Grupi Nagociator i Kosovës merr kahjen e dështimit

[Dilaver]

Koordinatori Shala thotë se takimi i GN merr kahjen e dështimit pasi Daci rreshtohet me Thaçin

Prishtinë, 31 tetor - Takimi i dytë i Grupit Nagociator të Kosovës, i mbledhur të premten e fundit, për të avancuar procesin e përgatitjes së bisedimeve, është kthyer në përplasje të fuqishme dhe asgjë nuk ka ndodhur siç pat paralajmëruar kryekuvendari Nexhat Daci, se do të "thyhen" mosmarrëveshjet. Sipas pohimeve në mediat e sotme, ka qenë vetë rreshtimi i Dacit, pro qëndrimeve të Thaçit, që të takimi të shkojë nëpër kahjen e dështimit, duke rrezikuar misionin e Grupit Negociator të emëruar edhe si "dream team" (ekipi i ëndrrave) nga Nënsekeratari amerikan i Shtetit Nikolas Bërns.
Vetë koordinatori Blerim Shala, ka akuzuar hapur se shkaktarë për frenim të procesit, që rrezikon edhe tërë procesin, është kryekuvendari Daci dhe Thaçi.
Kjo është pasqyra e shtypit të sotëm në Kosovë, të përcjellë nga dy gazetat më të mëdha "Koha ditore" dhe Zëri". Që të dyja këto gazeta, kabinetin e z.Daci e akuzojnë edhe për shkelje të konfidencialitetit, pas të dy takimeve, megjithë kërkesën e Presidentit Rugova për respektim të saj, dhe pajtimit të delegacionit me këtë.
Blerim Shala, koordinator i grupeve punuese të delegacionit, dhe Skender Hyseni, këshilltar i Presidentit Rugova, që të dy e vlerësojnë takimin e të premtes si të rëndë, me një atmosferë fyerjesh dhe sjellje që aspak nuk i takon anëtarëve të këtij delegacioni, njerëzve që kanë përsipër fatin e Kosovës.
I pari që ka filluar me kundërshtimin e rrjedhës së punës së takimit të delegacionit, ishte kryetari i partisë opozitare Hashim Thaçi, i cili ka kundërshtuar vijimin e rendit të ditës sipas kërkesës së Presidentit Rugova, me miratimin e propozimeve për strukturën e ekipeve të grupeve punuese, jo pa miratimin e rezolutës për rikonfirmim e vullnetit të popullit për pavarësi. Presidenti Rugova, ashtu edhe siç është raportuar të premten, kishte kërkuar që delegacioni t'i drejtohej me një letër Grupit të Kontaktit, që pritet të mblidhet të mërkurën në Uashington, për ta njoftuar me punën dhe qëndrimet e e delegacionit. Ndërsa, Thaçi kishte vazhduar edhe me kërkesa të tjera, disa të bëra publike, që delegacioni të pasqyronte fuqinë e Kuvendit, në raportin prej 9 anëtarësh, ku LDK të kishte 4 anëtarë, PDK 3 anëtarë, dhe nga një AAK-ja dhe Ora, ose me 7 anëtarë, ku LDK do të kishte 3, PDK, 2 dhe të tjerat me nga një sërish. Ai poashtu kishte kërkuar rimodelimin e funksionit të koordinatorit të grupit punues, të cilin e udhëheq Shala, që të ndahej në tri funksione me tre udhëheqës. Pra, të kishte një koordinator politik, një organizativ dhe një teknik. Ai poashtu kishte kundërshtuar edhe vendin e mbajtjes së takimeve, pra në rezidencën e Presidentit Rugova, kërkesë kjo e mbështetur edhe nga kryekuvendari Daci. Thaçi kishte përmbyllur fjalën me akuza dhe fyerje të njohura në opinion në adresë të Presidentit Rugova. Presidenti Rugova ia kishte kujtuar Thaçit se gjyqet janë ato që ndriçojnë të drejtën dhe zgjedhjet e lira ato që zgjidhin çështjet politike, duke u përpjekur më pas për rikthimin e rendit të ditës.
Në diskutimin e tij, Nexhat Daci, pas kritikave që i kishte bërë punës dhe sjelljes së koordinatorit Shala, për takimin në Zyrën amerikane me nënsekretarin Bërns, ka paraqitur propozime krejtsisht të reja për grupet punuese.
Në takimin me z. Bërns Shala kishte folur i pari, me kërkesën e nënsekretarit të Shtetit.
Daci kishte kërkuar që në grupet punuese të inkuadroheshin ministra e deputetë, që do të koordinoheshin nga Shala, gjë që nuk është mirëpritur nga ky, pasi tre anëtarët e delegacionit, Presidenti Rugova, kryeministri Kosumi dhe kryetari i Ora-s, Surroi, kanë përkrahur punën e Shalës. Surroi kishte kërkuar që koordinatori Shala ta mbante takimin e parë të grupit politik, që sipas tij do të mund të përbëhej prej katër nënkryetarëve të partive pjesëmarrëse në delegacion. Ndërsa, kryeministri Kosumi kishte përkrahur një propozim të Surroit që të krijohej grupi konsultativ i komuniteteve.
Para përfundimit të mbledhjes Thaçi kishte kërkuar edhe një mirëkuptim pas gjithë asaj sjelljeje, që t'i jepte kohë atij, meqë nuk e ka përfunduar procesin zgjedhor partiak me krijimin e kryesisë së re. Presidenti Rugova kishte paralajmëruar takimin e ardhshëm më 4 nëntor, duke përfunduar takimi me një ndarje të papritshme të delegacionit, tre me dy, në njërën anë Presidenti Rugova, kryeministri Kosumi dhe Surroi, ndërsa në anën tjetër, kryekuvendari Daci me Thaçin, shkruan shtypi i sotëm.
"Në takim ka pasur edhe sjellje të pahijshme dhe në momente ka pasur atmosferë të rëndë, e cila shpresoj se nuk do të përsëritet më kurrë", ka thënë për media Skender Hyseni, këshilltar i lartë i Presidentit Rugova, edhe vetë pjesëmarrës në takim.
Ndërkaq, koordinatori Shala, thotë: "Është mirë që opinioni tashmë të dijë se ka ngecje. Ka arsye për shqetësim. Jemi në ngecje të plotë dhe përgjegjës për këtë janë Nexhat Daci dhe Hashim Thaçi". Shala thotë se dalja e Dacit me një listë propozimesh të reja, megjithë faktin se në takimin e parë e kishte përkrahur propozimin e tij, ishte befasi për tërë Grupin. Këtë propozim, sipas Shalës, kryekuvendari Daci e kishte motivuar me akuzën, se Shala kinse po anashkalonte institucionet me propozimet e tij. Shala e kundërshton këtë duke thënë: "Sa i përket procesit negociator delegacioni i Kosovës bashkë me grupet punuese i përgatit dokumentet themelore, të cilat duhet ta kenë përkrahjen e Kuvendit të Kosovës". Shala për shkelje të konfidencialitetit, por edhe për shpifje e akuzon këshilltarin e z.Daci, Ramush Tahirin, që sipas tij, koalicioni qeverisës ishte kundër propozimeve të koordinatorit të grupeve punuese. Gjë që takimi i të premtes kishte dëshmuar të kundërtën, se Presidenti Rugova dhe kryeministri Kosumi kanë mbështetur propozimet e tij. Megjithë përplasjet, Shala është shprehur me vlerësim pozitiv për strukturën e delegacionit, duke thënë se "përbërja e Grupit Negociator është më e mira e mundshme". Ndërkaq, edhe Hyseni edhe Shala, tërheqin vërejtjen, se nuk ka kohë kohë për mosmarrëveshje dhe të harmonizohen qëndrimet sa më parë, në të kundërtën ngadalësimin e procesit të pavarësismit, po e rrezikon vetë pala shqiptare.

