Zhgarravinat e mia

[Bona-us]

E njeh ti boten time...? Je munduar ndonjehere ta kuptosh? Po mua a je munduar ndonjehere te me kuptosh? E ndjen ndonjehere si rreh zemra ime? E kupton ndonjehere perse rreh zemra ime? Je perpjekur ndonjehere te kuptosh c'te tregon cdo rrahje e saj? Je perpjekur ndonjehere te kapesh lotet e zemres? E ke vene re buzeqeshjen si maske qe mbaj mbi buze? E ke vene re sa here buzeqesh,per te mos qare? Kur flet me mua,a degjon me te vertete ate qe te them? Cdo tundje koke,eshte pohim qe po degjon apo nje ''Kujt iu be vone!'' ? E njeh ti boten time? Bota ime eshte e thjeshte..Jam une ne nje sfere kristali...! Une nje krijese e brishte,plot ndjenja te pastra....! Une nje vajze e qeshur,e thjeshte,e dashuruar me jeten...! Por...?! Qe ndjehet e mbyllur ne ate sferen e saj te kristalit,si te ishte nje dekor i bukur per cdo shtepi...! Nje dekor qe cdokush do te donte ta kishte ne shtepine e tij...! Nje dekor qe nuk flet,nuk ka mendime,nuk ka ndjenja,nuk merzitet,nuk ofendohet,nuk ka inat,nuk ndjehet vetem...! Nje dekor qe duhet vetem te miratoje dhe pohoje...! Ke ngaterruar liber....Ky nuk eshte ''Shtepi Kukulle...!''....KJO ESHTE JETA IME...! E pelqej sferen time te kristalit,ku jam futur...jam une,mendimet e mia,ndjenjat e mia,perjetimet e mia,eshte gjithcka kaq e paster dhe e brishte...jashte saj jeni ju te gjithe qe s'me doni dhe s'me kuptoni! Me cmend hipokrizia,me tmerron genjeshtra dhe deshira juaj te vendosni rregull ne jeten e dikujt tjeter...kur ende nuk keni sistemuar tuajen....! Sa e lehte eshte te flasesh,e te perpiqesh te komandosh nje njeri...sidomos kur nuk perpiqesh ta kuptosh ate...! Kur nuk deshiron as te degjosh,e as te kuptosh Pse-te e tij? E di,ndonjehere kam frike qe ato britmat dhe pislleku i botes,do perpiqen te cajne kete sferen time....dhe do me duhet te dal prej saj...! Do te me duhet te perballem me ty o bote?! Nuk te kam frike e di....jam e rrethuar nga shume njerez qe me duan,per kete qe jam,qe me japin force ne cdo moment..! E kam perhere dike ku mund te mbeshtetem...! Do jem e lumtur dhe jashte sferes sime...! Une dua te jem e lumtur...! Te marre guximin, te shtrengoj zemren fort qe te mos qaje...te detyroj syte te thajne lotet...te kap duart fort me njera-tjetren te mos dridhen...ti them dhe rithem vetes me ze dhe pa ze,qe une jam e forte....dhe duke veshur buzeqeshjen me te bukur qe une di te dhuroje....DO PERBALLEM ME TY O BOTE...per te mbrojtur boten time...! Edhe do ia dal mbane...! Te premtoj...!!!

[Domira]

