KOPSHTI DARDAN

[Jana]

.....Eshte mesnate gjithcka qetesi
te gjitha mendimet
me sjellin tek ti
malli qe kam
zemren ma mbyt
kam nevoje per ty
per trupin per syte
per buzet e embla
per doren e ftohte
ta dish qe ste nderroj
me asnje ne bote
se ti je engjelli qe endrrat i zgjoi
syri te pelqeu zemra te dashuroi
ti je pasioni shpresa e verteta
pa ty se di c'kuptim do kish jeta!...

[Jana]

Me Thuaj Te Dua
1 Ore
Te Them Te Dua
1 Dite
Me Thuaj Te Dua
1 Muaj
Te them Te Dua
1 Vit
Me Thuaj Te Dua
1 Shekull
Qe Te Te Them Te Dua
Edhe E Vdekur

[Jana]

Nese ne rrugen e jetes do te perballemi nje dite,e ti do te me shikosh si dikur me mall...padyshim do te kthej koken mbas e do te them.....ku ti kem pare keta sy valle..??

[GURI SYLAJ]

Ne udhe kryq takimi i mallit e dhembjes
ne udhekryq ndarje nga dita qe iken
ne udhekryq stacion i perhershem
here te jepe shpres here te kalle friigen!

Udhekryq i mbushur me ngjarje
Jete e Vdekje njeheri,
rruga me e mire per te ike nga ketu
jan- Dashuria dhe Nderi!!

[lazdrani]

Mungesa jote


Jane pika kujtese
Keta lote te ri
Jemi Shpirtera
Ne nje shfaqje
Te pashlyer

Sa here te pafundme qe
Do te vish te me kerkoshe
Ne dhomat e mija boshe
I cmueshem

Eshte e pakapshme
Mungesa jote qe me takon
Jemi te pandare
Jemi te njejt dhe te
Ndjeshem

Dhe jemi kaq larg
Me Akullin ne mendje
Po vrapoje tek ti
Qe papritmas do te
Na ndryshoje

Po prese nje shenje
Nje fat,nje perjetesi
Me thuaj si tja bej
Qe te arrije tek ti

Te mberrij ty
Jemi pika te nje
Kaluare qe nuk mund
Te kthehet me

Kjo kohe na ka tradhetuar,
Eshte e pakapshme
Do te tregoje per Ty
Do te krijoj per Ty at
cka nuk kemi...

Premtimet jane thy
Sikur Shiu permbi ne
Fjalet jane te lodhura
Por e di qe do me ndegjosh

Te presim nje udhetim tjeter
Nje fat,nje vertetesi
Thuam si mund t'ia bej
Qe te arrij tash tek ti

Ajo cka eshte e vertete
Ne mendjen dhe zemren tone
Nuk mund ta fshije askush!
E as vet ne.

[Zana_ch]

Te enderroj

Nje shprese e kam,
nje drite pertej, larg e shoh
ne mendime me kalojne shume imazhe
shume fytyra qe as s'i njoh

Si nje enderr e keqe me shfaqes cdo mengjes
cdo agim, me trembet nga ti
Ngaqe te kam larg me mungon
por prape te enderroj pa kufij

[Jana]

Me nevoitesh

Si dites qe i nevoitet dielli,
si zogut qe i nevoitet qielli,
si femiut qe i nevoitet nena
si nates qe i nevoitet hena,
si prindit qe i nevoitet femiu,
si tokes qe i nevoitet shiu,
si njeriut qe i nevoitet liria,
si t'riut dashuria,
si femres bukuria,
si mashkullit fuqia,
si pranveres qe i nevoiten lulet...!
keshtu ti m'nevoitesh mua,
prej dites qe t'kam dashurua.

[Jana]

Nje dite

Nje dite ne ket kohe
ishim te dy se bashku
tash une jam i vetem
vetem t'mendoj prej s'lergu.

Nje dite ne ket kohe
une isha duke t'shikuar
por ti ende nuk e dije
se une ne ty jam dashuruar.

Nje dite pas kesaj kohe ne mbremje
une eti se bashku ishim
kur desha te te puthe
dhe ti deshe te me ikje.

Te njejten mbremje
te shpreha dashuri
ti s'me the gje tjeter
pervec se:ne jemi shum te ri.

Nje dite ne ket kohe
ndoshta do jemi se bashku,
aty ku desha te te puth,
afer te ai qoshi.

Nje dite ne kete kohe
ndoshte bashkohemi per gjithmone
dhe ndoshta ka fat
dashuria jone.

Nje dite ne ket kohe
ndoshta do te me urresh
une do ta kerkoj nje puthje
ti,mbrapa do te me kthesh.

Nje dite ne ket kohe
tjetrin do ta dashurosh
dhe dashurine e pare
ti do ta harrosh.

Nje dite ne ket kohe
nese kam fatin te te takoj
ndoshta nisesh me vrap
mua t'me perqafosh.

[Jana]

E dashuruar marrezisht


Me moren syte
te desha pa te pare
Me moren duart
te desha pa te prekur
Me moren buzet
te desha pa te puthur
Me moren fjalet
te desha pa te folur
Me moren buzeqeshjen
te desha sdi se si
Me moren zemren
qe ty te mos desha
por zemra beri krahe dhe fluturoi tek ti...............