QIK

[GURI SYLAJ]

KJO ESHTE PER ME U ULE E ME E VAJTU!

Nuk e dij pse por kjo me ktheu per nja shtate vite me heret dhe me kujtoj nje ngjarje e cila atehere me dukej qesharake por ja sot po e kuptoj thelbin e saje.
Ishim ne nje tubim dhe behej zhurme rreth rendit te dites.
Nje mergimtare , bukur ne moshe , papritur dhe pa pytur e mori fjalen e po n'a thot;
Ju koki djeme te mire, keshtu ju don axha.
Pse Axhe e pyeti dikush
Sepse po bani zhurum per ren te dites e duhet me pas ren.Une , vazhdoj ai, njezete vjete kam punu si mullingji . Mulli; po ren ka pas.
A ka ndodhe me e prishe renin , foli dikush.
Po tha plaku. Vjen azgani me gjyse thesi dhe thote une due me blu.
Ani?
Ani , i them more une t'a bluj po gurin e kam pa cakat e tutna nuk t'a qet mire.
S'di , une due me blu.
Shkoj e e qoj gurin veq pak e ja qes drithin e veq ja daj dy copa edhe me hjeke qafesh e edhe mos me prite te tjeret shume.
A guxon ashtua e pyeti dikush tjeter.
Pse jo tha plaku , Ai qe nuk e din cka ashte reni banja ballgur se ai tybe nuk e merr vesh.
Edhe ketu, na me blu pa ren po, veq qysh po shihet, po me n'a e ba edhe neve ballgur- e hajt.

[Gentiani]

Jo tre me dy, por zero me zero është për t`ia punuar këtij grupi negociator.

Njërin dërgoje në pushim të dhunshën mjekësorë
tjetrit i jep vendimin e pensionit në dorë e tjerët shqelma e shuplaka deri tek dera dhe krijo delegacion ekspertësh që përfaqësohet në nivel institucional e jo kopalla me grupe punuese.

[Domira]

Kto far rrebelimet e grupit negociator nuk jan dicka fort e re ne skenen politike ne Kosove se jemi deshmitar te kesaj dukurie. Po cka me i ba se kshtu na ka shku dajm e na jemi keta qe jemi, tjer smuj bahemi. Besa edhe kushedi se cfar ekspertash me hy ne ket grup qikjo kang ish knue apet se apet.
Me kan se e kemi fiqirin me pune mar e mire, po pse a po ia ndal kush grupit negociator qe me u konsultue me eksperte e specialiste?! Jo hiq valla.
Perkundrazi keta anetare te grupit negociator e kan obligim me u konsultue me eksperte sepse nuk jane aty nga aresyja se jane te gjithdijshem por nga aresyeja se jane politikan dhe lidere te partive. Si te tille keta duhet te kene keshilltare eksperte edhe ne punen e tyre te perditshme ne rolin qe kane se lene ma per rolin qe kane si anetar te grupit negociator.
Me ia ba si po thot Gentiani nuk pajtohem sepse atehere ish desht me ia nis prej se pari dmth prej 1989 diku e nuk i kemi ato rene tash kur jemi ne prag te deres se shpise. Me ba si thoni ju i nderuar Gentiani simbas mendimit tim don te thote me i mshue shkelem ketyre 16 viteve e me ia nise prej kohes shkaut edhe nihere.
Ishalla e kam keq!!!

[Andon]

Postimi origjinal është bërë nga Gentiani

Jo tre me dy, por zero me zero është për t`ia punuar këtij grupi negociator.

Njërin dërgoje në pushim të dhunshën mjekësorë
tjetrit i jep vendimin e pensionit në dorë e tjerët shqelma e shuplaka deri tek dera dhe krijo delegacion ekspertësh që përfaqësohet në nivel institucional e jo kopalla me grupe punuese.