Postimi origjinal është bërë nga Bona-us

E njeh ti boten time...? Je munduar ndonjehere ta kuptosh? Po mua a je munduar ndonjehere te me kuptosh? E ndjen ndonjehere si rreh zemra ime? E kupton ndonjehere perse rreh zemra ime? Je perpjekur ndonjehere te kuptosh c'te tregon cdo rrahje e saj? Je perpjekur ndonjehere te kapesh lotet e zemres? E ke vene re buzeqeshjen si maske qe mbaj mbi buze? E ke vene re sa here buzeqesh,per te mos qare? Kur flet me mua,a degjon me te vertete ate qe te them? Cdo tundje koke,eshte pohim qe po degjon apo nje ''Kujt iu be vone!'' ? E njeh ti boten time? Bota ime eshte e thjeshte..Jam une ne nje sfere kristali...! Une nje krijese e brishte,plot ndjenja te pastra....! Une nje vajze e qeshur,e thjeshte,e dashuruar me jeten...! Por...?! Qe ndjehet e mbyllur ne ate sferen e saj te kristalit,si te ishte nje dekor i bukur per cdo shtepi...! Nje dekor qe cdokush do te donte ta kishte ne shtepine e tij...! Nje dekor qe nuk flet,nuk ka mendime,nuk ka ndjenja,nuk merzitet,nuk ofendohet,nuk ka inat,nuk ndjehet vetem...! Nje dekor qe duhet vetem te miratoje dhe pohoje...! Ke ngaterruar liber....Ky nuk eshte ''Shtepi Kukulle...!''....KJO ESHTE JETA IME...! E pelqej sferen time te kristalit,ku jam futur...jam une,mendimet e mia,ndjenjat e mia,perjetimet e mia,eshte gjithcka kaq e paster dhe e brishte...jashte saj jeni ju te gjithe qe s'me doni dhe s'me kuptoni! Me cmend hipokrizia,me tmerron genjeshtra dhe deshira juaj te vendosni rregull ne jeten e dikujt tjeter...kur ende nuk keni sistemuar tuajen....! Sa e lehte eshte te flasesh,e te perpiqesh te komandosh nje njeri...sidomos kur nuk perpiqesh ta kuptosh ate...! Kur nuk deshiron as te degjosh,e as te kuptosh Pse-te e tij? E di,ndonjehere kam frike qe ato britmat dhe pislleku i botes,do perpiqen te cajne kete sferen time....dhe do me duhet te dal prej saj...! Do te me duhet te perballem me ty o bote?! Nuk te kam frike e di....jam e rrethuar nga shume njerez qe me duan,per kete qe jam,qe me japin force ne cdo moment..! E kam perhere dike ku mund te mbeshtetem...! Do jem e lumtur dhe jashte sferes sime...! Une dua te jem e lumtur...! Te marre guximin, te shtrengoj zemren fort qe te mos qaje...te detyroj syte te thajne lotet...te kap duart fort me njera-tjetren te mos dridhen...ti them dhe rithem vetes me ze dhe pa ze,qe une jam e forte....dhe duke veshur buzeqeshjen me te bukur qe une di te dhuroje....DO PERBALLEM ME TY O BOTE...per te mbrojtur boten time...! Edhe do ia dal mbane...! Te premtoj...!!!

wow bona me pelqeu shume...me ke dhene inspirim...

[elvio]

Postimi origjinal është bërë nga Domira

wow bona me pelqeu shume...me ke dhene inspirim...

https://www.facebook.com/permalink.p...63827770354851





Teme e rende Domira.

[Domira]

Postimi origjinal është bërë nga elvio

https://www.facebook.com/permalink.p...63827770354851





Teme e rende Domira.

E rende po shum bile ... :)

[valiii]

Vitin 2025 ne gjykaten penale paraqitet nje rast ku personi kriminel e ka thirr nje person homoseksual per mardhanje homoseksuale n'hotel. E ky e ka pre me thike dhe e ka qite ne tel...
Deklarata e tyre si vijon:

Tung! Une jom Lori jom gey prej natyres
Qysh i vogel e kom vesh fustanin e motres Lyres
Shoqeve gjithe ja kom kqyr biren e shurres
A po kupton! K'shtu kom pas qef mu kone femer prej struktures
Kur s'mka pelqy forma e imperatures
Mu ka doke diqysh e mbrapshte, e mbarume prej muskulatures
Kom lujte llastike, i kom hjeke vetllat dhe e kom rru tenin e ftyres
Une z'boj sex prej zorit po prej deshires
Qy ky psikopati ma prishi jeten, qy ça mi ka bo l'kures
Zdi a ka dretesi more ktu
Une deshta veq mu knaq
Zgjedhje e lire
More ti - A je normaaal ?!