[Domira]

Fjale mes korbash
Guralec mbi uje t’turbullt
Mocal i mocem…
Turbulence valesh
Kotnasi kot.

Udheve t’reja
Mendja shprese krijon
Ditet ore paralajmerojne
Mengjese e zhurme takesh
Koridoret zerojne
Ere kafeje dhe ndonje fjale e re aty ketu…

[Jana]

Per qiellin per yjet
Per token qe mbi supe na mban
Per gezimin per trishtimin
Per deklaratat qe njeri tjetrit i thame
Per jeten per dashurine
Per syte qe qeshin e lotojne
Lerme te lutem ne jeten time
" Harrome "
Qe e kaluara te mos na sjell me dhimbje.....

[Jana]

NESE

Nese tradhtova ndrojtjen
dhe ty te thashe dy fjale
i hapa rrugen zemres
tek ty te vij ngadal
por edhe nese ti spranove
dhe the "nje tjeter dua"
un ste ndal.
vrapo drejt endrrave te tua
por nese ti genjen dhe mbrohesh me keto fjale
genjeshtra eshte tortur
ndaj zemra nuk te fal.

[ShEjToNkA]

Natë e zymtë
As edhe një yll në qiell nuk shëndritë

Zemra lëngon
Jo për yjet në qiell, por për ty që larg i'je

Natë e ftoftë
As edhe një fije ngrotësije gushti nuk ka mbetë

Shpirti s'frymon
Jo nga ftohtësia, por për ty që pran s'i je

Hëna nuk rrezon
Terri po sundon gjithandej e edhe në këtë dhomë

Syri verbon
Jo nga terri, por nga malli për TY që s'të sheh

[Murgesha]

Unë dhe ti!

Unë s`të njoha, asnjëher
Po në mendje të kam, çdo her
Ti më la në mëshir fati, dikur
E unë s`tu hidhërova, kurr.

Ti më njeh e më don
Në gjoksin tim, gjithë pushon
Ta dua, atë shtat si selvi
Krenohem për tënden, bukuri

Unë Ty shumë, do të të doja
Mallshëm, do të përqafoja
Për gëzim a hidhërim,
Tek ti, do t`kërkoja mësim

Ti për çdo hall, më ke mua
Çdo herë të këshilloj a ndihmoj
Saherë, kokën ta ledhatoj
Çdo brengë, shpirti e harroj

Kur takova atë, që më turbulloi mendjen
Nuk dija, si ta qetësoj zemrën
Nuk kisha kujt ti flas a tregoj
Kam një djalë që e dashuroj

Kur pash, që të humbi qetësia
Vinte nata, e ti nuk doje të flije
Kur tërë kohën, rrotull më vije
Kuptova se ke ra në dashuri


Erdhi dita të ndahem nga familja
Të martohem me dashurinë time
Kur po dilja nga dera e shtëpisë
Pë ty ktheva kokën pas o nëna ime

Ditën, kur krushq do vijnë me të marr
Ti do të dukesh, si një princesh e rrallë
Gëzim të madh do ketë zemra ime
Që jam aty, me të dëshiru fat bija ime.

[Jana]

uNe JeToj

uNe jeToj ne KeTe BoTe
Per pak nGrohtesi
per pak dashuri
une qendroj ne KeTe BoTe
me vuajTjen perqaFuar
Por shppresa ma Lehtson shpirTin
Duke me PeshperiTur
o nJeri DuheT jeTuar!!!

[Antika]

Kur jam ndeshur me ty...,...,

Hera e parë që u ndesha me ty, ishin çastet e fëmijërisë,
..., pak në hapa.., shumë në kureshtje...,
më tepër me çapkënllëqet....,ehhh,
U rrite, u rrita, ne shkonim, ti ecje përherë krah meje...,...,
Dikur frikë moshe..., por dhe në mas-moshe niste ndarje
e pakuptimtë,
Ajo çirrte me “kthetrat elegantë” brenda shpirt-dlirtit pa mëshirë....,
Herë e dytë, quhej kur të njoha mirësisht tek të tjerët,
Shpërndarë, shpërfytyruar si hijet e një nate “hënë rrudhur”,
E me mendje bluaja frikën që s’e kisha menduar kurrë të vinte !!

[Antika]

FLAS ME VETEN



I thashë këngës

Dua të të shijojë

Më tha:

At’here duhet t’më këndosh



I thashë jetës

Më fal diçka të bukur

Më tha:

At’here duhet t’më jetosh



I thashë vuajtjes

Përse kudo ti më shoqëron

Më tha :

Sepse ti më fton



I thashë vdekjës

Përse më mban nën ankth

Më tha:

Sepse ti s’më harron



I thashë vetës

Çfarë po bën kështu

Më tha:

Më s’do të gaboj



I thashë shpirtit

Ke vetëm dy rrugë

Më tha :

Unë do të fitojë



Agron JASHARI – Adoniss

[Antika]

Vendi i shqiponjave

Nga je o i huaj, që botës vjen vërdallë,
I vdekur me frymë, ballit shkruar mallë,
I vrenjtur fytyrës, me shpirt buzëndritur,
Pa ngrënë ndër vite, lirisë uritur,
Me krahët shqiponjë, me këmbë gjakosur,
Nga je o i huaj, pas malesh marrosur...

