Shkurorëzimi dhe fëmijët???

[Murgesha]

Shkrim me vend paske bërë ZC, ku edhe pajtohem thuja me të gjithat.

Do të shtoja:

Dje:

"Ftyra e familjes mbi të gjitha"

Të martonte babai dhe duhej të ulje kokën, mirë apo keq duhej të ruhej ftyra e familjes, edhe pse ndoshta personi me të cilin je martuar asku nuk të përshtatet!


Sot:

Ftyra e familjes deri diku, e më së shumti rahatia e fëmiut!

"Dy atllarë nuk lidhen në një mullar"

Fëmijët e sotëm të rriturr me "tana të mirat" e të stërpërkdhelur e presin edhe martesën një lloj përkdhelje të vazhdueshme prej partnerit, pa menduar se edhe vet duhet të japin përkledhje!

Të rralla janë ato familje që e rrisin vajzën me një edukatë të rreptë, dhe të përgaditur që në shtëpi të burrit duhet të ulë kokën e të ndëgjoj fjalën e burrit. Gjithnjë e më shumë ndëgjohet fjala vajzën e kam rritë si princesh dhe nuk lejoj askë të jetë mbi te. E njëjta ndodh edhe me djemt, i llogaritur tan jetën si princi i familjes nuk guxon të ja prish askush e hiq e më hiq gruaja e tij në të ardhmen.

Kjo parapërgaditje për jetën e tyre bashkëshortore sjell konflikte të mëdha kur ata vendosin të martohen apo bashkëjetojnë, sepse si ajo vajza princesh si ai djali princ pret të trajtohet njësoj edhe prej gruas apo burrit!

Gjithnjë e më shumë edhe te shqiptarët hasim prind të ndarë, diku të mirëkuptuar për rriten e fëmiut edhe pse të ndarë e diku njëri prind pa të drejtën për të par rritën e fëmiut të vet!

Ndarja nuk është gjë e re në shoqërinë tonë, jan ndarë edhe më parë çiftet, e do të ndahen edhe në të ardhmen, prandaj për të mos lënë fëmijë "rrugëve" jam pro bashkëjetesës ama pa fëmijë. Të shifet mirë e mirë nëse çifti përshtatet së pari mes veti e pastaj të hyjë në martesë dhe të krijohet familja!