zemra e heshtur [Arkivi]

adidu

20-01-08, 05:18

Ne heshtje degjoj zemren te heshte,
gjakun te ndaloje ecjen ne damare,
pulsi te humbe rrahjen e shpeshte,
trupin te keputet ne toke si trung i vrare.

Ne heshtje degjoj shpirtin te heshte,
zotin te ndaloje urdheresen,
jeten te vritet nga nje heshte,
vdekjen te lexoje shpresen.

adidu

20-01-08, 05:25

ZEMRA IME

Ditët nuk rrjedhin si mendimet e natës,
Netët nuk pasqyrojnë në ëndrra mendimet e ditës,
Qielli nuk sjell ndjenjën në formë mendimesh në shpirt,
Dita dhe nata, dritën me errësirën shkëmbejnë,
Ëndërrat dhe qielli dashurinë në kufitë pa kufi përplasin,
Me ne dhe pa ne… në përjetësi.

Po zemra.
Zemra vallë cbën?
Rrotullohen me tokën të dyja rreth vetes,
Rrotullohen me tokën të dyja rreth diellit,
Rrotullohen me tokën dhe diellin të tre në qiell,
Rrotullohen së bashku rreth teje.

Derisa një ditë ndalon zemër e lodhur,
Në gjirin e tokës bashkëudhëtare e rrugës qiellore,
Krimbat e përtypin ngadalë.

Krimbat rrotullohen me tokën rreth vetes,
rreth diellit,
rreth qiellit,
Me ne dhe pa ne… në përjetësi.

- Ti je zemra ime – më the me gojë e lot në sy,
- Të kam ëndërr, tokë, diell e qiell,
të kam natë e ditë, të kam errësirë dhe dritë.-
të thashë pa gojë e lotë nën sy.

Zemra ime flet, në pritje të përtypjes krimbërore,
Me mua dhe pa mua… në përjetësi.

legenda

22-01-08, 17:00

.....TRISHTIMIN ndjej ne zemer, heshtas
qe derdhet ne trupin tim si lum
me vjen afer nje ENGJULL , lehtas
dhe ai ik e humbet pa gjurme....

adidu

25-01-08, 02:21

Makinë qepëse është dashuria,
Fustanin e ndjenjës qep me art.
Me gishtat e tu nën shtizën e hollë,
Dikur gishtin zure nën gjilpërë,
Trishtueshëm keq e shpove,
Tej përtej shkoi dhimbtas thellë,
Shtizë e hollë dhimbjegjakndjellë.
Me shpirtin tënd në gisht,
Tejpërtej gjilpërë ngulur,
Zemrën tkurre e nuk lotove,
Gisht-shpirt-shpuar,
Pak vargje dashurie me gjak zemre më shkrove.

adidu

02-02-08, 19:30

adidu

02-02-08, 19:30

Poezia e mesiperme eshte ne vargun japonez te quajtur HAIK

adidu

02-02-08, 21:45

Na grisen jeten ne shekuj,
si foto e mallkuar,
e nuk humbem,
Na shqyen zemren ne shekuj,
e nuk e vran dot,
se rrihte me terbim.
Na coptuan trupin ne shekuj,
kanibalet,e nuk e hengren dot.
Sot,
te jetegrisur,
zemershqyer,
trupcopetuar,
mbijetojme,
me shprese,
ne nje trup per tu bashkuar.

adidu

03-02-08, 00:26

Magji e kesaj jete qe fshihesh ne hidhesine e te kundertave,
Na lodh, e lodh pafundesisht me mundim te te rrembejme,
Here, here te embel te shijojme dhe mendojme se te gjetem,
Sakaq vrer stomaku i shpirtit na nxjerr.

Te drobitur e te hutuar nga hidhesia e embel dhe embelsia e hidhur,
Nje emer per ty magji e paarritur kerkojme.
Liri dikur ta vume emrin,
Te shpifur,
Te paafte per te te pranuar magjishmerine,
E percjelle,
Hidhur,
Embel,
nga ty.

Kur vdekjen ndjejme ngadale rremujshem ne trup e shpirt,
Te lumtur se magjine e jetes e emertuam liri,
Thjesht kuptuam se magjine e humbem dikur,
Ne diten qe e zevendesuam paaftesisht me emrin liri.

Ne emer te vdekjes, lirine kuptojme,
Po aq sa ne emer te jetes ne piedestal e ngritem ne kurriz te magjise.
Liria tek e fundit qenka nje burg pa mure dhe hekura,
E jeta qe humbi ishte magji.

Magji qe na trembi me hidhesine,
na trembi me embelsine,
Na trembi me betejat e hidhesise me hidhesine,
Embelsise me embelsine,
Hidhesise me embelsine,
Embelsise me hidhesine,
E si fole per te shpetuar krijuam lirine.

Kur humbet magjine,
Vdekja te shvlereson lirine,
Jeta lufton te kthehet tek magjia e humbur,
Vdekja te kujton se eshte me shume se vone.