Zotri gjykats ju lutem ta merrni vendimin perkats,
Une kam instrument mats, qe demostron qe une kriminel jom lind

Kur jom kon i vogel kom mbyte plluma
Kom majte n'çante pluma
Asi t'tjeshte edhe asi "doom doomaaa"
Kom ç'pu e kom kalle guma
Njonin kom pa dashte me myte, kur jom kone n'klase dyte
E kom pa gjujte me guri po veq ja qava kryte
Gjashte muj dite, zi i kane pas nejte syte
Pse kto pi lironi e mu pom denoni
Cilen logjike po e aplikoni
N'qofte se ky eshte homoseksual natyral
Edhe une jam kriminel sociopat natyral


Hajde krejt lejoni, homoseksualizmin, sexin me kafshe, incestin, drogat, rritni rogat
Cigaret masi bojne, krejt bojne. Me ndru gjinine, hormone me marr, me rrite gjoksin
Transferzit, transeksual, me ndru transmission, acid me trans
Kshtu qe shyqyr qe mas fundi e gjetem zgjidhjen
Masi bon me bo luftra me vra njani-tjetrin, pse kjo zbon ?
Haveri jem bon ça dush veç hunden mos ma prek
Se liria jote perfundon qaty ku hunda apo nai send tjeter i jemi fillon ...

[Alima]

...

　

　
……..E shkaterruar nga syte, ne munges tualeti, ….dhe kur nuk pergjigja me ne telefon,por ….
…lexova, lexova , rilexova.. :

..

　E dashur,
...keshtu me thua ,pa me thene :
　
Nuk mund te jem me ajo e meparshmja, ajo para germimit.. shkoj poshte duke germuar ne historin time, me dy, kater duar.. dhe dalin ne pah mijera copeza te shperndara…. lote dhe fjale per te kuptuar, per te nxjerre jashte nje rrenje të gjate qe nuk i jape dote sens dhimbjes ... "perse bej keshtu?"... "si eshte e mundur qe perseris gjithmone te njejten skene?"... "mos jam gje e cmendur?"... Ia kane bere te gjitha vetes kete pyetje?!….. megjithate perrallat i tregoj, ia tregoj edhe vetes kur flas me te tjerat... "une jam mire keshtu, jam mire keshtu, jam me mire keshtu"... Ose flas per friken edhe thjesht nga fjetja me nje mashkull, jame e terrorizuar nga frika se mos nje histori do te me merrte frymen, nuk flirtonjme askend nga frika se mos dikush nderhyn ne jeten time. Me keq akoma, nese ngelem e perfshire, me pas vuaj si nje bushter …. Jame e lodhur. Gjithmone ekziston dikush me te cilin do te justifikohesha, qe do te te ndryshoja, ose qe duhet ta ndryshoj ti per ta mbajtur pran vetes, dhe keshtu kultivoj vetmine. Flas per ty, qe kjo periudhe nuk po mbaron me, qe po ve ne loje ekzistencen tende ne nje pune te veshtire, qe cdo mengjes kame kete provim, me veshtire se sa ne shkolle...

Edashur,
...te theme:
Ti, arbiter i pathyeshem vetvrases, hodhe gjithe shpirtin tend, e kaloi aq shume kohe e hodhe aq shume shpirt, sa qe nje dite fillon e kerkon brenda pasqyres, sepse nuk di me kush je bere. Keshtu cdo dite dhe ky stazh nuk mbaron kurre, dhe je ti qe e ben te zgjase. Edhe qielli ulet nje pellembe e me shume poshte…Eshte nje aventure te rindertosh vetveten, me e madhja qe mund te ekzistoje. Nuk ka rendesi nga fillon, nga shtepia, nga ngjyra e perdeve, apo nga prerja e flokeve.
Pres njeren nga keto menyra kaq te mrekullueshme me te cilat therret boten "jam e re!" ……..me një kacurrel te fresket bjond apo me nje lule ne flokun tend …. sepse te gjithe duhet te shohin e te kuptojne qe nuk ke me frike dhe se me do!
　