Po, po. Mirë e ke, shumë mirë, ti Gentiani, "Grupe ekspertësh" - propozon ti, e ku ti lëmë "baballarët e Kombit"?

Mendon ti se këta, Ba... e Ko... tërhiqen a? Jo more jo. Për ta pak është shuplaka, qoftë te dera e qoftë në prag të derës. Meritojnë më shumë (jo vezë të prishura fyryrës. Ndoshta do të ishte më mirë një të përmjerme apo, disa grumbuj, pëgër fytyrës së tyre. Vallahi e meritojnë.

[Andon]

Postimi origjinal është bërë nga Domira

Kto far rrebelimet e grupit negociator nuk jan dicka fort e re ne skenen politike ne Kosove se jemi deshmitar te kesaj dukurie. Po cka me i ba se kshtu na ka shku dajm e na jemi keta qe jemi, tjer smuj bahemi. Besa edhe kushedi se cfar ekspertash me hy ne ket grup qikjo kang ish knue apet se apet.
Me kan se e kemi fiqirin me pune mar e mire, po pse a po ia ndal kush grupit negociator qe me u konsultue me eksperte e specialiste?! Jo hiq valla.
Perkundrazi keta anetare te grupit negociator e kan obligim me u konsultue me eksperte sepse nuk jane aty nga aresyja se jane te gjithdijshem por nga aresyeja se jane politikan dhe lidere te partive. Si te tille keta duhet te kene keshilltare eksperte edhe ne punen e tyre te perditshme ne rolin qe kane se lene ma per rolin qe kane si anetar te grupit negociator.
Me ia ba si po thot Gentiani nuk pajtohem sepse atehere ish desht me ia nis prej se pari dmth prej 1989 diku e nuk i kemi ato rene tash kur jemi ne prag te deres se shpise. Me ba si thoni ju i nderuar Gentiani simbas mendimit tim don te thote me i mshue shkelem ketyre 16 viteve e me ia nise prej kohes shkaut edhe nihere.
Ishalla e kam keq!!!

Ah moj Domira moj Domira. Pogaqja e thyer asnjëher nuk ngjitet, nuk kthehet në gjendjen e përparshme.

[Artisti]

He bac he baccccc,negocimin keta duhet se pari me fillue me veteveten e tani me kqyre pak rreth vetes.


Artisti

[Arb]

Koment

Anëtarët e Grupit negociator duhet të ngritën mbi interesat personale


1 nëntor 2005 /TN

Rexhep Elezaj

Grupin negociatorë i emëruar nga presidenti I. Rugova për të biseduar me palën serbe gjatë negociatave që do të mbahen rreth përcaktimit të statusit politik të Kosovës, siç kanë njoftuar mediat e sotme shqiptare, pra me 31.10.2005, për fat të keq e paska zënë sherri i mospajtimeve dhe përçarjeve, e paska kapluar zjarri i ambicieve karrieriste, ose me një fjalë “e paska ngrënë dreqi të zonë” dhe disa nga anëtarët e këtij grupi i paska përfshirë murtaja e epsheve politike për t’u futur me dhunë në histori, sepse në bazë të informatave nga shtypi ditor del se disa anëtarë në takimin e fundit qenkan sjellë me papërgjegjësi, bile paskan përdorë edhe fjalë fyese ndaj presidentit Rugova..!?

Të gjithë e dimë se presidenti ynë vuan nga një sëmundje e rëndë, por megjithatë nuk epet, nuk dorëzohet, nuk pranon që ta lë popullin e vetmuar nën mjegullat e rënda politike dhe para furtunave të mëdha të historisë siç janë këto para hyrjes në bisedime për statusin final të Kosovës. Pra, atë nuk e lejon ndërgjegjja dhe morali politik që të gjunjëzohet para ultimatumeve politike si dhe kërcënimeve të ndryshme që Kosovës dhe shqiptarëve po u vijnë nga serbët si dhe nga disa qarqe të ndryshme ndërkombëtare.

Pra, ashtu i rënduar nga sëmundja ai nuk po largohet dot nga fronti kryesor i lutës, ndoshta përfundimtar me shkanë, front në të cilin ka qëndruar i paepur që nga fillimi i të 90-tave e deri më sot, sepse është i vetëdijshëm se atdheu ka nevojë për të deri në çastin e fundit të jetës së tij. Ibrahim Rugova e dinë fortë mirë se Kosova dhe populli i cili ia ka dhënë votën ka nevojë për presidentin e vetë i cili qe 15 vite bëri çmos që ta shoh atë të pavarur dhe njëherë e përgjithmonë të liruar nga kthetrat e regjimit kriminal të Beogradit.

Ndaj, në bazë të asaj që raportuan mediat në këtë ditë, si gjithherë në vitet dhe çastet më të rëndësishme për Kosovën dhe shqiptarët, në skenën politike shqiptare do të dalin ata të cilët e penguan çdo nismë dhe iniciativë shtetërore e cila çonte drejt zgjidhjes përfundimtare të statusit të Kosovës, nisma dhe veprime institucionale që çonin drejt këputjes së zinxhirëve të robërisë shekullore sllave mbi tokat shqiptare, do të paraqiten, pra ata të cilët për motive karrieriste hynë në luftë por që nuk e fituan atë vetëm me forcat e tyre, ata të cilët në dhomat e fjetjes mbajnë uniformën e UÇK-së, por që nuk e ndezën asnjë plumb kundër armikut, ata të cilët bënë emër në politikë, por kurrë nuk e kishin mësuar politikën, që kishin arritur pozita liderishipi, por pa mbulesa vetjake, që i kishin përfituar masat popullore, por me meritat e të tjerëve..!