Kur nuk arrite te jetosh magjine,
thjesht do lesh ne dore te vdekjes lirine.
postuar ne korrik 2007 ne forumin:www.albforum.us(Ringjallja e vlerave te mohuara) autor: adrian dule

adidu

03-02-08, 00:32

I lindur dhe i vdekur nën një pemë Naimiane
(nenkuptohet Naim Frashëri)

Njeri i lirë në Shqipërinë e burgosur nën një pemë Naimiane u linda,
I burgosur në Shqipërinë e lirë nga mitra e gjakosur mëmësore shpërtheva,
Veten, fëmijë mes lodra shpatash heronj filmash të huaj e binda,
Të jetoj me dashuri për atdheburgun e lirë në patriotizëm fars mbërtheva.

Në Shqipërinë eshtër heronjsh të tradhtuar e të mohuar u rrita,
Në gegë e toskë zakonendarë - fepërzier - gjuhëpërcarë jug e veri,
Në luftë klasash spiunllëqe - pabesi e besë e shtirë u zgripa,
Pa ndjerë dashurinë e mirë për atdheun e mpirë, në të bukurën rini.

I pjekur e djegur nga atdheu u volla në dhe të huaj,
Legjenda heronjsh të paqënë dëgjova në vendin komshi,
E për heronjtë eshtrashitur në vendin tim kokëulur vuaj,
Që jetën dhanë e shtrihen në varrin pa varr nën shi.

Burrë i ri,mjekërr bardhë kockë - shpirt rrëgjuar u ktheva në atdhe,
Me dashuri të mirë për Shqipërinë e nxirë me përcudni,
Legjenda heronjsh të paqënë kujtova se pas i lashë tej si një re,
Por në dheun tim i gjeta tek eshtra shqiptarësh zhvarrosnin me përdhuni.

Njeri i lirë në Shqipërinë e burgosur nën një pemë Naimiane do vdes,
Me gegë e toskë që kurrë luftë nuk bëmë mes tonë,
E pa luftë veten shesim zakonendarë, fepërzier e gjuhëpërcarë cdo mëngjes,
Tek të huaj heronjsajuar që eshtrat tona si legjendë të tyre i thonë.

Mos vallë gegë e toskë Shqipërinë me luftë duhej të shpëtonim ?
E ciftelinë në jug e isot në veri me gjak ti dërgonim,
Që heroj të sajuar të mos nderonim,
Të tradhtuarit heronj të vërtetë në piedestal ti madhëronim?

(adrian dule/www.albforum.us)

adidu

03-02-08, 00:52

adidu

06-02-08, 01:19

natyra

06-02-08, 14:09

natyra

06-02-08, 15:47

Martir ishe,
martir je,
martir do jesh,
dhe neser,
edhe pasneser,
edhe kur,
une te mos jem,
ai qe jam,
vargeshkrues,
martiresh, te kombit martir.
Poet jam,
poet do jem,
dhe neser,
edhe pasneser,
ne nje varr do ndryhemi,
perqafimtas mes nesh,
poezite e mia,
te tua,
vuajtjet e tua,
te miat.
(poezi per veten dhe Xhelal Ferizin)Adrian Dule

dhe njihere pershendetje,adidu

Si dhe pershendetje po per autorin e kesaj poezie Adrian Dule si dhe gjitha poezive qka lexova me nje lami te larte arti,me lejoni te veqoi dhe kte poezi qe i keni kushtuar veti,poashtu dhe poetit te larte Xhelal Ferizit.. pershendetje miqsore...nje gje di t' them,se paskeni te njejtin frymzim te Atdhetarizmit si poet te shquar,po dhe si martir..ju uroi suksese ne krijimtarit e juaja..!!
Prandaj,mendoi se gjithe poetat/tet jen martir/e,apo dhe heronj/e te kombit shqiptar/e...si cilesi e penes se tyre,qe len fakte mbi gjurmet shekullore e gjitha historive...!!!

Me respekt
natyra

legenda

06-02-08, 16:35

....vargu HAIK

Strofa perbehet nga 3 vargje,ku
vargu i pare ka 5 rrokje
i dyti 7 rrokje
dhe i treti prap 5 rrokje.

Fuqia e poezise nuk qendron vetem ne anen artistike por edhe ne anen teknike (...per fat jo te mire,une nuk e posedoj tekniken,...shkruaj jashte rregullave,ahaha...thjeshte nuk i dua kornizat....)

Zemra nuk ka dore
por me shpate vret pandjesine
thertaz vetveten.....

....vargu i fundit sikur fsheh altruizmin,si vyrtyt i autorit.
--------------------------------------------------------

Ja edhe nje strofe nga une,

" ...Lotimtaz - JETEN
heshtas zemra don kengen
e se vertetes..."

Zemra nuk ka goj,
Por kenge kendon me ndjenj,
Dashurisht heshtur.

Zemra nuk ka dor,
Por me shpat vret pandjesin,
Thertaz vetveten.