　
Eshte pranvera ne nentor, pikerisht atehere kur s'ta pret mendja.. Shume me teper se agimet, shume me teper se Dielli…

Me mallengjim,
Mjeshtri i pendes!

　
　
.

　
　

.

[Zero Cool]

E gjeta 1 zhgarravine ne fb, me pelqeu:


Cfarë quan ti të ndihesh femër ?

Mos vallë këtë ndjesi,ta japin rrobat e shtrenjta e ekstravagante,apo tjetërsimi i fytyrës tënde ne një pamje pothuajse artificiale,apo ndoshta ta japin takat e larta me të cilat ti bën një ecje skandaloze të cilen e quan 'Klas' ,ekspozimi i trupit tënd deri aty sa nuk dallohesh nga prostitutat e rrugës,apo fjalori jot që është më i ndyrë se i shumë meshkujve...
Apo numri i madh i djemve që të vijnë nga pas ,me makina apo komplimenta,të cilat ndaj teje mendojnë ti përdorin si tarifa fixe që përdoret ndaj femrave te zanatit...

Unë jam mashkull dhe po të them se një femer e tillë,cohet ne shtrat por jo në shtëpi,kalohet dita,java,muaji,por kurresesi jeta,dhe keto gjëra qe ti i quan te ndihesh femër,mua me tepër po me dukesh si një robot i programuar dhe i semurë për të tërhequr vëmendje,i stimuluar me ekstazi,dhe i lëshuar mbas një kohe të gjatë të mbajtur mbyllur...

Përse e ke ulur veten kaq poshtë,a nuk mendon se të jesh femër është shumë më tepër se kaq ? Nuk mendon se mund te ndihesh femër edhe duke qenë e thjeshtë ne veshje ,ën ecje ,ne cdo gjë...Ske menduar se më e rëndësishme se të kujdesesh për bukurin fizike ,është të kujdesesh për bukurinë e brendshme ,moralin,karakterin,sinqeritet in...Se shikon se po e kthen veten në skllave të një 'Emancipimi', që ashtu si e kupton ti,në të vërtet po të kthen në epokën e gurit ...!

Ndoshta ka nota te larta maskilizmi ,por smund të mohoet se femrat e tilla sot janë ' Mall Shumice ' ...!

[Alima]

...

Sa shume kam per te thene Mjeshter ... sa shume kam per te te thene me kete penden time qe ka filluar ta brej koha ...mbase edhe ngjyra ka filluar te thahet Mjeshter!!!

...shkathtesia me eshte zhvilluar koheve te fundit,por si duket penda dhe ngjyra do me zhgenjejne kesaj rradhe ...nuk di ku dhe si te mobilohem e te shpreh gjithe ate qe dua te shpreh,gjithe ate qe pa meshire tenton ta grryej letren e pafajshme ...


Ndoshta dikur ne oret e vona,po nuk me tradhetoj penda dhe ngjyra do arrij te hedhe gjithe ate mundim per letren ...ndoshta...


Sa dua te dij,ah sa dua te dij nga i ndjeve goditjet e shpirtit tim ne ato momente,si eshte e mundur ???!!! Si ka mundesi fantazia te ndjej goditjet ndaj nje shpirti te huaj deri ne ate mase...ah,sa dua ta dij...

.