Gjer mbrëmjeve vonë, të hekurtat duar,
Zbutur mbi fëmijën, ditës i vetmuar,
Zgjuar natës akull, gjumi pa e zënë,
Nga je o i huaj, cilin vend ke nënë...

Jam nga atje larg, nga det i kulluar,
Ku burimet s´shterin, muzika rri zgjuar,
Ku s´kamja s´gjen vend, sofrën ta pushtojë
Ku miku s´lajmëron, por vjen kur të dojë,
Ku zemrat janë hapur dhe dyerve çelsa s´lënë
Nga Kosova bijë dhe Shqipëria nënë!

http://www.youtube.com/watch?v=4xWP3yoXeuM&feature=player_embedded
-

[Naki]

Fjalët

Nga zemra burojnë fjalët
që shpirti i rëndisë
ngrohtësin e tyre
e shprehë
si dhuratë të përëndis

Trëndëfilat e kuq
kanë aromë
mbajë në dritare
shkëlqësia t"mos i humbë

Po ti falë këto fjalë
bashkë me lulet
të jenë rrugëtim
i ngrohtësis së kërkuar!

[Janna]

Do vije nje dite*kur do mbetesh vetem
Do harrosh gezimet dhe do mallkosh jeten
Do vije nje dite*do te therrasesh emrin tim
Por une sdo jem aty dhe askush sdo te vuaje per ty
Do vije nje dite*do me kujtosh ne jete
Se jo cdo njeri dashuron vertet…

[Zero Cool]

Jo shumë shkrim,
plot kuptim,
shumë flet e thot
dhe asgjë kot,
se " ... n´Kopshtin shkëmbor"
të europës plakë,
ka një Meteor
që ndriçon me flakë!

Mund t´jenë sall katër vepra,
mund t´jenë edhe (sa)katërqind,
po s´mësuam gjë nga Jeta,
asgjë ka kuptim!
Diplomacinë gjetkë,
n´gjeti gjuhën politike,
se pamja e zbehtë,
lë dronë anemike!
- Lexoni çfarë shkruajmë,
dëgjoni, jo krejt besoni çfarë thëmi,
shiqoni mirë si luajmë,
n´çfarë roli jemi,
e ç´stad veprimi kemi
dhe ku e kah po vëmi?!
Jo çdo sharje, është poshtërim!
Mund t´jetë fyese,
shtytje e shtyerje,
e pahijshme,
e pa vetëdijshme,
po qe nxitëse, dobiprurëse,
s´e marr për shçetësuese,
se do mësohen veshtë
kur të pastrohen nga leshtë!

Eh,
andej kah "Albania",
ecejake, vetanake,
po, ka nevojë Shqipëria
për fjalë pa dajake!
S´më duhet gradë Beu,
as dua epitete,
mund t´mos e dua Mbretin,
sepse, respektoj vetin,
por, kur është n´pyetje Atdheu,
jo jo, s´e lë vetëm,
respektoj amanetin,
që të ruajm Shtetin!

Respektova Fan Nolin,
një burrë demokrat,
por, jo komunizmin
që po vjen me vrap,
do jetë për popullin
përgjakje, lëngatë,
do izoloj Kombin,
për një kohë të gjatë!
Shqiptarët kanë traditën,
demokrat n´kuvend,
sepse gjithmonë dijtën,
të flasin me rend!
Po sot, çfarë po ndodhë?!
Asgjë s´po marr vesh,
mos truri na u lodh,
me veten bijmë ndesh?!

"Do ju rrëfenjë grekët!",
na tha Faik vëllau,
shovenët, t´vërtetët,
njësoj sikur shkjau,
ta kërkojnë k´to treva,
Arta, Gumenica, ...
njësoj si Presheva,
apo dhe Mitrovica?!!!
Dhe, na thuaj sot,
edhe pas një shekulli,
është përpjekje e kotë,
t´shtyhem në mes veti?!
një gjë t´qartë ta kemë,
o Faik Konica,
deri sa të jemë,
do rroj sakrifica
dhe gjithmonë sfidim,
kurtheve me t´papritura,
po po, Mjeshtër, Diplomati im,
për Mendje të Ndritura!
Ti na rrëfeve grekët,
ne po rrëfejmë veten,
të mjerët ne, u tretëm,
t´vonuar, gjithë jetën!

[florian]

Mesova te degjoj
dhe kuptova sa qorr
e shurdh isha ber ...
Tani degjoj dhe eren
qe e ledhaton
shikoj si rritet
ne gjerat e vogla ,e te perditshme .
Mesoj ta njoh xhdo dit nga pak .

[Zero Cool]

Janë të tilla dashuritë

Dymbëdhjeta ra ngadalë
Dritat flenë nëpër lokal
Sa mezi na del një fjalë…
Eja mik, të kam në zemër
Pse më hedh vështrime shtrembër
Dhe më pyet: Brodhe botën?
Ç’ far’ të them?... Pa mbushma gotën.