Zemra nuk ka sy,
Por sheh kjarte pabesin,
Lotimtaz veten.
(poezite e kesaj teme kane per autor adrian dule)

Urata

06-02-08, 19:21

Murgesha

06-02-08, 23:33

adidu

08-02-08, 13:22

Pershendetje per anetarin adidu, te falemnderit qe ke sjellur keto vargje ne mes nesh,nga autri (adrian dule)shum te emoncionura
...per adrian dule,pergezime ne rrugen e lamise se juaj poetike...te falemnderit ne perkushtimin e kesaj poezi per baben e kombit shqiptar Dr.Rugoven.LAVDI

LAVDI...PER TE GJITHE ATA/O QE KAN DHEN JETEN DHE KONTRIBUTIN E TYRE MBI KOMBIN SHQIPTAR...LAVDI

Me nderime
natyra

e une i perulem fjales tuaj adidu!

Vepra e ketij njeriun te madh, na ben te nxjerrim nga zemra vargje te bukura.
Pershendetje dhe respekte Natyra dhe Urata

adidu

08-02-08, 13:25

I Uroj Autorit Adrian Dule Suksese Ne Krijimtari Dhe Ne Vargjet E Tij Te Kendshme E Shum Te Kjarta Me Nji Realsitikë Tejet Skjaruese Me Nji Gjuhë Shum Praktike

Ju falenderoj i nderuari zotni Xhelal per urimin dhe analizen tuaj.

adidu

08-02-08, 13:26

Përuljes sime Krenarisë së Kombit tonë i shtohet edhe përulja kësaj poezie e në veqanti këtij vargu:
rob shqiptar i Kosoves se cliruar,

Të lumtë Adidu.

Respekte te vecanta dhe faleminderit e nderuara Murgesha.

adidu

08-02-08, 13:31

" ...Lotimtaz - JETEN
heshtas zemra don kengen
e se vertetes..."

Tentative e kendshme nga ana juaj legenda, ne vargun haik, por pse vetem me nje strofe? Tento per me shume dhe duhet te kesh parasysh se "sekreti" i vargut haik qendron tek thelbi i mendimit dhe jo tek vendosja e fjaleve.

Dilaver

08-02-08, 16:17

poezi per Ibrahim Rrugoven

Zemer heshtur,
vullkan vluar,
fjalepak i bekuar,
shpirtvrare nga te mohuar,
legjende e lirise se fituar,
kosovar shqiptar i qete,
shqiptar i Kosoves se roberuar,
rob shqiptar i Kosoves se cliruar,
profet i larguar,
yll mengjesi,
i kombit te bashkuar.

I perulem krenarisht, krenarise se kombit tone( adrian dule)

Krenaria e kombit sa jetoi, gjatë aktit të ndarjes nga jeta edhe pas ndarjes nga ajo, i miqësoi dhe vazhdon t’i miqësoj Kosovën dhe shqiptarët me miq prej ku lind tej ku perëndon. Miqësoi Kosovën me Fenomenin Planetar, potenciali ekonomik, ushtarak e politik i të cilit ka një shtrirje dhe ndikim superior brenda, besa deri diku edhe jasht unazes së ozonit. Ky Fenomen Planetar po e bën të realizueshme mëvetësinë e Kosovës, e dy pishpirika, njerëz të vegjël të cilët u gjenden në pozita të larta aksidentalisht, çirren si korbat duke caktuar data e afate të shpalljes, e në realitet nuk dinë asgje më tepër as brenda 24 orëve se çfarë do të sjellë dita në vijim.

Observimi poetik i z. Adrian Dule nuk tkurret vetëm në trungun pa gjymtyrë të mëmëdheut, edhe pse ai është në qendër. Shtrirja poetike e tij frymon nëpër poret gjenerale të vlerave dhe idealve të shkërmoqura të një realiteti të hidhur kombëtar, kalon nëpër fushën e frymëzimit figurativ të makrobotës poetike të vlerave vëlladashëse (gjakacake). Krijimtaria letrare e tij është një thesar i çmuar andaj në mënyrë meritore i dedikohet respekt i veçantë nga ana ime.