Kalorësi

Njeriu, c`kompleks në vete kjo qenje
Vallë, ku mbaron kujtesa e Idilës
Shpërfillja ishte miku më i pa-mposhtur
Kush ishim dikur, askush
Po nesër, prap askush
C`fuqi ishte kjo që na rrëmbeu pa-dashur
C`emocione bredhin jo-virtualisht
Pse kishe frikë nga ndihma ime
Të gjitha këto pyetje i kishte përpunuar, pranuar, eksploruar..
Ajo nuk përkulej, e dinte se më ka, më do, se do i shkoj i gjallë
E dinte se në agimin e ditës së Re sërish afshi do i vlonte deri në takimin e buzëve
E dija edhe unë se c`po ngjante në rrethin e Fildishtë
Ndjesia e saj kishte kaluar rubikonin e frikës
Ajo po përballej dinjitetshëm në luftë
Guxonte, luftonte, fitonte ajo; prandaj e priste unaza
Këtejpari, krejt kalimthi kisha kaluar
Pa-vërejtur asgjë tjetër përvec syve të saj
Mprehtësisë së shprehjes, vringëllimes së saj në pendë
Eh po, goditja kthehet vetëm me kundërgoditje
Kështu më kishte mësuar shpata e ashpër e Jetës
E si mos t`ndaloja, si mos t`a merja me vete rrugëve Kalldërëm
Vrap drejt Portës, drejt Ëndrrës së bukur blu
Sepse, ajo më duhej, na duhej të gjithëve..
Teksa kishte mbushur kushtin e kriterit për jetë
E dinte ajo por edhe ne

Prandaj qesheshim, jo se na qeshej; porse duhej!

E kësaj DUHEJ, ne i shpallëm Luftë!

Atje diku nga brendia e atomeve të Kështjellës
Jehonte zëri i Fitores
Do Ngadhnjejmë!
…

Eja tash! Do ikim së bashku drejt saj!

Eh po
miq, lexues të dashur
kështu interpretohej bota e saj prej koraleve
atje thellë diku shumë thellë
ne kishim Teritoret tona ku bëhej jetë
që të arrije deri në ato thellësi Oqeanesh
të duhej shumë investim, mund e sakrificë.

Paramendo c`valë, c`dallgë, c`shtypje
kub uji mbi supe duhej të duroje
c`kufij duhej të kaloje deri në gravitacion të ndikimit S.
me c`egërsira nënujore do sfidoheshe për t`arritur te ajo?
c`beteja, c`lufta ishin këto e dinim vetëm ne
sidoqoftë, ajo s`më përfillte
jo se nuk donte
porse gjithnjë e kishte për qëllim
respektimin e Sovranit të saj e, pastaj..!

Dinjiteti modest, Personaliteti si Zonjë e parë në Kështjellë
detyrimisht obligonte respekt
pa cka se, ca prej shërbëtorve naiv në Pallat
në të shumtën e rasteve
nuk mund të ballafaqoheshin me prezencën e saj
për cudi, ca prej tyre më me pushtet
vdisnin në mërinë e tyre botëvogël, c`mizerie?!
Megjithëkëtë ajo kishte konsideratë edhe për këtë lloj
prandaj e kisha emëruar S.!

Jo rrallë herë më ka ngjarë që përgjatë jetës
të takoj ndonjë Bletë që kishte humbur
fuqinë e fluturimit sa për t`u kthyer në Folenë e saj të ngrohtë
me përplot maje Nektarësh
më ka ndodhur t`a mar në duar
për ca caste, t`a mbaj e ruaj si Fëmiun
t`ia ushqej shpirtin
për t`ia mundësuar rrugëtimin deri në realizimin e qëllimit të saj.

Eh po,
miq, lexues të dashur
i moqëm jam bërë në këto caste
ajo kishte nevojë të shprehej edhe atëhere kur nuk ishim pranë
madje, edhe atëherë kur unë isha në Beteja.

T`a fitosh ndonje dashurickë, nuk është ndonjë rezultat i vecantë
sa t`a kuptosh një emocion, një fije ndjenjë por, sinqerisht
prova ishte fuqia e suksesit që të solli në vendime serioze
gjegjësisht në pikën Zero
në fshirjen e kujtesës nga pika ish.