Pra, edhe sot kur Kosova gjendet para ultimatumit diplomatik “me qenë apo mos me qenë” (To be or not to be) na paraqitën por tani pa maska të njëjtit njerëz, me të njëjtat ambicie politike dhe me surrogatin e tyre të vërtetë prej tregtarësh politikë të cilët janë në gjendje edhe popullin t’ia falin armikut dhe atdheun ta shesin, vetëm e vetëm që të vijnë në “fronin mbretëror”, pra që të bëhen bajraktarë dhe ta sundojnë botën për rreth vetëm sipas kutit të tyre magjik, sepse gjithnjë sipas imagjinatës së tyre të sëmurë politika shqiptare ka filluar me ta dhe do të përfundojë me vdekjen e tyre... Duan pra që ta sundojnë popullin sipas stilit monist i cili duhet t’iu nënshtrohet interesave personale të tyre, sepse ata janë (prapë sipas tyre) strumbullari i kësaj bote rreth të cilit duhet të sillet i gjithë lëmshi dhe planeti njerëzor..!?

Duhet ta dinë mirë të gjithë anëtarët e GN se me pranimin e detyrës brenda këtij organi institucional dhe legjitim shtetëror i Kosovës mbi vete kanë marrë përgjegjësinë më të madhe historike dhe politike si para popullit shqiptar ashtu dhe para Zotit, sepse duke qenë pjesë e delegacionit shqiptar gjatë negociatave të ardhshme me armikun tonë shekullor rreth përcaktimit të statusit politik të Kosovës po ashtu kanë vënë mbi supet e tyre barrën më të rëndë politike që kur është kurdisur Kosova, ndaj gjatë bisedimeve nuk guxojnë t’i shmangen as për asnjë milimetër vullnetit politik të popullit në emër të te cilit edhe e kanë pranuar këtë rol tejet të vështirë politik dhe kombëtar.

Prandaj, të shfaqurit me kapriciozitetit politik si dhe me sjellje ekstravagande në stilin e kaubojve si në filmat Western të Amerikës, ose të mbivlerësimit vetjak mbi të tjerët dhe pranë të tjerëve, të ushqyerit me iluzionet politike se e ardhmja i takon vetëm atyre që shohin ëndrra si adoleshentë politikë, kurse ata me përvojë të gjatë në politikë duhet të largohen nga skena politike, etj, shfaq fund e krye papjekurinë intelektuale, politike dhe kombëtare të tyre. Ngase mënyra e këtillë e të menduarit, sidomos në këto çaste të vështira politike për shqiptarët, është indikatori kryesor i cili fletë se ky soj i ”politikanëve” nuk ka lindë nga feniksi i popullit, por nga hiri i një mentalitetit periferik dhe mjaft primitiv.

Koha e injorantëve në politikën shqiptare ka perënduar që moti, ndaj vazhdimi me logjikën e imoralitetit politik që po shfaqin disa aventurierë në politikën shqiptare, duke e ngritur vetën dhe nënçmuar të tjerët, është pa dyshim helmi më i rrezikshëm që po godet mendësinë dhe unitetin e mirëfilltë politik të shqiptarëve të Kosovës, të cilin patjetër duhet dekontaminuar me mjete përkatëse. Përndryshe, rreziku nga dështimi i mundshëm i politikës shqiptare mu në prag të fillimit të zgjidhjes së statusit politik të Kosovës, është latent dhe shumë i madh. Prandaj përgjegjësinë për ndonjë dështim eventual duhet ta marrin ata të cilët interesat e tyre i qesin mbi interesat e Kosovës.

Se përçarjet dhe mos uniteti në qëndrime brenda këtij grupi është si një kancer që mund t’i shkatërrojë përgatitjet e nevojshme për t’u ballafaquar me palën serbe dhe atë ndërkombëtare gjatë bisedimeve të ardhshme për Kosovën, në këtë nuk mund të dyshojë askush, prandaj ata të cilët nuk e ndjejnë vetën se janë rritur politikisht për një angazhim të tillë historik dhe që nuk ndjehen të aftë që ta bartin këtë rol kaq historik siç është pjesëmarrja, diskutimi dhe mbrojtja e pavarësisë së Kosovës në harmoni me vullnetin politik të popullit shqiptar i shprehur me referendum në vitin 1991 gjatë bisedimeve të ardhshme me armikun shekullor, iu rekomandojmë se do të ishte shumë më e ndershme për ta që të largohen nga ky grup dhe vendin e tyre t’ua lëshojnë atyre të cilët mund ta kryejnë me sukses këtë mision historik për Kosovën dhe gjithë kombin shqiptar.

Trepca

[Krokodilli]

Grupi negociator i Kosoves ka marr kahje deshtimi tash, e qe 100 vite


nese grupi negociuer (dhe politikanet Kosovar) merr kahje te duhur dhe te mire,, te na tregoni se na gezoni,, se deshtimi nuk eshte risi per ne Kosovaret :cry:

[Arb]

Miti i përçarjes ndërshqiptare

Ndue Ukaj

Përçarja ndërshqiptare, si fenomen, nuk është vetëm mos aftësi e përbashkimit të prijësve dhe popullit drejtë idealeve dhe qëllimeve të përbashkëta. Përçarja tek ne, ka kaluar suazat e normales. Duke marr gjithherë e më shumë shenjat e një mendësie kulturore, që për pandehmë ka mendësinë bizantine-orientale, që s’ka asgjë të përbashkët me synimet e proklamuara të shqiptarëve për integrim në Familjen Perëndimore.

Për të mos thënë, përçarja te ne është bërë mit, së cilës verbërisht i shërbejnë apo edhe i besojnë shumë segmente shoqërore brendashqiptare. Madje edhe prijës politikan, njerëz të kulturës, qeveritar e diplomat ane e kënd hapësirave shqiptare, politikën dhe angazhimet i ndërtojnë mbi përçarje. Dhe asnjëherë nuk shtrohet pyetja dhe s’kërkohet përgjigja, nga vjen gjithë ky sinrdrom?