lirik

08-02-08, 16:59

--------------------------------------------------------------------------------

Adidu Të Uroj Suksese Ne Krijimtarinë Tuaj
Keni Prirje Dhe Vargua Juaj Ndikon
Perfshinë Veqon Dhe Ka Rrol Kuptimplotë :
ëSht Varg Që Nxitë Emocione Dhe Te Terheqë Në Ngjarje Si Për Shembull Te Vargjet Me Titull I Lindur Dhe I Vdkeur Në Nje Pemë Naimiane,
ku Perjetimet Në Sistemin Diktaturë Terheqin Vemendjen Dhe Të Perfshijnë Ne Ato Dhimbje
Dhe Në At Jetë Izoluese Me Zhvillime Te Pakëndshme Të Nji Shoqerie Të Izoluar
Pa Alternativa Dhe Demokraci Pa Lirinë E Fjales
Pa Lirinë E Tregut Mbyllur Në Nji Shoqëri Moniste Si Nji Kazamat
Autori Adidu E përshkruan Ktu Gjendjen Me Varg Mjaft Te Kthjellt
Dhe Nji Gjuhë Te Paster
Pasqyron Vuajtjet e asajë Kohe Të Nji Shoqërie Të Burgosur
Te Nji Skllavrie Burg Kolektiv
Me Kundërthënje Jug Veri
Me Imponime Me Diktat ma varfri
Internime Dhe Detyrime te dhunshme në Shoqëri
shoqeri e Vuajtur E Mbyllur Ne Lëvozhgen
E Mundimshme të diktatures së rrrep t
Te Nji Jetë Absurde Të Nji Brezi Që Nuk Shijoj Fjalen E Lirë
As
Knaqsitë E Jetes
Praraqitja E Kësaj Gjendje Reale Të Nji Shoqerie Dhe Nji Sistemi Në Vargun E Adidu
Paraqitet Shum Bukur Me Nji Ndikim Dhe Nji Metodë Intepretimi Të Bukur Realistik
Gjendjen E Përgjithshme Këtu Autori Ka paraqitë Me Vargun Si Shenjestër
Godet Anomalitë Dhe Absurditetet E Nji Kohe
Ne Te Cilen Perjetusei I Saj Din Ta Tregoj Vuajtjen
Pasi Vaujtja Izolimi Dhe Absurdet E Kohes Ishin Aq Dhimbse
Prandaj Vargu Që Paraqet Adidu Pasqyron Shum Kjartë Rrokullisjet E Shoqerisë
Nën Diktatin E Regjimit Komunist
I Cili Konzervone Idetë Dhe Mendimin E Lirë
Robotizonte Mendimin Skllvronte Mendimin në menyrë që populli ti Referohej Vetëm Kultit Tiranik
Dhe Te Menduarit Skllavërues mizorë
Ku Tre Miljon Njerz Ishin Shoqëri Skllavërie
Si në Të Menduar Si Në Ide
Si Në Te Gjitha Sferat E jetes Pasi Që Alternativa Nuk Lejohej
Të Menduarit E Lirë Nuk Lejohej ndryhej
:un Them Se Adidu Me Vargje Tejet Te Këndshme Na e Paraqet Na E sjellë Na E Përfytyron
Nji Copë Epoke Te Asaj Kohe Autori Mjaft Mejshtrisht E Interpreton Vargun
Me Nji Temperament Me Nji Kombinim Dhimbje Forme Deri Diku Edhe
Satirike Cinizem art Ku Me Cinizem Dhe Satirë stilist Përqeshë Kohen Si Anomali
So Epokë
Si Periudhë Si Nji Gjysëm Shekull Që I Ra Shqiptave Ta Përjetojnë
E Nuk Duhej Ta Përjetonin Kët Katrahurë
Të Nji Regjimi Tejet Autoritarë
Tejet Të Rrezikshëm
Tejet Te Dhunshëm
Te Mos Themi Shum Ekstrem
Ku Fjala Kushtonte Me Kokë
Pra Autori Shum Bukur E Paraqet M E intepretin E vet
Kjartë Me Nji Gjuhë Pasqyrore
Tjet Të Theksuar Dhimbjen Dhe Ekstremet E Kohes; Mizore
E Pergëzoj Autorin Për Kët Paraqitje Te Shkelqyeshme
Të Artit T ë Bukur Dhe Prezantimit Artsitik
Të Nji Kohe Që Ky Vet E Perjetoi Si I Ri Në Moshë Dhe
Dhimbshëm Tash Na E Ofron Si Lexim Ne Vargjet Te Kendshme

I Uroj Autorit Adrian Dule Suksese Në Krijimtari
Dhe Në Vargjet E Tij Të Këndshme E Shum Të Kjarta
Me Nji Realsitikë Tejet Skjaruese Me Nji Gjuhë Shum Praktike

Menbdimin e dha
Autori I Vargjeve Shqiptare Xhelal Ferizi Nga Mitrovica E Kosoves

Pershendes Vllazrisht Adidu Talentin e krijimtarisë Dhe Pershendes
Lexuesit Ne Dradania
Dhe Ju pororsis Te Jenë Ma Shum Aktiv Dhe Të Ndihmojn Njeri Tjetrin Ne Komentime
Të Civilizuara Reale Dhe Vllazrore
Edhe Kritiken Ta Thonë Me Qetsi
E Kulturë
Në Forma Te Civilizuara Si Formë Vrejtje
Apo Kshille
N E Forma Civilizuese Te Urtsisë Ne Forma Te Niveleve Te Larta
Pa Lendimin E Dikujtë
Por Me Nji Qetsi Siq I Ka Hije Nji Shqiptari Të Edukuar
E Vetmja Formë E knaqsisë Jetsore Esht Solidariteti Me Njeri Tjetrin
Me Falni Q ë nuk Kam Komentuar Deri Tani
Se As Vet Nuk E Besoni Sa i Ngarkuar Jam
Me Ngarkesa Te Jetes Te Punes Te Shkrimeve Te Forumeve Te Librave Te Krijimeve
Paskam Qenë I Biri I Robërisë
Adrianin E Pershendes Vllazrisht E Perqafoj Vllazrisht
I Pershendes Mikeshat E Mia Poashtu Natyren Uraten Legenden Ninelen Aminen Q E nuk E kam Degjuar Ka Kohë
Mandej Nakin Poetin E Nderuar Dhe Te Gjith Te Tjerët Ne Dardania
M e përjashtim Të Atyre Armiqve Të Kombit Shqiptarë
Pershendes Edhe Mbarë Kombin Tim Shqiperinë E Dashur Etnike