Mbushe dhe një gotë për vete
Të këndojm’, kemi siklete
Ule radion, le t’ ia themi
Këngë të vjetra, xhan i kemi
Nga ato që vetëm flasin
Dashurinë në shpirt e ngasin
Si me thikë në gjoks godasin

Dhe thërret kjo zemra ime
Po zërat mezi dëgjohen
Jepmë dhimbjen, dritën time
Ah, k’ ta gjela, pse nuk zgjohen?!...
Brenda gotës seç pikokan
Pika loti s’u mbarokan
Verës ngjyrën ia kthjellokan.

Dashuritë të tilla janë
Kush mërzitet rrin mënj’anë
Si udhëtarët, udhëve mbesin
Llogari pashlyer tresin
Eja mik, ta ngrem’ një gotë
Mos më hidh vështrime kot
S’e ndryshojm’ ne botën dot…

[Zero Cool]

http://a4.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/254332_154243421312293_100001799075412_298579_4024 669_n.jpg


Më duhet t’i këpus
vargonjtë e ferrit të Dantes,
me këto duar mbushur me kallo
shekujsh stolisur për ibret,
Bardhesine e shpirtit ta shpëtoj
nga kthetrat e ndyta të Luciferrit
ndragur ndër sheku të rëndë
zijosur nga errësirë e Hadit.
Më duhet t’i copëtoj të nëntë hallkat e tij
t’i bëj copë e grimë,
vetëm atë të nëntën do ta lë,
ju e dini pse!...


Bardhesi dhe Kaltersi bashke,
spektër ngjyrash miliona nuancash
qe pikturojnë gjerdanin e ylberit.
Kthema buzëqeshjen që ma more,
borxh nuk ta pata,
secili prej nesh ka një copëz të vogël
nën këtë kupë dhe diell
ndërmjet tokës e qiellit…


Ah shën Valentin i skuqur,
ti murg i veshur me zhgun,
strukur në qelat e ftohta të manastireve,
me trendafilin e kuq në buzët e vyshkura
nga vitet e heshtjes, mos me thuaj
që nuk dashurove!
E ti, shën Anjezë që ëmbël u përvëlove
me shtizën e zjarrtë të engjëllit Serafin,
mos më thuaj që nuk e ndjeve…

[lazdrani]

Degjo njeher apo te
Rrah zemra,
Shpesh here ndie veten
Te vetmuar afer teje.
Ti jeton per job,
Shume here vjen vone
ne shtepi...


Te asnje femer tjeter
Ska pas ndjen te thelle.
Por diqka mese nesh
Nuk ec ashtu si duhet..
Deri sa ne mua malli jeton per Ty
Je jeta ime dhe nje pjese nga une
Do luftoi pasi di perqka.


Me thuaj diqka qe
Une te besoj
Sonte me mbaj te
Shtrenguar ne gjirin tuaj..
Hej Ti ,ndegjo zemren tuaj
apo rrah ende...

[emine]

Asgjë s’mund të jetë siç ishte më parë,
Sepse kemi brenda vetes diçka tepër.
Një gjysmë dashurie nga ty e vrarë,
Dhe atë që ruaj unë, gjysma tjetër.

Por sot të ndara janë ato, veç e veç,
Ashtu siç jemi të ndarë unë dhe ti.
Tek njeri rri ajo që nuk di të vdesë,
Dhe e vdekura pa një varr tek tjetri rri.

Ndodh rrallë të shihemi në sy të heshtur,
Mbështjellë me urrejtje, mbështjellë me mall.
Unë që s’vrava kam pjesën tënde të vdekur,
Ti që vrave ke pjesën time të gjallë.



autori i panjohur ....

[Albonita]

