Vendosa te rrefehem por po kam frig

[Vetima]

ishin keto fjalet e nje personi qe sote i ndigjova dhe ai person kishte nje problem bukure moti qe e mbante ne brendi dhe skishte guxim ta shprehte te tjeteri person dhe ti tregonte se si ka qen ngjarja per te cillen hezitonte ta rrefente tani.

keni qen ndanjehere ne nje situat qe te bani diqka dhe masandej ka ardh nje dit qe ta shprehni ate por friga sju ka lane dhe koh pas kohe ju ka mundu?
A esht ma mire ta shprehesh pamarparsysh si do te shofin tjert apo ma mir ta bajsh mbrenda ne veti dhe nifar mnyre te vuash?

[panta_rhei]

Postimi origjinal është bërë nga Vetima

ishin keto fjalet e nje personi qe sote i ndigjova dhe ai person kishte nje problem bukure moti qe e mbante ne brendi dhe skishte guxim ta shprehte te tjeteri person dhe ti tregonte se si ka qen ngjarja per te cillen hezitonte ta rrefente tani.

keni qen ndanjehere ne nje situat qe te bani diqka dhe masandej ka ardh nje dit qe ta shprehni ate por friga sju ka lane dhe koh pas kohe ju ka mundu?
A esht ma mire ta shprehesh pamarparsysh si do te shofin tjert apo ma mir ta bajsh mbrenda ne veti dhe nifar mnyre te vuash?

Përshëndetje,
personalisht mendoj se vuajtja nuk duhet parë si diçka "shkatërrimtare"...
Njeriu zakonisht vuan për gjërat që kanë shumë vlerë për jetën e tij... ndoshta "paradoksale", por, për shembull tek dashuria krejt çka ia vlen të llogaritet (pjesa më e ëmbël e saj) mendoj se është vuajtja... (vuajtja poashtu latinisht përkthehet me fjalën pasion)...
Pra, është e vetkuptueshme që përderisa njeriu për ato gjëra më përpara pranon të vuajë e t'i ruajë për vete, sesa t'i rrëfejë - kanë vlerë të madhe për të!
Padashje dhe në mënyrë absurde nga ky postim sesi më del konkludimi: Të kesh vuajtje shpirtërore do të thotë të kesh vlera njerëzore. (!!!???)
Personalisht jam kundër "rrëfimit" - po mendoj kundër humbjes së atyre vlerave "vetëm sa për t'u shprazur diku"! Ose aty ku duhet, ose hiq!

[teutaA]

Postimi origjinal është bërë nga Vetima

ishin keto fjalet e nje personi qe sote i ndigjova dhe ai person kishte nje problem bukure moti qe e mbante ne brendi dhe skishte guxim ta shprehte te tjeteri person dhe ti tregonte se si ka qen ngjarja per te cillen hezitonte ta rrefente tani.

keni qen ndanjehere ne nje situat qe te bani diqka dhe masandej ka ardh nje dit qe ta shprehni ate por friga sju ka lane dhe koh pas kohe ju ka mundu?
A esht ma mire ta shprehesh pamarparsysh si do te shofin tjert apo ma mir ta bajsh mbrenda ne veti dhe nifar mnyre te vuash?

jeta eshte e poshter moj Vetima por me te poshter jan njerzit ata nuk kan meshir anadaj un preferoj ate thenjen

"fjalen sa ta kesh ne goj eshte rob i yti,po e qite nga goja behesh rob i saj"

[Naki]

Kur Njeriu ka një problem të çfardo natyre kërkonë edhe zgjidhje,solidaritet,ndihmë.
Komunikimi në mënyra të ndryshme,çoftë me biseda,në formë letre apo forma tjera të artit është rruga më e mirë për tju ikur ngarkesave shpirtërore.
Mbjatja e probleme në vetë vete sjellë pasoja të pa parashikuara në shëndetin,siq janë friga,pagjumësia,humbja e apetiti,humbja e vullnetit pra një formë zhytemi në një gjendje Depresive.

Duhet të dijmë me këndë duam të rrefehem,Prindërit janë në radhë të parë, ata çë na duan,na ndihmojnë,na këshillojnë etj.