autori i vargjeve shqiptare xhelal ferizi liriku

Autori I Vargjeve Shqiptare Xhjelal Ferizi Shqiptari Nga Kosova

adidu

08-02-08, 18:07

FJALA
Fjala është ujë,
është oqean i thellë në zemër,
me dallgë të mëdha në breg.
Fjala eshte mjaltë,
pjalm në petale,
thumb i dhimbshëm,
kur si bleta thumbon.
Fjala është kujtesë,
e harresës së mykur,
në bodrumet e shpirtit të prekur.
Fjala është...
vargje,
poezi.
Fjala është jetë,
dhe jeta është njeriu.
(adrian dule)

legenda

09-02-08, 11:52

Zemra nuk ka goj,
Por kenge kendon me ndjenj,
Dashurisht heshtur.

Zemra nuk ka dor,
Por me shpat vret pandjesin,
Thertaz vetveten.

Zemra nuk ka sy,
Por sheh kjarte pabesin,
Lotimtaz veten.

***

Lotimtaz -JETEN
heshtas zemra don kengen
e se vertetes....

--------------------------------------------------

.....flm per sugjerime,,,
por ne kete rast u mundova te i qendroj besnike poezise se thurur nga TI,dhe per at arsye i dhashe vetes liri qe te thure vetem nje strofe....
sorry,nese nuk te behet qefi....

si zakonisht une nuk marr leje,ahaha....

Tentative e kendshme nga ana juaj legenda, ne vargun haik, por pse vetem me nje strofe? Tento per me shume dhe duhet te kesh parasysh se "sekreti" i vargut haik qendron tek thelbi i mendimit dhe jo tek vendosja e fjaleve.

adidu

11-02-08, 19:09

Krenaria e kombit sa jetoi, gjatë aktit të ndarjes nga jeta edhe pas ndarjes nga ajo, i miqësoi dhe vazhdon t’i miqësoj Kosovën dhe shqiptarët me miq prej ku lind tej ku perëndon. Miqësoi Kosovën me Fenomenin Planetar, potenciali ekonomik, ushtarak e politik i të cilit ka një shtrirje dhe ndikim superior brenda, besa deri diku edhe jasht unazes së ozonit. Ky Fenomen Planetar po e bën të realizueshme mëvetësinë e Kosovës, e dy pishpirika, njerëz të vegjël të cilët u gjenden në pozita të larta aksidentalisht, çirren si korbat duke caktuar data e afate të shpalljes, e në realitet nuk dinë asgje më tepër as brenda 24 orëve se çfarë do të sjellë dita në vijim.

Observimi poetik i z. Adrian Dule nuk tkurret vetëm në trungun pa gjymtyrë të mëmëdheut, edhe pse ai është në qendër. Shtrirja poetike e tij frymon nëpër poret gjenerale të vlerave dhe idealve të shkërmoqura të një realiteti të hidhur kombëtar, kalon nëpër fushën e frymëzimit figurativ të makrobotës poetike të vlerave vëlladashëse (gjakacake). Krijimtaria letrare e tij është një thesar i çmuar andaj në mënyrë meritore i dedikohet respekt i veçantë nga ana ime.

Lexova me shume vemendje cfare keni shkruar i nderuar Dilaver, teksa i referoheni nenvizimit te nje vargu qe kam shkruar per te madhin qe na beri dhe ben ti perulemi krenarisht. Shume na kane detyruar ti perulemi, perulesisht duke na bere te ndjehemi keq qe jemi shqiptar. Madje edhe sot "pishpirishkat" na detyrojne t'ju perulemi per hir te pushtetit qe kane. Prandaj i madhi Rugova eshte krenaria e kombit tone, sepse nuk i perulemi per hir te pushtetit , por te vepres qe la pas.
Respekte Dilaver.

Pak vargje per Pishpirishkat(me pelqeu shume ky percaktim)

Pishpirishkat,
buken presin,
nga furra te dale,
here u poq,
cirren,
here u dogj,
permiren,
here here djerset fshine,
si bukepjekes ustallare.
Harrojne kush grurin bluajti,
kush mjellin zuri,
kush bukes i dha forme.
Me hi e mbulojne,
gjoksin e zgavert tregojne,
bukepjekes shtiran,
qe brezat,
me hirin e tyre do ti mbulojne.
(adrian dule)

LOJETARI

11-02-08, 20:55

Qysh si fëmij kam patur një fobi ndaj poezisë .Gjithëherë kam qenë i mendimit se poezia i mjegullon gjërat pa nevojë .Kurrë nuk i kam kuptuar .S`ka forcë që më bind që vargjet poetike nuk përdoren nga autori për të mashtruar .Shpesh krijoj bindjen se sa më të ngatërruara të rreshtohen fjalët në vargje aq më i madh është efekti i tyre në botën e poetëve dhe idhtarëve të tyre .Poezia për mendimin tim është një kastrim i së vërtetës [realitetit].Realiteti, përmes vargjeve poetike e ndryshon zërin ,sikur i kastruari , bëhet më i hollë , shumë i hollë ,gati qesharak .
Si fëmij nuk i kam kuptuar ,as sot nuk i kuptoj .

adidu

12-02-08, 01:05

POETI

Rrugën një lypës i mjerë më preu,
Me lot në sy e këmbë të prera,
Që zvarritej mbi krahët e fortë i përvuajtur,
Që zvarritej mbi stomakun e tij i uritur.