Nje rruge e shkrete….
shume gjethe te vyshkura shtruar
si nje qilim vjeshtor plot trishtim
nje ere e thate me perplaset fytyres
shume ftohtesi me sjell
Ne kete dite Tetori dicka ndodhi…
Se ndjej egersine e natyres pasi..
skutat e shpirtit tim jane ndezur
si vullkane te shumte, ku llava
si nje lum i marre merr cdo ndjenje
qe del perpara. Eeshte egersia, krenariae thyer
humbja dhe se fudni dashuria e lenduar. Pse duhet te
ndodhte, Pse?
Eshte pyetja qe me persekuton
qe nga momenti qe morra ate telefonate
e cila shkundi pemen e dahsurise sime te paster,
ku cdo frute ra pa jete ne tokene copetuar
nga korrupsioni imoral.
Ai ze me kumbon akoma, me ndjek me sy hapur, ne
enderr, kudo.
Ai njeriu qe i dhurova zemren time shpirtin tim,
kohen time, me theu ne bese. Mbylli me force librin
e dashurise sone pa pyetur, pa pandehur dhe gervishi
cdo kapitull te saj. Pse, pse , pse me kumbon si nje refren i forte Rocku qe kalon cdo limit me nje shpejtesi sketerre.
Dritherimat e trupit akoma i ndjej, qenien time
te shtypur ne nje imazh bardhe e zi e shoh,
kur ajo lajmeroi ne telefon, “I’m pissed at you!! Dont talk to him anymore!!!. Ishte sikur melodia e jetes sime u shkeput dhe cdo tingull ndaloi, qetesia therese nxiste me shume rrahjet e zemres qe po dilte nga kraharori si nje kal i terbuar, deshte lirine, hapesiren per te jetuar por ishte vone. Cdo gje u erresua, degjova zerin tim qe morri komande dhe mesazhin qe perpunoi, “Ypu deal with him as for me i am done with him long time ago!” Dhe mbyllja e receptorit me pas si nje akt i pakontrollueshem. Spyeta kush ishte, perse ma bente mua kete gjest por ishte nje femer e irrituar , e ere ne moshe, ndoshta adoleshente qe deshte te pronezonte dike qe une ejetoja dhe me perkiste mua per nje kohe te gjate.
Euforia u shnderruar ne dhimbje, lot pa fund qe merrnin me rrjedhen etyre gishterinjt e mi te ftohte nga era e cmendur kembet me conin ne drejtim te paditur, e rrisnin ritmin e tyre si ne nje gare ku trofeu do te ishte shkaterrimi.
Por une eksiha marr goditjen tashmeajo cngelej ishte perfundimi im. Sdija cte beja, imazhet e momenteve te kaluara bashke me shkonin si nje film pa muzike, pa ndjenje, lotet u zevendesuan nga nje ngurtesim, perqendrimi ne nje vend te caktuar dhe e vecuar nga cdo gje e gjalle rreth meje. Mneodja se telefoni do binte, do degjoja zerin e tij por intuita me kishte genjyer kesaj here, prisja buze krevatit si nje femij qe pret gjoksin e nenes te ushqehet por asgje…….. qetesia varr me tmerronte, me ritkhente ngjarjen e asaj dite. Mendja me punonte si nje formular shkencor duke kerkuar pergjigje, Pse ma beri keshtu? Cte kisha bere valle? Pyetje te pafundme qe me fusnin ne nje vorbull te pafund konfuzioni,une isha vetem, e dermuar, e lenduar por mbi te gjitha e thyer ne krenari. Mu thye ajo gje qe askush sarrinte ta prekte, ma burgosi, gozhdoi si nje krisht, e vari e dogji si nje Zhan Dark.
E doja? Jo, nese e doja sdo ta lija te lire. E adhuroja? Jo te gjithe qenien e tij mbase natyren e qeshur. Kisha nevoje per te? Po, ai erdhi atehere kur une dnjeja boshllek, desha nje fare ngrohtesie. Por cte jete valle qe me lidh me kete qenie kaq mizore, Ah po, raporti qe ndertuam qeshjet , lotet.
Serish jam vetem, e plagosur, carmatosur nga cdo imunitet social, shpirteror , shendetsor. me neveritet fjala “buke”, me neveritet akti “te qesh”, e urrej te ndjerit “gjume”, kam dal nga cdo faze njerezoredhe kam krijuar nje “guacke mbrojtese” qe eshte larg njerezve, jetes, eshte brenda dhe vetem brenda dhimbjes sime.
Kane kaluar 4 dite, zeri i tij akoma ska trokitur ne veshet e mi, tani cdo shprese po tretet, ai sdo marr kushedi nga eshte duke ecur, qeshur, folur, me ke? Ajo qe vret me shume eshte serish. Pse ma shperbleu keshtu, pse theu ate gje te shtrenjte te jetes sime. I dhurova shume kehsilla, ngrohtesi, vend ku te qante hallet dhe vjen nje dite si per ironi te fatit e ben zemren gure, me hedh tutje si nje leter pa vlere. Me kujtohet nata e fundit me te, thote te dua te dua pa rreshtur duke kafshuar puthjen time ne marrezine e pijes dhe e besoj me shume se cdo here tjeter por ploti i kesaj historie mbyllet, sperfundon si nje film Holliwoodian, happily ever after, por nje telefonate e shnderron nje lidhje kaq te bukur me shpejtesine e drites ne nje te shkuar. Ajo e shkuar akoma me ndjek pas si nje fantazme qe sgjen qetesi, duke me torturar ne lengimin tim dhe smund ta ngushelloj, nje perqafim ti afroj , se ajo jam une.
Jtea vazhdon dhe oret kalojne, dhe e di se rete do shkojne nje dite dhe dielli do ndricoj serish, por tek tuk ndonje pike shiu ne ajer do lag faqen time e do me sjell dhimbjen e nje dite vjeshte. Diten kur mu thye krenaria e bashke me te besimi tek njeriu….
Te duash eshte te vuash, por ska gje me te bukur sesa vuajtja per dashurine e paster e te sinqerte

[Zero Cool]

NË MUNDSH

Në mundsh ta ruash arsyen kur bota humbet fillin
E fajin ty ta hedh – dhe vetes ti besosh,
Sa herë të dyshojnë e s’të përfillin,
Por edhe dyshimet drejtë t’i gjykosh.
Në munsh të rrish në pritje, në pritje pa u lodhur,
A, kur të urrejnë, urrejtje mos të ushqesh
Madje ndaj shpifjeve të rrish pa folur
Me thjeshtësi, me to pa rënë ndesh.

