yjet jane bere shoqerues te mi keto net te vona.
Shpesh kam frike prej vetes.Nuk dua te te humbas,ket as nuk dua qe ta imagjinoj,sepse me tmeron.Jam shum e vetmuar,kurr nuk kam qen me e vetmuar.Mos mendo qe po vuaj vetem pse ti ke luajtur me ndjenjat e mia.Me shum po vuaj qe ti tash je jasht jetes time dhe perseri po jeton me mua.Po jeton ne mendimet e mia dhe po mi lidh gjithnji kembet,nuk po me lejon qe asnje hap te bej perpara.Po perpiqem qe me gjdo kusht te te largoj edhe nga iluzionet e mia,por po duket shum e veshtire.Mos mendo se do te thurr poezi dhe do te vuaj ter jeten per ty.Edhe une di ta vazhdoj jeten sikurse ti ,edhe une di te luftoj per dite te bukura dhe te mos e marr parasysh se po lendoj te tjeret.Por,une nuk jam perbindesh,une nuk di te lendoj dhe nuk mundem tia kthej shpinen dikujte pa i then te pakten lamtumir.Shpesh e pyes veten,cka me mungon qe nuk kam arritur te te bej te lumtur,apo shpesh me dukej vetja loder me te cilen ke luajtur dhe kohve te fundit eshte ber monotone,prandaj ma ke kthyer shpinen.Per ty nuk ja vlen te vuaj,por zemra me eshte lenduar dhe shpirti me eshte vrare.Nuk e di edhe sa do te vuaj keshtu,por nje gje dua ta dish,nuk do te kerkoj me.Edhe nese pendohesh ndonje dit, mos u kthe prapa.
|
Modė E Temėzuar