Veten pashë si në pasqyrë,
Ai pa këmbë, e unë pa krahë,
Ai lyp lekë për bukën,
E unë lyp vargje për shpirtin.
Ai lypës artist,
Unë poet lypës.

Me këmbët e mia të forta zvarritëse,
Krahët e tij të fortë zvarritës shkelmova.
Në tokë e shtriva fitimtar,
Filozofinë e bukës së lypur.

Rrugën një i kamur i mjerë më preu,
Që zvarritej me krahë e këmbë,
Mbi avion,makinë e para pa fund,
Që shpirtin e humbur lypte.

Veten pashë si në pasqyrë,
Ai pa shpirt lyp me këmbë e krahë,
Unë vargje lyp qe shpirt ti jap.
Ai lyp shpirt për lekë,
Unë vargje për shpirtin lyp.

Ai lypës artist,
Unë poet lypës.
Me shpirtin tim të fortë zvarritës,
Në gjunjë i rashë,
Në tokë e shtriva fitimtar,
Filozofinë e shpirtit të lypur.
(adrian dule)

adidu

14-02-08, 22:41

Ankthi i pritjes se pavaresise, me mundon, me dyshon, me dhunon, me shperben ne ankth, aq...afer sa eshte. E prek me zemer, e prek me buze...e kam larg me vargje, e kam afer me poezi.

Ankth vargjesh pavaresie

Kosove,
e vargezuar ne vargoj,
ne vite, ne shekuj.
Vargoj te vargezuar,
ne dhimbjen e perjetuar,
ne vite, ne shekuj.
Pavaresine pret nen vargoj,
te tjetersuar,
ne vargje lirie,
liri vargojsh,
me shprese vargje pavaresie.
Do vish?
Te te pres?
apo te vdes,
per te rilindur ne vargje te vargezuar,
si ne vite,si ne shekuj.

(adrian dule)

adidu

16-02-08, 15:45

Ne pritje ankthore te shpalljes se pavaresise, po hedh ca vargje per nenen tone te perbashket SHQIPERI(kombin tone)

Nënë Shqipëri

Ishe e bukur dikur,
ohh…fatkeqesisht,
mbështjellë në rrobën e robërisë,
me zemër të trëndafiltë,
nën mishin e kockat, e munduara.
Robë- roberinë të hoqën,
Robë – lirinë të mohuan,
Lakuriqësisht, lakuriq të lanë,
Në mes të rrugës të tranuar.
Dorë e shkjaut mishin ta therri,
Skelet të la e gjora nënë,
Me plera rruge mbuluar,
Me plera robe- lirie.
Mishin ta poqën,
Dogjën,
Përcëlluan,
Në zgara, e kazanë,
Skelet të mjerë,
Kafkë me gojë,
Pa gjuhë,
Gjuhën e zemrës flet,
Gjuhën e nënës skelet.

Je e bukur sot,
Më shumë se dikur,
Mish i trëndafitë si zemra,
Në skelet u ngjit me mall,
Me robë- lirie nusërisht mbuluar,
Mëndafsh i trëndafiltë,
Mëndafsh.
(adrian dule)

adidu

28-02-08, 04:06

KUR SHKRUAJ POEZI

- Kur shkruaj poezi jam i lumtur,
Kur i lexoj …qaj, -
të thashë një ditë.
- Ti shijon gjithshka krijon,
Si djall që me veten tallet duke e vrarë,
e shpirtin mbush me gëzimdhimbje,
Kur projekte makabre për të ardhmen thur,
E të shkuarën shijon në kënaqësinë e rikrijimit,
Për vuajtjen e rradhës që do mbjellësh.
Ti qan gjithshka që lexon,
Dhe forcë merr të ngjallesh,
për vuajtjen e rradhës që do sjellësh. –
me lotë në sy më the.
(adrian dule)

Tomori

11-03-08, 13:54

zemra zemres
i bon lutje
dashuria e par
fillon me Puthje
zemra e femres
esht hotel
kush don hin
e kush don del
po zemra e mashllit
esht si gur kush hin
brenda nuk del kurr

adidu

17-03-08, 18:32

Se pari, te falenderoj Tomorr qe ke postuar nje poezi ne temen time poetike. Te jem i sinqerte, nuk me vjen mire kur jam i vetem ne "zemren e heshtur" , pra vetem une i "heshtur" ne poezite e mia. Se dyti, me vjen mire qe duke ndjere zerin tend te brendshem( dhe imperativitetin e jashtem) shpalosesh me nje depatetizim te shprehjes hde lakueshmerine jashte skenografise rustikale vargezuese.
Respekte i nderuar Tomorr.

