Shpresa Rama , talente e botës .....

[Paradox_13]

Shpresa Rama , talente e botës

Shpresa Rama është një vajzë e re nga Vushtrria e cila arriti që në mesin e mbi 5 milion (nuk lexuat gabim, 5 milion) konkurruesve nga tërë bota ta zë vendin e parë në shkrimin e eseve

Abu Dhabi- . Shpresa Rama është një vajzë e re nga Vushtrria e cila arriti që në mesin e mbi 5 milion (nuk lexuat gabim, 5 milion) konkurruesve nga tërë bota ta zë vendin e parë në shkrimin e eseve. Shpresa esen e saj e kishte shkruar për babën e saj, i cili kishte vdekur kur ajo ishte vetëm tre vjeçare. Gara ndërkombëtare “Eseja më e mirë” u mbajt vitin e kaluar në Emiratet e Bashkuara Arabe, ndërsa shkrimet konkurruesit i dërguan nëpërmjet postës elektronike. Titulli “Eseistja më e mirë” i takoi kosovares nga Vushtrria, Shpresa Rama.Para fitimit të këtij çmimi në nivelin botëror, Shpresa ishte mësuar të jetë e para gati në të gjitha aktivitetet e saja, e në veçanti në mësimet si nxënëse e shkollës fillore dhe të mesme. Talenti i saj nuk kufizohet vetëm në mësim dhe në shkrim. Ajo shquhet edhe me aftësinë për këndim, pikturë, moderatore e programeve dhe pjesëmarrja në aktivitete humanitare. Gjatë shkollimit fillor, ajo me vetë iniciativë themeloi shoqatën bamirëse “5-shja bamirëse” dhe me ndihmat e mbledhura u ndihmuan nxënësit e shkollës fillore “Mustafë Venhari”, shkollë në të cilën edhe Shpresa vijoi mësimet.

Motivimi për të marrë pjesë në këtë garë asaj nuk i kishte ardhur nga ambicia për të qenë e para ose për të fituar mjete materiale, por ishte bindja e plotë se All-llahu ndihmon në çdo hapë të jetës. Malli për babanë, të cilit as fytyra e as ndonjë fjalë e thënë nuk i kishin mbetur në kujtesën e Shpresës, ishin elemente shtytëse për të shkruar një ese me titullin “Letër babait”. Më poshtë kemi sjellë për ju tekstin e eses fituese në garën ndërkombëtare të mbajtur vitin e kaluar në Emiratet e Bashkuara Arabe.

Letër babait
Dita po merrte kah të kundërt. Gjersa shikoja perëndimin e diellit, tinguj të trishtuar vetmie bashkë me flladin pranveror më përkëdhelnin flokët…Ah ajo përkëdhelje do të doja të ishte nga dora e tim eti sepse nuk i mbaj dot në mend ledhatimet atërore!…Po ti o lot më shkarravite fjalët që po shkruaja në letrën, të cilën dua ta adresoj në dyert e parajsës, te Ai që më la me lot në sy, te Ai që la një vend të zbrazët në tryezë, te Ai që më dha dhe një emër tjetër-emrin jetim.
* * *
I dashuri Baba!
E bëra zemrën gur dhe me mallin më të madh dua të të shkruaj,të të tregoj sa të dua, sa jam rritur. Dita kur më le ishte ditë me shi,…, atëkohë s’dija të derdhja lot, andaj qielli qau për mua. Acar, dëborë në mua mbretëroi, ndonëse ishte kohë vere. Tri vjet isha kur më le, këtë e di dhe Ti e unë se di sa vjeç isha,por nëna më tregoi. Ajo më flet shumë për Ty. E di baba, shpesh më merr malli të dëgjoj ndonjë fjalë nga Ty, ta di ç’zë kishe, ta shikoj buzëqeshjen Tënde, por kot. Jeta qenka i vetmi libër që s’mund t’ia kthesh fletët prapa! Më le vetëm, por s’dua të jem robëreshë e vetmisë, prandaj shpesh qesh,…, qesh të të sjell ty pranë sepse më thonë që buzëqeshja ime i ngjan tëndes. Më bëhet qejfi kur më flasin për Ty, kur më tregojnë sa më doje, si më ngritje lartë dhe më përqafoje! Sa keq!…Mua s’më kujtohet as edhe një qik, andaj qaj për ditët e lumtura që u venitën në harresë dhe qesh kur më rrahin krahët dhe të lavdërojnë Ty. Vërtetë të falem që më le pas veprën tënde të mirë! Me të krenohem, ndjehem e fortë, ndaj askush s’më nget, s’më ulë poshtë. Por, lotin e kam shok në çdo ditë të rëndësishme për mua…

