zemra e heshtur

[adidu]

Ne heshtje degjoj zemren te heshte,
gjakun te ndaloje ecjen ne damare,
pulsi te humbe rrahjen e shpeshte,
trupin te keputet ne toke si trung i vrare.

Ne heshtje degjoj shpirtin te heshte,
zotin te ndaloje urdheresen,
jeten te vritet nga nje heshte,
vdekjen te lexoje shpresen.

[adidu]

ZEMRA IME

Ditët nuk rrjedhin si mendimet e natës,
Netët nuk pasqyrojnë në ëndrra mendimet e ditës,
Qielli nuk sjell ndjenjën në formë mendimesh në shpirt,
Dita dhe nata, dritën me errësirën shkëmbejnë,
Ëndërrat dhe qielli dashurinë në kufitë pa kufi përplasin,
Me ne dhe pa ne… në përjetësi.

Po zemra.
Zemra vallë cbën?
Rrotullohen me tokën të dyja rreth vetes,
Rrotullohen me tokën të dyja rreth diellit,
Rrotullohen me tokën dhe diellin të tre në qiell,
Rrotullohen së bashku rreth teje.

Derisa një ditë ndalon zemër e lodhur,
Në gjirin e tokës bashkëudhëtare e rrugës qiellore,
Krimbat e përtypin ngadalë.

Krimbat rrotullohen me tokën rreth vetes,
rreth diellit,
rreth qiellit,
Me ne dhe pa ne… në përjetësi.

- Ti je zemra ime – më the me gojë e lot në sy,
- Të kam ëndërr, tokë, diell e qiell,
të kam natë e ditë, të kam errësirë dhe dritë.-
të thashë pa gojë e lotë nën sy.

Zemra ime flet, në pritje të përtypjes krimbërore,
Me mua dhe pa mua… në përjetësi.

[legenda]

.....TRISHTIMIN ndjej ne zemer, heshtas
qe derdhet ne trupin tim si lum
me vjen afer nje ENGJULL , lehtas
dhe ai ik e humbet pa gjurme....

[adidu]

Makinë qepëse është dashuria,
Fustanin e ndjenjës qep me art.
Me gishtat e tu nën shtizën e hollë,
Dikur gishtin zure nën gjilpërë,
Trishtueshëm keq e shpove,
Tej përtej shkoi dhimbtas thellë,
Shtizë e hollë dhimbjegjakndjellë.
Me shpirtin tënd në gisht,
Tejpërtej gjilpërë ngulur,
Zemrën tkurre e nuk lotove,
Gisht-shpirt-shpuar,
Pak vargje dashurie me gjak zemre më shkrove.

[adidu]

Zemra nuk ka goj,
Por kenge kendon me ndjenj,
Dashurisht heshtur.

Zemra nuk ka dor,
Por me shpat vret pandjesin,
Thertaz vetveten.

Zemra nuk ka sy,
Por sheh kjarte pabesin,
Lotimtaz veten.
(poezite e kesaj teme kane per autor adrian dule)

[adidu]

Poezia e mesiperme eshte ne vargun japonez te quajtur HAIK

[legenda]

....vargu HAIK

Strofa perbehet nga 3 vargje,ku
vargu i pare ka 5 rrokje
i dyti 7 rrokje
dhe i treti prap 5 rrokje.

Fuqia e poezise nuk qendron vetem ne anen artistike por edhe ne anen teknike (...per fat jo te mire,une nuk e posedoj tekniken,...shkruaj jashte rregullave,ahaha...thjeshte nuk i dua kornizat....)


Zemra nuk ka dore
por me shpate vret pandjesine
thertaz vetveten.....

....vargu i fundit sikur fsheh altruizmin,si vyrtyt i autorit.
--------------------------------------------------------

Ja edhe nje strofe nga une,

" ...Lotimtaz - JETEN
heshtas zemra don kengen
e se vertetes..."

Postimi origjinal është bërë nga adidu

Zemra nuk ka goj,
Por kenge kendon me ndjenj,
Dashurisht heshtur.

Zemra nuk ka dor,
Por me shpat vret pandjesin,
Thertaz vetveten.

Zemra nuk ka sy,
Por sheh kjarte pabesin,
Lotimtaz veten.
(poezite e kesaj teme kane per autor adrian dule)