Një natë, një kujtim, një moment Janari..
mund t`a fusësh në dorë e t`ia numerosh varrët e plasjet një nga një
Por?
Kurrë dhe assesi një botë koralesh
dlirësishë, malli e dhimbjeje, qeshjeje..
nëse nuk i gëzohesh pritjes së përbashkët dorë më dorë
drejt ardhjes së Pranverës me gjithë reliktin gri, në Gjelbrim.

Eja tash! Do ikim së bashku drejt saj!
…

[Alima]

…
…e rraskapitur!
Te vetmen gje qe deshiroja … veç pak çlodhje!
Nuk e di a me ka ngelur ndonje fjale per te thene?! Çdo gje qe kisha planifikuar te them deshtoj …dhe si pergjigje i dhashe nje te qeshur…

...-"Te lutem me thuaj",…"-dua ta thuash, a do te ma thuash "???"-Thuaje njehere :-Jete e ashper ,çkado qe ndodhe ,do te vazhdoj te luftoj me ty"‘… -"thuaje" …
Qesha!...,nuk gjeja fjale per te thene fjalet veçse te pregaditura nga Mjeshtri …

Jam person qe çdo gjeje i gjeja pergjigje dhe nuk kam frike, andaj edhe kesaj pyetje nuk do t`i ngelja e heshtur edhe pse ishte e rende...Buzeqesha,e buzeqeshja tek fytyrat tona nuk lulezon kurdohere... Jeta ne deshprrimet me te hidhrta tethote, kjo eshte vetem nje fillim ngase kjo s`do te jete as buzeqeshja e pare dhe as loti i fundit.
Ka shume kohe qe une sikur-seve u kam dhene fund Mjeshter ,dhe sapo takoj perseri boten time ne udhekryqin e jetes kujtoj fundin!
E dij qe e mendon te miren time, e dij !
E dij edhe se don ta terheqsh vemendjen time nga çdo gje tjeter…e dij!
Jane plotesuar te pamundurat dhe une mundohem te hyje ne brendine e keltersive si ylberi pas reve. E gjetur para kesaj situate, e deshperuar pergjate jete arrita ta kuptoje se ajo qenka nje hiç, dhe jetohet sa per te jetuar!
Mund ta pershkruaj keshtu Mjeshter :
-Fizionomi e gangrenes, qe tani buzeqesh me dhembet e saj te bardhe ..njekohesisht, duke fshire jarget ngjitese ,keshtu mund ta pershkruaj…. pra,kafshon ndjenjat, damaret, organet….
Me duket Mjeshter sikur pafajesia don te hap me teper ato dritare per te fluturuar me ne funde nga burgu i çelikt i jetes te ngrohte edhe kur ambienti perreth ishte i ftohte, akull…

.

Superforca e Ndërgjegjes

Të kota janë sygjerimet alternative, madje dispkrepante
të kota janë edhe konstatimet para aktit të kryer
ligjet nuk njohin gjithnjë saktësinë strikte
edhe ato thehen para komandave bindëse jasht cdo realiteti ekzistent
Superforca e ndërgjegjes tënde kalon Ylberet
ajo arrinë deri në Simetritë Kuantike
duke shpërthyer përmes 7 palë Qiejve
si Rrezja e Dritës së Yllit të Lindjes
dhe,
këtu fillon, rrëfimi-shtegëtimi i saj
Mrekullia, që tashmë Jeton në Ty!

