Poezi me karakter Fetar (Islame).

[hasanmehmeti]

LUTJE ALL-LLAHUT

UVEJS EL-KARANI
(V.657)

LUTJE ALL-LLAHUT

O All-llah,
Ju më krijuet
Kur unë s’kisha
As vlerë, as pasuri,
Por, Ju më siguruat
Çdo gjë, të gjitha,
Kur unë asgjë s’kisha.
Unë gabova, mëkatnova,
Por, fajësinë e pranova.
Nëse më falni
Madhështia Yte
Nuk do t’zvogëlohet,
Nëse më dënoni
Autoriteti, Fuqia Yte
Nuk do t’zmadhohet.
Ju mund të gjeni
Të tjerë t’i dënoni,
Përveç meje,
Por, unë s’mund
Të gjejë asnjë tjetër
I cili më falë,
Përveç Teje.
Vërtetë, Ju jeni
Më Mëshiruesi,
Më Dëshmuesi.

Përktheu nga anglishtja:
Mexhid YVEJSI, Gjakovë

[hasanmehmeti]

PËRKUJTIM DHE FALËNDERIM

Përkujtoj All-llahun
Krijuesin e Gjithësisë,
Falenderoj All-llahun
Burimin e Mirësisë.

All-llahun e përkujtoj
Zemra më qetësohet,
All-llahun e falënderoj
Shpirti më freskohet.

Përkujtoj All-llahun
Përplotë Dashuri,
Falënderoj All-llahun
Për gjithë këtë begati.

All-llahun e përkujtoj
Nëpër dallgë e stuhi,
Allahun e falënderoj
Të vetmin Perëndi.

Përkujtoj All-llahun
Që është Dritë mbi Dritë,
Falënderoj All-llahun
Që m’u hapën sytë….

Autor:Mexhid Yvejsi.

[hasanmehmeti]

LAVDI ZOTIT

Lavdi paç i Madhi Zot
Je plotë Mëshirë e Mirësi,
Asgjë nuk krijove kot
Ne t’paskajshmen gjithësi.

Je burim i dashurisë
Rrugën prej Ademit e trasuat,
Besimit,Paqjes,Drejtësisë
Mos t’i ndahemi na urdhëruat.

Për çdo popull dërguat
Nga një pejgamber,
Disave edhe libra u dhuruat
Që të ketë dritë përherë.

Musai, Dauti dhe Isaja
Me Teurat,Zebur dhe Ungjill,
Vula e tyre-Muhammed Mustafaja
Me Kur’an si Hënë e Diell.

E para fjalë që na zbuluat
Ikre! Mëso! N’emër të Perëndisë,
Sheriatin – Ligj e pruat
Për të mbarën e njerzisë.

Njerëzinë në fise e kombe i ke ndarë
Që të njihemi më mirë,
Por,të lutemi e bashkoni kombin shqiptar
E mos të jetë më në errësirë.

Lavdi paç i Madhi Zot
Në rrugë të mbarë na drejto,
Se t’mirat s’mund t’i numëroj dot
Veç në fenë Islame na udhëzo.

Autor:Mexhid Yvejsi.

[krijuesiii]

Qiell me fal nje pikeze shiu



O Zot sa i madherishem qe je
O Zot vetem ty te perulem
O Zot mbeshtetja te ti me bene te forte
deri ne pafundesi


O Zot
tokes time
pikla gjaku
ia fale nje pikez shiu...

Mbi varrin e atyre
qe dhane jeten
mbi token
qe u djeg nga rrufet


O Zot
mi fal Popullit time
pak fat
pak me shume dinjitet

O Zot
me dhimbete
e me loton shpirti
kur e shohe ne erresire tani...

Kur disa te shkrete njerze
nuk e lene gjakune
e derdhure
te kthehet ne drite...

Zot
si ja burgosen Popullit e Tokes
time perseri
Lirin...

Mbi eshtrat e atyre
qe jetojn ne kopshtin tend
ALLAH perse i le kaq shume te paftyre
te udheheqin me Popullin tim...

Me gjithe shpirte e
Zemer te lutem
i madherueshmi
Zot

Kthe paqen ne mesin
e Popullit tim
me le te
jeme Kurbani i kesaj dasme

Vetem dua ta
shohe
ne drite
Token dhe Populline tim...