Në mundsh të mendosh, por jo në shkatërrim
Të ëndërrosh por jo rob ëndërrimesh,
Dhe t’i trajtosh njëlloj e padallim
Ngadhnjim e shpartallim – burim mashtrimesh.
Në durofsh dot thënjet e tua të drejta
Në kurthe për tradhtarët, kopukët të t’i kthejnë
T’i shohësh të thyera gjërat më te shtrenjta
E prap t’i ndërtosh me vegla që nuk vlejnë.

Në mundsh fitoret që ke korrur t’i flijosh
Si në kumor, në një të vetme lojë,
Të rrezikosh, të humbësh, e prap t’ia fillosh
Dhe humbjen kurrë t’mos e zëshë në gojë
Në durofsh dot muskul, nerv, puls e zemër
Të të shërbejnë edhe kur gjithçka të duket e kotë,
E të qëndrosh kur s’ke më asgjë veç vullnetit
Që veç një fjalë “ QËNDRO” gjithnjë të thotë.

Në mundsh të flasësh me maskarenj, por nderin ta ruash
A të ecësh përkrah mbretit pa krenari që t'vërbon
Nëse armiku ose miku s’të bëjnë dot të vuash
Dhe gjithçka e çmon, por veç sa meriton.
Në mundsh të mbushësh dy minuta aq të rënda
Me vepra që peshojnë-dije dhe mos ke asnjë dyshim
Se jotja do jetë bota me cka ka brenda
Dhe Burrë do jesh, o biri im!

R. Kipling. ( Çmimi Nobel, 1907 )

[Zero Cool]

Ti ishe si një pikë loti e pastër,
kur unë të desha ty,
Pastaj më rrëshqite mbi faqen e ashpër,
për në të tjerë sy...

Kur të desha unë, e pa prekshme ishe,
si një lot i ndritur...
Mbase more plagë, apo thjesht gërvishtje,
nga unë duke ikur...

Ti ishe e mirë, po s'di si ke mbetur...
Unë? Pak egoist...!
Veç, s'ka faj, as loti kur rrëshqet i heshtur,
as sytë natyrisht...

e vodha dikun :biggrin:

[lazdrani]

Loti

Loti eshte i vogel
Mbrenda si Diamant
Loti eshte gjeja
Me vlefshme cka ne
Mbajme....Ndjenat
Ti tregojme.
Prandaj nuk ka te
Keqe kur ato lotojne,
Perkundrasi eshte
Shej tjerve tju tregojm
Cka na ndjem...

[Zero Cool]

S`më kujtohet dashuria ime e parë.
E kam harruar.
S`më kujtohet dashuria ime e mirë.
E kam harruar.
Nuk më kujtohet më e zjarrta.
Nuk më kujtohet më e dhimbshmja.
Nuk më kujtohet më tragjikja.
Nuk më kujtohet më e ëmbla.

Ose ju gënjej ju që nuk më kujtohet.

Por një e kujtoj, me siguri,
ndaj dhe kam kaq frikë nga ajo,
dhe kaq shumë dridhem,
kaq shumë zbehem.
Kujtoj të fundit…

[Zero Cool]

Jam ulur në një qoshe të dashurisë
ku bie shi papushim.

Asnjëherë nuk të thashë, e dashur,
asnjëherë nuk të thashë, të dua.

Jam ulur në një qoshe të dashurisë
dhe të pres.

[lazdrani]

Pa Ty!

Pa Ty besom,do vdisja
Kurre nuk do qeshja,
Asnjehre i lumture
Pa Ty do isha si nje flete ne Ajre
Nje kohe pa vlefte,zbrazte
Beso pa Ty nuk do jetoja
Qielli Pa Ty,Ujet nuk driqojne
Zemrat tona do ishin Nje,
Pa tenden imja do vdise..

[lazdrani]

Pse Ti nuk qane



Koka ime e shtrire ne gjoksin tuaj,
Une ndie lehte rrahjet e zemres sate,
Ajo ishte,sikur te levizej ne lote te lengut
Kam menduar te lutem,pa dhimbje te ndiheshe
Me keqardhje nuk mundem te shpetoja,pasi ne
Mbrendesi te thelle,ke dry te mbyllure.
Ti ishe krejte Bota per Mua,Ishe tere kohen
Ne gjakun tim,dridhjet e mija akoma jane te fresketa...
Une e dije qe do me mungoshe,
Edhe pse disa bira asnjehere nuk do mbyllen,
Do te perballem qdo dite.
Do ta shohe se shpresa do notoj!

[Zero Cool]

Une e desha pertej vdekjes,
Ashtu dashurova une
Edhe prap s'ia fal dot vetes:
S'i s'e desha pak me shume...
Pak me shume ku shpirti thyhet,
T'i them ndarjes: Prit, ca pak...
Te genjejme mallin qe s'shuhet,
Kujtimin te genjejme pak.
Pertej vdekjes, pertej boteve,
Atje ku nis "ca pak" tjeter,
Asaj qe me rri mes Zotave:
"Si s'te desha pak me teper...".