Është mirë të vijmë në këtë jetë duke qarë dhe të tjerët të qeshin, e pastaj ne të vdesim duke qeshur dhe t’i lëmë të tjerët të qajnë për ne. Kjo është filozofia dhe realiteti bashkë. Qajmë për njeriun e pastër, për engjëllin që fluturoi në amshim…Ngadalë e kuptova se në këtë jetë jemi të ftuar për një kohë të shkurtër dhe ikim me trenin e pakthyeshmërisë. Këtij treni i takove Ti, i dashuri baba, por dhe unë do të jem udhëtare e këtij rrugëtimi, si edhe të gjithë njerëzit tjerë. E ke parasysh? Jetoj me një shpresë të ndryer në gji që kur të vij tek Ty, të më presësh me buzëqeshjen që i jep babai bijës së tij. Ndoshta s’do të të njoh, por mbaje këtë letër në dorë dhe do të takohemi, atje në përjetësi, në parajsë ku ke zënë vend qe sa kohë.

TË DON ME GJITHË ZEMËR!
Bija jote

[Alkimisti_ch]

Gjithsesi prekese dhe mjafte emocionale. Verehet shume çarte se Shpresa ketu ka shprehur dhimbjen dhe dashurine me ne perkushtim shume te ndjeshem dhe origjinal. Nuk e di sakte çfar moshe ka, por mendimet dhe shprehjet i ka shume te kompletuara dhe kuptimplote te cilat pershkohen me nje rrjedhshmeri ne renditjen e fjalive dhe me shume ngjyra.

I lumte dhe i uroj qe te vazhdoj keshtu edhe ne te ardhmen.

[hasanmehmeti]

Suksese Shpreses ne vazhdim.

ps/me duket qe ka pasur edhe disa rreshta nga shkrimi i saj.

[Makresh]

Kjo është letra origjinale e Shpresës,

I dashuri Baba,

E bëra zemrën gur dhe me mallin më të madh dua të të shkruaj,të të tregoj sa të dua, sa jam rritur. Dita kur më le ishte ditë me shi,..., atëkohë s'dija të derdhja lot, andaj qielli qau për mua. Acar, dëborë në mua mbretëroi, ndonëse ishte kohë vere.

Tri vjet isha kur më le, këtë e di dhe Ti e unë se di sa vjeç isha,por nëna më tregoi. Ajo më flet shumë për Ty. E di baba, shpesh më merr malli të dëgjoj ndonjë fjalë nga Ty, ta di ç'zë kishe, ta shikoj buzëqeshjen Tënde, por kot. Jeta qenka i vetmi libër që s'mund t'ia kthesh fletët prapa! Më le vetëm, por s'dua të jem robëreshë e vetmisë, prandaj shpesh qesh,…, qesh të të sjell ty pranë sepse më thonë që buzëqeshja ime i ngjan tëndes. Më bëhet qejfi kur më flasin për Ty, kur më tregojnë sa më doje, si më ngritje lartë dhe më përqafoje! Sa keq!...Mua s'më kujtohet as edhe një qik, andaj qaj për ditët e lumtura që u venitën në harresë dhe qesh kur më rrahin krahët dhe të lavdërojnë Ty. Vërtetë të falem që më le pas veprën tënde të mirë! Me të krenohem, ndjehem e fortë, ndaj askush s'më nget, s'më ulë poshtë. Por, lotin e kam shok në çdo ditë të rëndësishme për mua...

