"Ika njëherë" Rrugtimi duke kërkuar vetvehtën

[Pupi]

Në Kohën e sodit,nga dhe jemi të rrethuar me hektik të madhe e stres, ne shpesh herë na ndodhë që të mendojm të marrim një rrugtim të tillë si rrugtimi i Jakobit. Për dallim nga Udhëtimi i Jakobit dikur, sot kjo bëhet për shkaqe e arsye të ndryshme.
Jo gjithmonë janë arsyet religjioze që na shtyjn të marrim rrugtime të tilla. Më të shpeshta janë ato të llojit: Gjetja e qetësis dhe mbledhja e energjive të reja. Më e rëndësishmja e një rrugëtimi të tillë ndodhë që sot për sotë është ajo e llojit të tillë "Ika njëherë" një rrugtim me moton ,,Duke kërkuar vetvehtën".

"Ika njëher" e dëgjojmë disa herë në ditë, në punë, në kafene, e deri te kjo e fundit edhe në familje.
Derisa kto dy të parat edhe nuk përbëjn kushedi se çfar domethënje, kjo e fundit ka në vehte shumë për tu sqaruar, duke u munduar që edhe hollësin më të vogel ta kuptojm se pse një njeri thotë "ika njëherë"!
Sepse "ika njëherë" vërtetë duket sa edhe një përditshmëri, por "ika njëherë" mundë të jetë edhe nga ato kur vërtetë dikush don të shkoj, dhe është pikërisht kjo "ika njëher" që njeriun mund ta zbardh agimi diku larg, shumë larg nëpër botë, në mos ndoshta edhe me një "identitet tjetër".
"Ika njëherë" duhët të mos jetë edhe fenomen i ri, tek lexon që edhe në Mesjetën e hershme njerzimi kishte lëvizur, sa për qëllime të caktuara, e sa për lloj lloj arsyesh të tjera që njeriun e shtyjn të marrë një rrugtim të tillë me ca plaqka me vehte, atëher lypset vertet të kujtojm se çfar, dhe si e shpjegon një "ika njëherë" për tu kthyer mbas dhjetë vjetësh, apo edhe për të mos u kthyer kurrë më!

Gjithkush e ka një dritare
Nga e mban kokën prapa përjetë
Një siluetë del, zhduket dhe shuhet fare
Dhe prap shfaqet si margaritar në det.

Kush nuk këndoi njëherë një serenatë
Kush nuk dashuroi njëherë me çmenduri
Për të jeta është një mandat

Eshtë thjesht një epitaf i zi…

"Ika njëherë"...