[lazdrani]

Nje Dite

Nje dite si kjo,
Jam me mendje
Te Ti.
Nje dite si kjo,
Le te ndodhe
Cdo gje.
Nje dite si kjo
Nuk ka mbrenga
Me...
Nje dite si kjo,
Mjafton nje shiqim
I juaj.
Nje dite si kjo,
Zemra ime te
Takon vetem Ty.
Nje dite si kjo,
Dielli ndriqon
Vetem per mua.
Nje dite si kjo,
E di cka eshte
Ne jete me rendesi..
Nje dite si kjo,
Edi qe te Dua.
Nje dite si kjo,
Qdo gje eshte normale.
Eshte nje dite si qdo
Dite tjera,qe nga ne
U takuam!

[lazdrani]

Rosa



Sot eshte Dita juaj,
Dita e Roses.
Kjo tregon se,
Une te kam Ty per qefi.
Te prera i kam marre
Nga kopshti im,
Oh sa do gezohem kur te
Shohe Fetyren tuaj.
Dita qe sote nga mengjesi,
Filloi e embel si era Pranverore.
Rosa e Kyqe e fresket
Lehte pershperite Te dua.

[lazdrani]

Dashuria e Nenes

Na linde,dhurove jeten
Me ushqeve,me pastrove
Shume nete pa gjume
Kalove.
Ti ishe Gjithmone me Mua
Zbulove dhembin e pare
Ne hapat e pare ishe prane
Shume kohe te Jetes
Me shume Dashuri Nene dhurove
Kujdesi i juaj ne Shkolle
Robat gjithmone te hekurosa
Lirin time kurre se pengove
Me besoje, kurr pa ankesa
Dhe kur mendoje sa me dashuri
Gjithmone per mua ishe..
Ska sende ne Bote qe Ti Nena ime
Nuk me fale...

[lazdrani]

Oh Baba

Prape nje nate
Mendoje ta shkruaj
Edhe nje Poesi
Jashte shikoje Yjet larte
Me ra ndermende diqka
Kur isha ende i vogel femije..
Isha ulur ne preher tendin
Te perqafoja dhe shtrengoja
Kemishin tende ta perlyva me
Qaj...
Ti fillove te qeshesh me mua
Lotet ne Faqe te rrjedhin
Une isha i zemruar ne Ty
Pse ti me perqeshesh Mua
Ti me shtrengove me zemer
Biro nuk te kam hidheruar
Me pershperite ne veshe
Gomari im te dua..
Shiqoje edhe nje here nje Ylle
Larte dhe Buzeqeshi...
I them Babi im tash ne ty Mendova
Nje Nate te bukure te Dhurova
Te fala Nenes mi bene
E dije qe afere teje
Prane eshte..jo vetun
I dashuri Zot me plote dashuri
Kujdeset per ju.

[Denim]

Ej kamarier i ri, më sill diçka,se dua të pi
mëndja më ka ikur,shpirti më ka ngri
zemra më dhëmb,më pikon në gji
për atë që iku dhe më la në vetmi
një zjarr përbrënda, trupin ma djeg,po ma bën hi
spo mundem me e mbajtur mbi supe,unë këtë mërzi

ej kamarier,përsëri mua më sill, diçka të pi
se drita e syve të mi,u shua në përjetësi
trupi po më tretet si qiri,ku vajti gjithë ajo burrëri
kaq shumë do më përulte,kjo e ëmbël dashuri
se pata menduar asnjëherë,përse nuk e di
i fortë jam, smë përkul mua njeri
por ja,një ditë erdhi dhe pritë më bëri,kjo dashuri

ej kamarier,përsëri e dua një pije nga ti
sillma or mik,të shuaj këtë stuhi
mos më kritiko,o i ri,mos më thuaj asnjë fjalë ,ti
i gjallë,por i vdekur jam tani,besoma o njeri
ku vajti,ku shkoi e vetmja ime jetësi
përse,moj xhane ike dhe më le në vetmi
ç'të bëra,unë ty,vetëm të dhurova,dashuri
se mendova kaq shpejt do ikje,do më tradhëtoje ti
sa shumè u deshëm,unë dhe ti, ku dhe ëngjujt na kishin zili
prandaj,ata të morën ty e më lanë mua në zi

ej kamarier, për heré të fundit,dua diçka të pi
sillma mor djalë i ri dhe mos më thuaj asnjë fjalë,ti
se vetminë e largoj,e shuaj, vetëm tuj pi
se unë pa të,spo mund të jetoj e të rri

ej kamarier,pagesën të bëj unë tani,
se do shkoj te ajo, në afërsi
se atëhere,trupi im do bjerë në qetësi
më fal o i madhi ime përëndi,
më prit,oj e madhja, e imja dashuri.

[lazdrani]

Prekma shpirtin sonte
E mesoje ta dredhesh
Me perkedhelje e heshtje
Mesome sonte te me prekesh
Lekuren dhe zemren
Me gishterinjet e emocioneve
E pastaj fike driten
Mbi oret....