Zoti i madherueshem
ktheje Besimin dhe te vereten
ne mesin e Popullit tim
Qielli le te me fale nje pikez shiu


17.11.2004 23:24




krijusiii


tungiii

[Albanian eX|PerT]

Fatihaja e njeriut



















Ec e vështro mbi qiellin e stolisur,
vështro Tokën e fortuar
vështro yjet që shkëlqejnë
vështro hënën si ndryshon
vështro diellin si rrugën e bënë...
Ndalu e mendo mbi kulmin pa shtylla,
mbi vendqëndrimin tënd pa themel
mbi kandilat pishtarë të gjithësisë
mbi hënën bukuroshe me trajta
mbi ajrin që të ftohë e të ngrohë...
Ndalu e kujto natën që vjen me gjumin,
kujto ditën që sjellë gjallërinë
kujto frymën që mbush kraharorin
kujto shpresën për të jetuar
kujto momentin që sjellë shkatërrimin...
Shiko e gjyko për syrin me qerpik,
për vetullat mbi sy të rënduara
për zgavrat e hundës me qime
për gjuhën fantastike me shije
për zërin që bëhet fjalë të kuptosh...
O njeri, trego se nuk u krijove nga një "bum",
se nuk ishe askush dhe u bëre dikush
se gjurmët tua janë argument
se zemra jote e dobët kërkon mbështetje
se gjuha jote fsheh besimin
se arsyeja jote njehë plotësisht Zotin...
Ndalu e vështro, mendo e beso
mbi një Krijues të pa të meta,
mbi Mëshirën që mbanë botën
mbi Fuqinë që s’njeh dobësinë
mbi Zotin një, të Vetmin, të Pashoqin!



Mehas Alija,
Tetove


http://poezia-islame.blogspot.com/2007/04/fatihaja-e-njeriut_04.html

[Lijanna]

Njeri! Ke sy, por, a sheh?

Je i humbur, i humbur
Kur të Gjithëdijshmit nuk i beson.

Beson në atë që shihet
Por, ti nuk e sheh shpirtin
Thua se je i mençur
Por, ti nuk i sheh mendët,
Atëherë ku je nisur
Ku do vesh?
Më zë mua për të krisur kurse i krisur je ti vetë.

Pse mashtrohesh duke shkelur të vërtetën?
Pse nënçmoni tjetrin, duke ngritur veten...?

Pse gëzohesh me famën tënde të rrejshme,
Duke ngritur kokën gjoja se si ty nuk ka?
Mendon se jeton në një jetë të përjetshme,
Përbuzja e tjerëve të duket shaka.

Pse mundohesh t'i presh ferrat e kaçës?
Kur ato çdo ditë çelin.
Pse nuk e shkulni me rrënjë?
E unë ta shoh dielllin.

Pse e zeza u duket e bardhë?
Pse e bukura e shëmtuar?
Pse e mundshmja u duket e pabesuar?
Mua duke më kritikuar.

Pse cenzura kolektive e opinionit modern
Më rrah pamëshirshëm e parreshtur,
Më merr për të vrazhdë
Kur unë jam e buzëqeshur.

I ëmbël si mjalti u duket pelimi
I idhët u duket i imi shikim
Ah, mbretëreshë e kohës po shkel fluturimthi
Po ecën e nuk shihesh vetëtimthi.

Të dua se të kam dëshmitare,
Ditën kur unë e ti do të ringjallemi
Kur injorancës qorre do t’i vijnë sytë,
Nga hutia e madhe do të më kap në fyt.

Tash...
Mos u mbulo me petkun e bardhë artificialisht
Mundohesh ta fshehësh blozën tinëzisht
Në vend që të më ftosh në arenë burrërisht
Me tehun e mbrehtë të shpatës më vret pabesisht.

Më shtrëngon fort, duke më helmuar
Më vret, duke më përqafuar
I njoh unë intrigat e tua
Edhe pse buzëqeshur më thua të dua.

E vetmuar isha mes vargjeve khajamjane
Më kapën përdore e më futën në valle,
Trëndafilat e egër rreptas i vështroja
Desha t’i këpus, por përfundoi loja.

U ula në mes të dhomës e po mendoja
Me time mendje po kuvendoja
E shkelën vlerën shekujt e paradoksit poetik-thoja
Ç’të bëjë tash?
Kur revoltën time nuk e pranon më loja.

Sadbere Hashani
www.pertymoter.net