Ne nuk jemi asnjëherë të bashkuar. Ky do të mund të ishte përfundim, aspak i vështirë për çdo njërin që vështron zhvillimet e tanishme në Kosovë, Shqipëri dhe hapësirat tjera shqiptare. Madje ky mendim, do të sillej pa vështirësi, edhe kur analizohet fenomeni në planin historik.

As në ditë të vështira, as në ditë gëzimi, politikanët tanë, mediat tona, elitat (nëse i kemi) intelektuale nuk i gjejmë të bashkuara. Kjo përligj mendimin gjenial të Faik Konicës, se “Shqiptarët në histori gjithmonë vonohen”, për të shtuar se “armiku më i madh i shqiptarëve është vetvetja”. Mendime të cilat në shumë nivele korrespondojnë me të vërtetën që pasqyron në vete gjenda e brendshme shqiptare sot, por edhe në të kaluarën. Vetëm si shkak i përçarjes, ne kemi pësuar sa e sa tragjedi, prej së cilave asnjëherë nuk kemi nxjerr mësim. Katharsis për ne mbete larg, i urryer, i pa nevojshëm.

Madje për të thelluar mjerimin e kësaj gjendje, kjo përçarja jonë, kërkon bashkimin e të tjerëve, për interesa tona. Në këtë rast, është më së e çuditshme, të shihet se si klasa politike dhe institucionale kosovare, kërkon pa vetëdijshëm kompromis mes vendeve botërore për jetësimin e Pavarësisë së Kosovës, dhe nuk arrin kompromis mes vete. Madje as për çështje elementare- krijimin dhe bekimin e një grupi reprezentativ për bisedime nga Parlamenti. Është më se absurde, të shihet, se më lehtë merr vendime Këshilli i Sigurimit, SHBA-të, Grupi i Kontaktit, Bashkimi Europian, për çështjen e Kosovës, se sa arritja e një konsensus për statusin e ardhshëm politik brenda Kosovës.

Po e njëjta situatë paraqitet edhe në Shqipëri. Kjo, e gjendur në tranzicion, në politikë dhe institucione ka krijuar polaritete ekstreme.

Qeveria shqiptare kërkon miratim dhe agjitacion nga qeveritë perëndimore, për të ndihmuar në rrugën e integrimit në BE dhe NATO, ndërsa brenda nuk mund të ndërtoj konsensusin minimal në çështje jetike, apo në mënyrë indirekte kontribuon kundër këtyre vlerave dhe kundër këtyre interesave.

Kësaj i ndihmon edhe përpjekja tejet absurde e Kryeministrit Berisha për të ndërtuar aleanca me Teranin, një qeveri destruktive, e cilësuar si e këtillë nga SHBA dhe BE. Absurd! Berisha kërkon pranim në këto vlera, duke u angazhuar me vetëdije apo pa të, kundër këtyre vlerave. Një gjë të këtillë e bëri edhe ministri Mustafaj me emërimin e një antiamerikane ambasadore në Amerikë, pa përfillë vërejtjet e shumta, jo vetëm të opozitës, por edhe opinionit të gjerë publik. Dhe jo vetëm kaq, çështja në fjalë merr përmasa më shqetësuese, nga fakti se kur është në pyetje interesi i ngushtë, te shumica e politikave tanë asnjëherë nuk vjen në shprehje interesi kombëtar.

Interesi kombëtar përhumbët para një qëllimi të vockël. Kështu sillet kësaj here qeveria e Berishës, parashenjat e së cilës janë një indikator mjaft shqetësues edhe për orientimet e vetë kreut qeveritar në politikat ndërkombëtare.

Çështja më e komplikuar e përçarjes paraqitet brenda spektrit politik të Kosovës, i cili vazhdon të jetë i përçarë edhe në këto ditë mjaft dramatike për të ardhmen e Kosovës. Politika kosovare vazhdon me avazin e vjetër.

Duhet një iniciativë ndërkombëtare (Amerikane kryesisht) që kërkon unitet.

Po ashtu duhet një iniciativë e huaja që të arrihet një kompromis brenda faktorit shqiptar. Kjo çështja ishte mjaft e njohur në Rambuje, dhe me pasoja. Si e këtillë u reflektua edhe pas Rambujes, në gjitha nivelet politike. Kjo bëri përpjekjet për mëkëmbje, më të vështira se c’ishin në fakt. Kostoja e së cilës ka për ekuivalencë një gjendje të mjerë ekonomike, një korrupsion në shkallë të lartë, institucione larg të qenit profesionale, një familjarizim në politikë dhe institucione. Një kulturë demokratike, larg të qenit e kënaqshme.

Lëvizjet e liderëve kosovar para një hapi të rëndësishëm, duken tamam lojna fëmijësh, që posa t’i merr me të mirë i ati, qetësohen. Spektrit politik dhe institucional, që ka marr përgjegjësi për të ardhmen e Kosovës, duhet që z. Petersoni, shef i UNMIK-ut, dhe një punëtor i shkëlqyeshëm në Kosovë, t’iu kujtoj se atyre ju duhet të miratojnë rezolutën në Kuvendin e Kosovës, për t’i dhënë dritë ekipit negociator për statusin e Kosovës. Ekip që me gjithë mangësitë, duhet të diskutohet dhe të votohet ne Parlament, duke u zgjeruar edhe me përfaqësimin e subjekteve tjera politike parlamentare.

Në të kundërtën, situata posnegociatave do të jetë mjaft e komplikuar, dhe do të ketë koston e vetë. Këtë thirrje publike u deshtë ta përsëris disa herë edhe shefi i zyrës Amerikane në Prishtinë, z. Filip Goldberg. Dhe gjitha këto, për klasën tonë me dije mesatare politike dhe intelektuale, nuk do të thonë asgjë. Politikanët tanë vazhdojnë avazin e tyre të injorancës politike dhe lojës me fjalë të mëdha retorike “patriotike”, duke dhunuar votën e qytetarit, të cilën nuk e kanë marr për të shërbyer, por për të abuzuar me të. Ky është stadi i kulturës politike, që mbetet larg nga të qenit në përkim me vlerat demokratike dhe civilizuese perëndimore.