Është mirë të vijmë në këtë jetë duke qarë dhe të tjerët të qeshin, e pastaj ne të vdesim duke qeshur dhe t'i lëmë të tjerët të qajnë për ne. Kjo është filozofia dhe realiteti bashkë. Qajmë për njeriun e pastër, për engjëllin që fluturoi në amshim...Ngadalë e kuptova se në këtë jetë jemi të ftuar për një kohë të shkurtër dhe ikim me trenin e pakthyeshmërisë. Këtij treni i takove Ti, i dashuri baba, por dhe unë do të jem udhëtare e këtij rrugëtimi, si edhe të gjithë njerëzit tjerë. E ke parasysh? Jetoj me një shpresë të ndryer në gji që kur të vij tek Ty, të më presësh me buzëqeshjen që i jep babai bijës së tij. Ndoshta s'do të të njoh, por mbaje këtë letër në dorë dhe do të takohemi, atje në përjetësi, në parajsë ku ke zënë vend qe sa kohë.

TË DON ME GJITHË ZEMËR!

Bija jote

P.S.: Të lutem, m'i bëj të fala pejgamberit tim Muhamedit a.s. dhe lutju Zotit në emrin tim që të m`i falin gabimet e mia, të familjes time dhe gjithë njerëzve që e lexuan këtë ese.

Shpresa Rama

[Zana_ch]

Leter prekese...I uroj suksese per me tej Shpreses.



ps;
nji pyetje qka dot thot ...eseistja ? flm

[guriko]

bravo SHPRESA.

suksese.

[hasanmehmeti]

Postimi origjinal është bërë nga Zana_ch

nji pyetje qka dot thot ...eseistja ? flm

Pershendetje Zana,

Personi qe merret me shkrimin e Eseve , nese eshte i gjinis femrore merre emertimin "eseiste" ose ne formen kallxore te fjales "eseistja" (z.b Kush e shkruajti kete ese?, Eseistja Shpresa....)

Nese eshte mashkull shkruesi , i thone "eseist-i".

E njejta gje vlene edhe per format tjera te cilesive dhe veprave te cilat i bene/posedon nje persone.

Kalo Mire.
Hasani.

[Zana_ch]

Postimi origjinal është bërë nga hasanmehmeti

Pershendetje Zana,

Personi qe merret me shkrimin e Eseve , nese eshte i gjinis femrore merre emertimin "eseiste" ose ne formen kallxore te fjales "eseistja" (z.b Kush e shkruajti kete ese?, Eseistja Shpresa....)

Nese eshte mashkull shkruesi , i thone "eseist-i".

E njejta gje vlene edhe per format tjera te cilesive dhe veprave te cilat i bene/posedon nje persone.

Kalo Mire.
Hasani.

flm qe kenke mundue mem dhon i spjegim ....por une prap se prap se kam kuptue qfar eshte apo qfar dmth ka fjala Eseve


shkrimin e Eseve.......qfar shkrime jan kto dhe nga vjen kjo fjal Eseve ?.....eshte her e par qe ndegjova ket fjal !

[Oqeani]

Postimi origjinal është bërë nga Zana_ch

flm qe kenke mundue mem dhon i spjegim ....por une prap se prap se kam kuptue qfar eshte apo qfar dmth ka fjala Eseve


shkrimin e Eseve.......qfar shkrime jan kto dhe nga vjen kjo fjal Eseve ?.....eshte her e par qe ndegjova ket fjal !

ESE - është një tekst (libër) që lejon të shprehen idetë dhe mendimet në mënyrë subjektive dh të organizuar.
Në një ese, nuk trajtojmë një subjekt thellë, por shprehim atë që mendojmë në momentin aktual.

[ninnela]

I lumte SHPRESES ............e pergezoj per titullin dhe suksese te metutjeshme heroina SHQIPETARE