Pyetja nuk tingëllonte e rëndë, sa pranimi i saj
ai tashmë ishte më i fortë se kurrë më parë
e dinte ai padyshim se për c`vlerë
ishte krenar, ballëhapur, i ashpër para cdo konsekuence
"cmenduria" ishte mëkati me i vogël i pafajsisë
prandaj çartej!
ai donte rezulatet, fitoret, bindjet në to
shikimi i tij thente cdo goditje që drejtohej
padrejtësisht drejt Kredos së saj
ajo tashmë e kishte kuptuar dimensionin e gjendjes së tij luftarake
ishte mobilizuar, forcuar, kishte harruar veten
në lojë kishte hyrë edhe një Damar i saj, vendimtar
këtu filloi Beteja Frontale e ngadhënjimit
cështja ishte, mere ose lëre!

Sërish do kthej në këtë Odë
për të vizituar Hartën e Suksesit!

Unë nuk të lëmoj!

!

Brishtësia ime, Ti!

Sa me mallë të këndoj
zërin tënd kur ndëgjoj
sa me mallë Poezi të lexoi
në gjumë para se të vë si Fëmij
flej-flej qetë Brishtësia ime ti.

Po kush më bukur shprehte se ai
gjithë gëzimin me lot në mallëngjim
dhe, gjithë zemërimin në pikëllim
po kush qante për Brengën tënde
përvec kitarës sime
flej flej qetë Brishtësia ime ti.

Eeee ooo Shpirtë
eja mos më le të ngrij në vetmi
në këtë natë pa fund ikën të gjithë
asgjë nuk lëvizë përvec qerpikut tënd para syve të mi
Eeee ooo Shpirtë eja ti, Poezia ime gri
në mendjen time inspirim.

Nëse sante jo, sërish eja nesër
të premtoj se do të recitoj
ndoshta me lot në sy
se di
ndoshta edhe pa ta, ngaqë..
pyes Kitaren time
c`më duhet jeta pa ty
më përgjigjet akordi D-C-G
një pikë Loti ra mbi të
nxorri këngën pa zë
melodi në heshtje
boshllëk momenti..

Një zë i panjohur por, i fuqishëm
i papërshkruar fare erdhi mes nesh
sytë e saj shndrisnin ngaqë e kisha për ballë
unë isha i lodhur dhe i hutuar me kitarë në dorë
ai zë nuk ndalonte vringlluari; thoshte:

A puthmi tash, vec pak!

[tipi engjellor]

Une quhem Shpirti i madh.......Linda i vogel, por u rrita shume shpejt nga dashuria qe shpirti i nenes time me dha.....shikoja shpirtrat e shokeve perqark dhe e ndieja se ua kisha kaluar atyre, por ata nuk mund ta vinin re kete.......
Epo deri sot jam rritur duke mos me vene re pothuajse askush dhe trajtohem shume rendom......dhe pse une e di se dita kur te gjithe do e vene re ate se qfare une, shpirti i madh mund te bej.....te trajtohem si i vogel mes me te vegjelve kjo nuk ben per mua....... nuk me kane mesuar keshtu..........
Jam rritur per te dashur, per te dhuruar dhe ate qe dot smund ta fal....jam rritur duke mesuar te mos genjej, te mos bej keq, te mos vjedh askend.........jam penduar qe ndonjehere i kam degjuar edhe ata qe me kane fyer, injoruar, poshteruar, nenvleresuar............. mes njerzve ndodhen ata qe me zemer kerkojne shpirterat e mire, por te jane te vegjel per ti gjetur ata shpirtra dhe keshtu vdesin duke kerkuar.... ndoshta i gjejne por i perbuzin, sepse nuk ju pelqen drejtesia e tyre, i braktisin sepse ju vjen turp nga fisnikeria dhe ndershmeria qe shpirtrat e medhenj kane..............
Une flas te njejten gjuhe si shpirtrat e vegjel, por rralle here kuptohemi. Ne shpirtrat e medhenj bejme ate qe te vegjlit e bejne me cinikeri, dinakeri, por ne e bejme nga dashuria dhe nga femija qe kemi brenda ne shpirt............
Shpesh na quajne te papjekur,sepse vete e kane arritur pjekurine........ ata nuk mund te rriten me,kurse ne nuk piqemi asnjehere sepse gjithe jeten rritemi........ Kjo eshte pjekuria per ne.........
Luajme pa baste, qeshim pa shkaqe, vrapojme dhe kur jemi heret per ne pune, perqafojme dhe japim dhurata ne dite te zakonshme............. skemi kohe te palosim rrobat, jemi rremujaxhinj te lindur, skemi kohe te merremi me hollesira, me keto merren te vegjelit, jemi te zene duke enderruar.............. Ne dashurojme dhe kjo na merr shume kohe...........
Nese doni te na gjeni, ne jemi poshte yjeve, poshte henes, maje maleve, mes liqeneve, neper peme duke luajtur... keta jemi ne..... Ky eshte vendi yne, larg te vegjelve, aty ku askush nuk te thote se te mungon nje kopse, aty ku askush nuk do tia dije se sa bukur je veshur dhe sa i pasur je, aty askush nuk te pyet nese ke diplome dhe çfare pune ben........... Kjo eshte parajsa jone.......... ne kemi lindur per te jetuar ne keto vende, sepse aty realiteti lind nga jeta.............
E kunderta ndodh ne vendet ku ju rriteni....aty jeta eshte pjelle e realitetit dhe ju kafsheza me sindromen ...bota eshte e imja...... kerkoni te na beni skllever te filozofise tuaj te ceket.........
Une quhem Shpirti i madh..... nese kete emer nuk mund ta keni ju, te pakten ta kene bijte tuaj, qe bijte tane te mos mendojne njelloj si une, por te jene te kenaqur.....................ne parajsen tone, ne parajsen e shpirtrave te medhenj.............