Popullit tonë si duket i është bërë sindrom i rrezikshëm ndjenja e të jetuarit në përçarje. Në mos një kancer vdekjeprurës, që çdo ditë e më tepër po bluan shpirtin shqiptar.

Si rezultat i kësaj kemi prodhuar në historinë tonë tradhtar të shumtë, emrat e së cilëve do jenë të panevojshëm në këto opinione. Si rezultat i kësaj jemi i vetmi popull në Europë, që nuk kemi unifikim të kokave, ndërsa shpeshherë, në mënyrë absurde, kërkojmë t’i bashkojmë tokat, pa i bashkuar kokat: ne jemi i vetmi popull që nuk identifikohemi me të njëjtat vlera kombëtare.

Madje as heroin e përmasa botërore Gjergj Kastriotin-Skënderbeun, nuk e vlerësojmë njësoj. Dhe këtë përçarje tashmë në Kosovë e bën në mënyrë publike një shkrolës demagog deri nw fund (shkrimtar i kuzhinave sllavo-lindore), Milazim Krasniqi, i cili duke u identifikuar me fenë, përjashton segmentet që kanë formësuar identitetin shqiptar. Duke u nisur nga interesa parciale, dhunon autorët që na mundësuan sot të kemi gjuhë e kulturë shqiptare, ne emër të autorëve të proveniencës islame.

Po të shkojmë më tutje me shembuj: ne nuk kemi për model të njëjtat figura kombëtare, nuk kemi unifikim të gjuhës (çështje kjo që ka mjaft nevojë për diskutim), nuk kemi një histori unike, një histori të letërsisë së pranueshme tërësisht. Ne nuk e shohim të ardhmen tonë njësoj. Pra ne jemi të copëtuar. Dhe copëtimin, çka është më tragjikja, ju atribuojmë tjerëve: asnjëherë nuk na shkon mendja të kthejmë gishtin tregues nga vetja, të vetërrëfehemi me vetën tonë për gabimet dhe të metat tona, kundruall vetës dhe historisë sonë. Për ne gabimi është i huaj, falja është turp.

Është një proverb që thotë, të gabosh është njerëzore, por të jetosh në gabime është djallëzore. Ne shpeshherë jemi të vetëdijshëm për gabimet që i kemi kundrejt historisë, por nuk kemi kurajo të mos i përsërisim: ra ne vetëdijshëm jetojmë në gabime. Nuk mund të ndërtojmë të ardhmen tonë mbi mashtrime, gënjeshtra të vetvetes, interesa bejlerësh, e qëllime bajraktarësh. Ne duhet të formësojmë të ardhmen mbi të kaluarën. Ky është binom i shenjtë i qdo kombi të përparuar. Në këtë këndvështrim, duhet shoqërisë sonë ti jepet një shpirt i mirëfilltë perëndimor.

Problematika në fjalë sipas mendimtarit të madh Dr. Krist Malokut “Lufta e ardhme asht luftë e djalërisë shqiptare kundra anmikut në zemër të vet, asht luftë mendsie krijuese kundra anmikut destruktiv, asht luftë botëkuptimi drite kundra një botëkuptimi errsine, asht lufta e okcidentalizmës shqiptare kundra orientalizmës shqiptare” shkruan Kristë Malkut në eseun e famshëm “Oreitnal apo okcidenta?”.

Ky soli i njeriut është orientali shqiptar në mendësi e mentalitet. Duke mos i dhunë kualifikim religjioz, sepse ky soj njeriu gjendet kudo, edhe ndër shqiptar që shtirën si oksidental.

Nisur nga fakti se kombi kishte plagë të mëdha shpirtërore, që erdhën nëpërmjet pushtimit anadollak, Atë Gjergj Fishta i madh thoshte se përderisa sa nuk i japim kombit një shpirt oksidental në mendësi, nuk mund të pritet përparimi i kombit. Këtë mendim që e thoshte me ngulim Fishta, e sforcon përmes një analize mikroskopike në shpirtin dhe psikologjinë shqiptare Krist Maloku.

Çështja e jounitetit, përçarjeve ka diçka të dimensioneve etno-psikologjike.

Këto në mënyrë brilante i shkoqit profesori dhe intelektuali i kalibrit europian Kristë Maloku, në esetë e tij për natyrën e shqiptarit. Diskutimi në fjalë është pjesë e debateve të shumta që u zhvilluan, në periudhën më të ndritshme të emancipimit të kulturës sonë (vitet 30-të).

Duke analizuar çështjen e kombit në suaza të dallimeve, dijetari bën një analizë antropologjike dhe psikologjike dy kategorive kulturore, shqiptarëve me prirje orientale dhe oksidentale. Dhe ky njeriu me prirje orientale, për çudi del sot gjithandej në politikën shqiptare, në kulturë, e ku jo gjetiu, pa asnjë ndryshim nga ai që na jepte Maloku para më se shtatë dekadave. Ai është zëmadh e retorikë për atdheun, të cilin aspak nuk e ndihmon, por e dhunon, e shfrytëzon pa fije turpi.

Pyetjes së parë, nëse ka ose s’ka ideale njeriu ynë publik, përgjigja e Malokut sjell pyetjen, çfarë janë këto ideale? Idealet që i ka tipi i orientalit shqiptar, i ka për vete, jo për tjerët. Ato i ruan për gjithfarë interesash, por jo për interesa madhore që lidhën me kombin. Në fakt, cilësia e parë që triumfon, si një përbindësh, brenda portretit të njeriut tonë publik, mbetet fakti se ai ka ideale të sofistikuara për kulltuk, për pushtet, për të ushtruar manipulimin, mashtrimin kundër çdo gjejë që lidhet me përparimin.