[Zero Cool]

Juve që rrisni brënda vetes jetën

Shkoni menduar me hapa të matur,
Tastjerës së rrugës lehtë duke trokitur,
Fluturimet e zogjve me sy duke kapur,
Kur folezat lënë, lartësive për tu ngjitur…

Trupi juaj rënduar pak nga pesha,
Nga lodhja e ditës, nga jeta e gjatë,
Një pikëz qumësht derdhur nën tesha,
Që nuk e piu dot vogëlushi nëpër natë.

Vështrime nuk hidhni, majtas, djathtas,
Vështrimet djaloshare si dikur për të parë,
Pamjen tuaj e shprehni natyrshëm, haptas,
Kur jeni të plota, apo keni ngelur me barrë.

E dini, brënda vetes jeni ngarkuar me margaritarë.

[Bona-us]

Në ndriqimin e hënës
Erdhi një shkëndij
I strukr në një qoshe ,po qante nje fëmij
Më nje zë trishtuar,i humbur në vetmi

Po afrohesha ngadal, pse qante ky femijë
Po me thuaj të lutem perse loton ti

Lotët po i rridhnin fare pa pushim
Më mungon nëna,dua një perqafim

Një ofsham e madhe rënkoj shpirtin tim
Më kujdes të shtuar ,bera një ledhati

Një zog i lenduar i thyer në dashuri
I strukur në një qoshe i mbeteur ne vetmi

[Bona-us]

Më ledhatove aq lehtë
Më lavdërove aq shumë
E dije se të dua pa hile
Oh Zot
Ajo ishte nata e fundit

Në mëngjesin e asaj dite
Më kishte marrë gjumi
Endërrova gjëra trishtuese
Dhe për një moment
Brofa në këmbë
Të thirra në emër
Ti tregoj ëndërrat
Si gjithmonë në çdo mëngjes
Ah…trishtim
Parandjenjë
Zëri yt su ndi
Edhe pas thirrjeve të njëpasnjishme
Stë pash më asnjëherë

[sheqerja]

Shetis nëpër rrugët e njohura të mendjes,
me shpresë te dallojë mes tyre nje ftyrë të veçantë
atë ftyrë që më fal buzëqeshje
kot, kot shpresoj sepse e di
ajo ftyrë është ndryshuar,
është tretur nëpër kohë
dhe unë kot shiqoj, sepse e di, edhe po e takova
nuk do ta dalloj as nuk do e njoh.
aq shumë është tjetërsuar
ajo fytyrë që aq shumë e dua
I janë tjetërsuar edhe mendimet,
edhe shijet që i kemi të njëjta
tashmë për të janë bërë bajate
Do e gjejë vallë ndoj ditë rrugën
të vijë e të më fal buzëqeshjen
Sakaq mu kujtua ajo thënia e famshme
Nëse e don dikënd lëre të lirë,
po t`u kthye prapë, është i yti
Nëse nuk të kthehet, jeto me iluzionin që ke për te
Sepse s`ishte e s`do të jetë i yti asnjëher!

[sheqerja]

Pritje

Është natë
Qetësi ankthi
E unë pres
Nga jashtë ndëgjohen
zhurmat e makinave
Po pres zhurmën e njohur
Për një çast më duket
që më në fund erdhe
po ndëgjoj hapat e njohur
dhe krismën e qelësit
pres të hapet dera
ngrihem të të dal para
të hidhem në përqafim
o Zot edhe sonte u gënjeva
sepse ti nuk je aty,
janë oshëtima të largta
këto që më ndodhin çdo natë
duke të pritur Ty.

[Bona-us]

Me fal biri im
prentimin spo e mbaj dot
zemra me qan e syt me rrjedhin lot
Diten qe te percolla ne ate dreq gyrbeti
te prentova ty i prentova veti
Diten biri im
qe te thash udha e mbar
te pata prentu se une sdo qaj
u mundova kot te behem e fort
Por zemra me qan e syt me rrjedhin lot
me ka marr malli bir
per aromen tende
sa shume mka marre malli per me me thirr nane
aq jam hutu sa shume po gaboj
Djalin tjeter po e thrras ne emrin tend
ma fal biri im premtimin
se mbaj dot se zemra me qan syte me rrjedhin lot

Më FAL :(

[Zero Cool]

Unë jam kushëriri i parë i vjeshtës,
Kam ardhur bashkë me të
në këtë botë!
Dita e saj prej kohësh
banon tek pemët,
Ku e kanë shtëpinë
edhe zogjtë!

Ejani dhe hyni brenda saj
për një çast,
Derën do t’jua hapë
një brengë e bukur!
Ajo do t’ju marrë për dore,
do t’ju ngjitë lart,
Në ato dhoma ku dimri
ende s’është futur!

Atje do të shihni të hyjnë edhe poetët,
Që pranojnë të bëhen miqtë e saj!
Është vjeshtë o njerëz,
është vjeshtë,
Nuk është maj!

Unë jam kushëriri i parë i vjeshtës,
Jam rritur me të e në të njejtat pemë
kemi luajtur!
Natyrisht,tani jam në një moshë tjetër,
Kur edhe vjeshta ime,
ka ardhur!