[Alima]

…

Kishte diçka te veçante ajo mbremje … Me veshtrove me ngulm dhe u fute brenda damareve te mij me ata sy…
Perseri heshtje. “Kush eshte ajo?” Mu duk sikur hape kanaten e dritares brenda trupit tim!
Hë!Perse me dridhet gjithe trupi?
Me mbuluan djerset, sikur te kisha rendur kilometrave te ndjenjave ne kete maraton!
Oh… mjaft… une po vuaj!
Tani m’u qetesuan pak dhimbjet. …Perserite…Perserite edhe nje here. … Kush ben kaq zhurme? Ç’leviz ketu ne gjakun tim? Kush perplas organet e mija?…
Pse sa here them nje fjale ndiej se mundohesh te shkulesh rrenjet e saj ende pa me dale nga buzet e thara Mjeshter!
Ti thua se ato tehe preken mendimet e mia, ndaj une ndiej dhimbje?
…Jo.Por, armet e tyre ata i kane drejtuar tek une.
Mjeshter e dij se keto çaste shijon vetmine.E dij se pyetesh kush e kishte gatitur ate? Ne ç’menyre? …Ta them nga pervoja se, shija e vetmise eshte … si te theme?… nje lloj opiumi ne fizionomine e gangrenes,qe po tu kujtua njehere e quajta Jete
Çfare kishte kuptuar ai? Mos valle se dashuria lind me njeriun qe do te dashuroje dhe per kete disa jane te afte dhe te tjere jo?

Ti e din qe te dashuroj. E din se buzet digjen zjarr dhe do vazhdojne te digjen, megjithate kurre s’do perkulen mbi oazin e fytyres tende Mjeshter.
Ndoshta edhe ti kishe dashur e te shpetosh nga kjo gje trishtuese edhe pse nuk e thua?!

Tani mbushet gjithçka me fryme e me gezim …, o Zot, si nuk qene mbushur me pare ?!…
Ere e lagesht mati pas Shtërngate eshte kjo Mjeshter , ku pikojne pika dhe se koti shtillen re te bardha ne nje qiell pafundesisht te erret dhe pafundesisht te vrenet!…Ja çka eshte Mjeshter!


E jashtezakonshme,apo jo Mjeshter ?!


.