Portreti i orientalit shqiptar, ideal sublim ka kolltukun (karrigia), për të sunduar dhe abuzuar me tjerët: bëhet kur e do nevoja patriot (pa pasur as më të voglën vetëdije si konceptohet patrioti dhe çdo të thotë të jesh patriot), bëhet kur e do puna tradhtar, pa e ditur të ligat që ja sjell vendit të tij, popullit të tij, vetës së tij. Dhe, më tutje orientali shqiptar kur e do puna bëhet bashkëpunëtor me të gjithë. Vetëm e vetëm që t’i ec kungulli mbi uj, dhe t’i funksionojnë telat e karadyzenit.

Njeriu i kohës sonë, sipas analizës së mendimtarit të madh: është kryekëput shkatërrimtar, rrënimtar, asht destruktiv...dhe bashkohet me të tjerët si njata ujqit që vihen së bashku në pre...porse edhe si njata ujq që shkyejn shokun e vet, kur të dobësohet apo plagoset udhës. Dhe ky njeri ashtu sikur në të kaluarën edhe tash jetën e ka sipas thanjës së famshme: “kudo rafsha, mos u vrafsha”. Dhe po vazhdoj të citoj të mendimtarin e madh kur thotë së vendi ku ushqehet dha majet ky soj njeriu është Atdheu.

Por jo pse e don, por sepse e shfrytëzon në mënyrën më barbare, pa mëshirë, ashtu sikurse njerëzit tanë publik. Mu ashtu sikur sot shumë syresh. Dhe ky soj njeriu si ushujzë ngjitet trupit kolektiv dhe shoqëror, ja thithë gjakun pa asnjë drojë e skrupull. Ky njëri, më tej, në vend që të turpërohet për veprimet e veta shkatërrimtare, bëhet kryenaltë. Ndërsa çka është më tragjikja, ky soj njeriu, ashtu siç na përshkruan mendimtari i madh s’njeh turp e marre, sepse ai është i zoti për të gjitha... po, po për të gjitha turpet-shkruan Maloku!

Gjitha turpet i ka të perfeksionuara! Shet bab’e nanë, besë e nderin e vet, për mos me thanë: shpirtin e trupin e vet; vetëm e përvetëm që t’i shkoj kungulli mbi uj, vetëm që mos të prishen telat e karadyzenit. Ky sol i njeriut tonë gjendet kudo, në politikë, në arsim, në kulturë, në arte, në letërsi. Dhe ky soj njeriu, është murtaja shpirtërore, të cilën e sheh çdo ditë spektatori ynë, në teatrin tragjikomikë.


Plaga e hapur e përçarjes

Plaga e përçarjes, nëse vazhdon me këtë avaz do të bëhet kancer i pashërueshëm, veçanërisht për Kosovën, e cila po shënon përpëlitje drejtë konsolidimit dhe ndërtimit të një rendi demokratik. Një gjë e tillë ka parashenja të rrezikshme edhe në Shqipëri, dhe gjetiu në hapësirat shqiptare.

Pikërisht nga ky problem dhe mendësia e formësuar mbi përçarje, kemi pasur probleme me përçarje edhe në të kaluarën e lashtë. Pikërisht nga mosbashkimi ynë në çështje esenciale ka ndodhur ajo që ka ndodh me ne: ne jemi çliruar të fundit nga Perandoria Otomane, sepse një pjesë e madhe e popullit, vetëm e vetëm për t’u bërë pashallarë e bejlerë identifikoheshin me fenë e pushtuesve barbar.

Andaj edhe përkundër rezistencës ne Turqinë e shporrëm vetëm atëherë kur ajo u dobësua në planin global. Është kjo nata e zezë, siç e quan Kadare, e cila përdhosi idealet tona, krijoj një shpirt të ngushtë për shqiptarët, një mendësi anadollake, që për fajin tonë u ndëshkua nga perëndimi. Dhe pikërisht si rezultat i kësaj mendësie, të fundit u liruam nga ideologjia lindore komuniste. Po ashtu të fundit po bëjmë përçapjet për në terminalin politik: integrimin në strukturat transatlantike.

Përçarja nga një plagë, është bërë mit, të cilit verbërisht i kontribuojnë shumë prijës. Krizat e mëdha politike dhe shoqërore, popujt i kalojnë të bashkuar, ndërsa ne të kundërtat, në kriza ndahemi edhe më tepër. Ndahemi dhe punojmë, me vetëdije apo pa të, kundër njëri tjetrit. E gjithë kjo rrjedh nga vobektësia e shpirtit tonë intelektual, që nuk del nga lëvozhga e primitivizmit katundaresk, që më parë kërkon lavdinë personale, se sa atë të përtejmë: nacionale.


Trepca

[Arb]

Këshilltari i Presidentit Rugova u ka bërë thirrje anëtarëve të grupit negociator për më shumë konfidencë

Prishtinë, 1 nëntor - Këshilltari i parë politik i Presidentit Ibrahim Rugova, Skender Hyseni, duke komentuar mospajtimet aktuale të Grupit Negociator, ka shprehur besimin se bëhet fjalë për mospajtime të çastit.

"Unë nuk besoj që në asnjë mënyrë do të pengohet procesi". Megjithatë tha z. Hyseni tani ka nevojë të jashtëzakonshme që të gjithë ta japin maksimumin dhe të përqëndrohen në substancë e të mos merren me segmente anësore dhe të parëndësishme të procesit.

Ai u ka bërë thirrje anëtarëve të ekipit negociator për konfidencialitet me qëllim të ruajtjes së substancës. Ai shfaqi besimin se këto probleme do të tejkalohen në takimin e ardhshëm të delegacionit, ndoshta të premtën e ardhshme, kur do të miratohen grupet punuese me apo modifikime siç u shpreh z. Hyseni.