lirik

04-04-08, 21:37

--------------------------------------------------------------------------------

Adidu Të Uroj Suksese Ne Krijimtarinë Tuaj
Keni Prirje Dhe Vargua Juaj Ndikon
Perfshinë Veqon
Dhe Ka Rrol Kuptimplotë
ëSht Varg Që Nxitë Emocione
Dhe Te Terheqë Në Ngjarje
Si Për Shembull Te Vargjet Me Titull I Lindur Dhe I Vdekur
Në Nje Pemë Naimiane,
ku Përjetimet
Në Sistemin Diktaturë
Tërheqin Vemendjen
Dhe Të Perfshijnë Ne Ato Dhimbje
Dhe Në At Jetë Izoluese
Me Zhvillime Te Pakëndshme
Të Nji Shoqerie Të Izoluar
Pa Alternativa
Dhe Demokraci
Pa Lirinë E Fjales
Pa Lirinë E Tregut
Mbyllur Në Një Shoqëri Moniste
Si Një Kazamat
Autori Adidu E përshkruan Ktu Gjendjen Me Varg Mjaft Kthjellt kjartë
Dhe në Një Gjuhë Te Paster
Pasqyron Vuajtjet e asajë Kohe
Të Nji Shoqërie Të Burgosur
Te Nji Skllavrie Burg Kolektiv
Me Kundërthënje Jug Veri
Me Imponime Me Diktat ma varfri
Internime
Dhe Detyrime te dhunshme në Shoqëri
shoqeri e Vuajtur
E Mbyllur Ne Lëvozhgen
E Mundimshme të diktatures së rrrep t
Të Një Jetë Absurde Të Nji Brezi Që Nuk Shijoj Fjalen E Lirë
As
Knaqsitë E Jetes
Praraqitja E Kësaj Gjendje Reale Të Nji Shoqerie
Dhe Një Sistemi
Në Vargun E Adidu
Paraqitet Shum Bukur Me Nji Ndikim Dhe Në Metodë Intepretimi Të Bukur
Realistike
Gjendja Përgjithshme
Këtu Autori Ka paraqitë Me Vargun Si Shenjestër
Godet Anomalitë
Dhe Absurditetet E Një Kohe
Në Të Cilen Përjetusei I Sajë Din Ta Tregoj Vuajtjen
Pasi Vaujtja Izolimi Dhe Absurdet E Kohes Ishin Aq Dhimbse
Prandaj Vargu Që Paraqet Adidu Pasqyron Shum Kjartë
Rrokullisjet E Shoqerisë
Nën Diktatin E Regjimit Komunist
I Cili Konzervone Idetë Dhe Mendimin E Lirë
Robotizonte Mendimin Skllvronte Mendimin
në menyrë që populli ti Referohej Vetëm Kultit Tiranik
Dhe Te Menduarit Skllavërues mizorë
Ku Tre Miljon Njerz Ishin Shoqëri Skllavërie
Si në Të Menduar Si Në Ide
Si Në Të Gjitha Sferat E jetes
Pasi Që Alternativa Nuk Lejohej
Të Menduarit E Lirë Nuk Lejohej
ndryhej
:un Them Se Adidu Me Vargje Tejet Te Këndshme Na e Paraqet Na E sjellë Na E Përfytyron
Një Copë Epoke Te Asaj Kohe
Autori Mjaft Mejshtrisht E Interpreton Vargun
Me Nji Temperament Me Nji Kombinim Dhimbje Forme Deri Diku Edhe
Satirike
Cinizëm art
Ku Me Cinizem Dhe Satirë stilist Përqeshë Kohen Si Anomali
Si Epokë absurde
Si Periudhë Si Nji Gjysëm Shekull Që I Ra Shqiptave Ta Përjetojnë
E Nuk Duhej Ta Përjetonin Kët Katrahurë
Të Nji Regjimi Tejet Autoritarë
Tejet Të Rrezikshëm
Tejet Te Dhunshëm
Te Mos Themi Shum Ekstrem
Ku Fjala Kushtonte Me Kokë
Pra Autori Shum Bukur E Paraqet M E intepretin E vet
Kjartë Me Nji Gjuhë Pasqyrore
Tejet Të Theksuar Dhimbjen
Dhe Ekstremet E Kohes; Mizore
E Pergëzoj Autorin Për Kët Paraqitje Te Shkelqyeshme
Të Artit T ë Bukur
Dhe Prezantimit Artsitik
Të Një Kohe Që Ky Vet E Përjetoi Si I Ri Në Moshë
Dhe
Dhimbshëm Tash Na E Ofron Si Lexim Ne Vargjet Të ksaj form e

I Uroj Autorit Adrian Dule Suksese Në Krijimtari
Dhe Në Vargjet E Tij Të Këndshme E Shum Të Kjarta
Me Një Realsitikë Tejet Skjaruese Me Një Gjuhë Shum Praktike

Menbdimin e dha
Autori I Vargjeve Shqiptare Xhelal Ferizi Nga Mitrovica E Kosoves