QIk-u

[IB]

Te pershendes ard per shume afishime te vlefshme. une kur u formuar ky grup i perbashket e pata pershendet por e pata shprehur edhe dyshimin tim sepse qe ne seancen e parlamentit perfaqesuesi i pdk.se jakup krasniqi pate deklaruar se grupi eshte i njeanshem se ne te nuk perfshihen perfaqesuesit e pakicave(une mendoj se fjala ka qene per pakicen serbe) dhe si duket dyshimi ime paska qene me vend dhe ende mendoj se deri sa ne kete grup nuk perfshihet pakica serbe perfaqesuesi i pdk.se do te beje qmos ta minoj kete grup duke gjetur arsyet ma banale per kete minim ( jo rendi i dites jo vendi ku do te mbahen takimet etj) sepse do ta rezikoj koalicionin e lidhur me pakicen serbe qysh ne ditet e para te hyrjes se natos ne kosove. por prap kame shpres se keto tendenca do te deshtojn si shume te tjera dhe nuk ka askushe mundesi ta pengoj pavarsin e kosoves.

[Arb]

Presidenti Rugova i shkroi një letër Grupit të Kontaktit

Prishtinë, 2 nëntor - Presidenti i Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova, u ka drejtuar dje (e martë) një letër Nënsekretarit Amerikan të Shtetit, z. Niklas Bërns dhe anëtarëve të Grupit të Kontaktit për Kosovën, që pritet të takohet sot (e mërkurë, 2 nëntor) në Uashington.

Më poshtë po e japim tekstin e letrës së Presidentit Rugova:

"I nderuari Nënsekretar Burns,

Po ju shkruaj për t'ju falënderuar edhe një herë për takimin e mirë që patëm gjatë vizitës suaj të kohëve të fundit në Kosovë.

Në kohën kur po i bëjmë përgatitjet për zgjidhjen e statusit, vendimi që mori këto ditë Këshilli i Sigurimit për të nisur procesin për përcaktim të statusit ka qenë një hap i mençur dhe në kohën e duhur.

Si i tillë, ky vendim është çmuar dhe mirëpritur gjerësisht në vendim tim, në Kosovë. Në këtë vështrim, edhe takimi i Grupit të Kontaktit që do të mbahet në Uashington D.C. më 2 nëntor është një zhvillim tjetër me rëndësi për Kosovën.

I nderuari z. Bërns,

Të nderuar anëtarë të Grupit të Kontaktit,

Unë si President, forcat politike dhe populli i Kosovës mbesim të përkushtuar të punojmë ngusht me ju gjatë muajve të ardhshëm.
Populli i Kosovës është i përkushtuar për shtetitn e vet të pavarur dhe sovran, i cili do të bazojë të ardhmen e vet stabile dhe prosperitetin në:

1. Barazinë dhe respektimin e plotë të të drejtave të qytetarëve të vet, pa marrë parasysh përkatësinë etnike apo religjioze;

2. Marrëdhënie shumë të mira me shtetet fqinje, duke përfshirë edhe Serbinë, me respektim të plotë të integritetit të tyre territorial;

3. Ekonominë me orientim tregu;

4. Luftën kundër korrupcionit, krimit të organizuar dhe terrorizmit ndërkombëtar;

5. Marrjen përsipër dhe përmbushjen e të gjitha obligimeve dhe detyrave ndërkombëtare.

Në fund të fundit, Kosova si një shtet i pavarur synon integrimin e plotë në UE dhe në NATO, duke qenë në miqësi të përhershme me Shtetet e Bashkuara të Amerikës.

Takimit të Grupit të Kontaktit i dëshiroj punë të suksesshme dhe mezi presim që të punojmë ngushtë me të gjithë ju gjatë muajve në vijim", thuhet në fund të letrës së Presidentit të Kosovës Dr. Ibrahim Rugova.

QIK-u

[Arb]

Kryesia e LDK-së mbështet fuqishëm Presidentin Rugova në procesin për realizimin e Pavarësisë së Kosovës

Prishtinë, 2 nëntor - Kryesia e LDK-së në mbledhjen e saj të rregullt, në mes çështjeve të tjera, analizoi edhe përgatitjet e deritanishme në kuadër të procesit për realizimin e Pavarësisë së Kosovës.

Kryesia e LDK-së mbështet fuqishëm Presidentin Ibrahim Rugova dhe angazhimin e tij që, në kuadër të kompetencave kushtetuese që i ka si simbol i unitetit, t'u prijë me sukses këtyre proceseve sikur deri më tani.

[Arb]

Surroi sulmon kreun e Kuvendit të Kosovës

Prishtinë, 2 nëntor - Raportet e tendosura ndërmjet Partisë Ora dhe kryetarit të Kuvendit të Kosovës janë ashpërsuar edhe më tepër pas refuzimit të djeshëm të kryesisë së Kuvendit ndaj një kërkese të kësaj partie.

Lideri i Partisë Ora, Veton Surroi dje para mediave ka përmendur shumë raste kur ai mendon se partisë që drejton i janë bërë padrejtësi nga ana e kryetarit të Kuvendit, Nexhat Daci.

Surroi ka folur me tone kritike edhe për sjelljet e Dacit në mbledhjen e fundit të ekipit negociator, të premten e kaluar.

"Edhe z. Daci duhet t'i respektojë rregullat themelore demokratike. Nëse ai hyn me mendimin që të na imponojë mendimet e tij, atëherë ai proces do të dështojë dhe ne do të hyjmë në një fazë konfrontuese.

Ne jemi në fazë konfrontuese, ju vlerësoni pse", u ka thënë Surroi gazetarëve.

"Zoti Daci nuk më përfaqëson mua si deputet në Grupin Negociator. Por me sa di unë, ai nuk ka përfaqësuar as mendimin e Lidhjes Demokratike të Kosovës", ka thënë Surroi, duke shtuar se "për fat të keq, emri i z. Daci nuk lidhet me demokracinë".