Pershendes Vllazrisht Adidu Talentin e krijimtarisë Dhe Pershendes
Lexuesit Ne Dardania
Dhe Ju pororsis Te Jenë Ma Shum Aktiv
Dhe Të Ndihmojn Njeri Tjetrin Në Komentime
Të Civilizuara Reale Dhe Vllazrore
Edhe Kritiken Ta Thonë Me Qetsi
E Kulturë
Në Forma Te Civilizuara Si Formë Vrejtje
Apo Kshille
N ë Forma Civilizuese Të Urtsisë
Ne Forma Te Niveleve Te Larta
Pa Lendimin E Dikujtë
Por Me Nji Qetsi Siq I Ka Hije Nji Shqiptari Të Edukuar
E Vetmja Formë E knaqsisë Jetsore Esht Solidariteti Me Njeri Tjetrin
Me Falni Q ë nuk Kam Komentuar Deri Tani
Se As Vet Nuk E Besoni Sa i Ngarkuar Jam
Me Ngarkesa Te Jetes Te Punes Te Shkrimeve Te Forumeve Te Librave Te Krijimeve
Paskam Qenë I Biri I Robërisë
Adrianin E Pershendes Vllazrisht E Perqafoj Vllazrisht
I Pershendes Mikeshat E Mia Poashtu Natyren Uraten Legenden Ninelen Aminen Q E nuk E kam Degjuar Ka Kohë
Mandej Nakin Poetin E Nderuar Dhe Te Gjith Te Tjerët Ne Dardania
M e përjashtim Të Atyre Armiqve Të Kombit Shqiptarë
Pershendes Edhe Mbarë Kombin Tim Shqiperinë E Dashur Etnike

autori i vargjeve shqiptare xhelal ferizi liriku

Autori I Vargjeve Shqiptare Xhjelal Ferizi Shqiptari Nga Kosova

adidu

12-04-08, 11:20

Flemninderit per mendimet tuaja ne temen time i nderuar Xhelial.

adidu

23-06-08, 21:32

Drite e fshehur,
ne bodrumet e zemres,
pa ajrosje,
mbushur me myk.
Shpirti hyn kembadoras,
te kerkon....

lovely

27-06-08, 14:04

i Nderuar ADIDU,

Shpirti me pushon ne vargjet tua!

pranooni komplimentet e mia 100%

me respekt

lovely

adidu

27-06-08, 16:03

i Nderuar ADIDU,

Shpirti me pushon ne vargjet tua!

pranooni komplimentet e mia 100%

me respekt

lovely

Respektet e mia lovely dhe falenderime. Menyra e te shprehurit tuaj( e gjetur shume estetikisht) me inspiron per te krijuar poezi akoma me "prehese' per shpirtrat njerezore.

adidu

29-06-08, 22:24

Dashuria

Dashuri!
Lulkuqe e gjakosur,
Mbirë në lëndinën e mbjellë me zemra.

Dielli shpirt të lulëzon,
Nata heshtje të fsheh,
Hëna dhimbje të ndricon.

Në perëndim të këputa.

Dielli u var në horizont i gjaktë,
Hëna u fsheh në natë,
Heshtja...heshti në heshtje.

Në agim ...zemrën mbolla në lëndine.

(adrian dule)

adidu

09-07-08, 19:46

Dashuria!

Me bulëzat e gishtave,
derën më fshiku një ditë,

Nuk e dëgjova,

Xhamin e dritares puthi,
me buzë të njoma,

Nuk e pashë.

Mbi zjarrin e oxhakut turfulloja,
kërkimtas dashurinë në flakë,
puthtas thëngjij.

(adidule)

Naki

09-07-08, 20:31

Inspirimi

Në damarë lëvizë
Pa prekur
Duke kërkuar hemoglobinë
Në tik taket
Pulsuese sekundare
Ateronë

Në fjalët e belbëzuara
Aromë pranverore e nuhatur
Frymonë
në frekuenca të melodive
të mbyllura në Violinë

Ispirim i çastit Vargje të radhitura në shkronja,për t"nderuar dhe respektuar Autorin Adidu!

Naki

adidu

12-07-08, 17:10

I nderuar Naki!
Ndjehem shume i nderuar dhe njekohesisht i emocionuar per keto vargje kaq te ndjera, qe megjithese te castit shpalosen lirshem dhe kendshme me metafora teper te gjetura.
Respekte te ndersjella Naki

lovely

15-07-08, 14:59

zemren e heshtur me trazon
mendimet me turbullon

ne krahrorin tend
a thua ka vend?

dua te takoj shiqimin
e te filloj vallzimin

me yjet e nates
ne tehin e shpates

me shallin qe dridhet lehte
ne ndjenja qe flasin vet...

adidu

17-07-08, 16:59

adidu

01-08-08, 15:52

Vargje vargezon,
e bukura zemer heshtur,
ndjellje petalesh,
pjalm lulemalesh.
Ne ajer aromen te ndjej,
fort ne mushkeri e thith,
pa imazh,
ne erresiren e syve,
nen dritherimen e yjeve,
feshferimen e gjarprit ne pyll,
nen therjen e plumbit ne beteje.
(adrian dule)

barbarella

01-10-08, 10:21

Lumturia mund te prese,i dashur
Augusta e kerkon e gjen tek ty
Ndoshta shprese tingellon e tashmja
Dashuria eshte shpresa dhe e ardhmja...

FOREVER AND EVER