Reflektime

[lovely]

Po gjenerata e "jonë"???

Prej tirqeve e plisit te bardhe, ballit te oxhakut, trapazanit, dimijave, shamise, kalit, kijeve, fenerit me gaz, komunizmit, jugosllavise... e deri te atifete jahjaga e te iPhone.

Jemi deshmitare te nje kohe te trazuar.
Nuk e di me, cilin ta quaj njeri?
Nuk e di me, cilen ta quaj dashuri?
Jemi deshmitare te nje kohe, ku njerezit ane e mbane botes, nuk njohin njerezi.
Cka ke njerezia, nime?

Jemi deshmitare te nje kohe, ku shqiptarhanja me hapa te medhenje po vrapon drejt te ashtuquajtures "modernizim".
Personalisht, pak po me pelqen kjo gje. Edhe pse te mirat duhet marre nga secili, me ngjan se ne po marrim me shume te keqijat.

Po jetojme ne nje kohe, ku teknologjia po fluturon. Shpejt kane me na e fut ka ni chip mikroskopik ne qafe qikho, edhe kane me na grah, si me kerrpesh.

Po jetojme ne nje kohe, ku nenat, nuk jane ashtu si nenat tona ishin.
Ne nje kohe, ku femra e lejon vetveten te behet nje cope mishi e ashti, per arsye joshjeje.
Po jetojme ne nje kohe, ku asnjerit nuk i kerset per asgje.
Njerezit nuk e jepin me te miren qe kane me, ashtu sic benin dikur.
Ata nuk brengosen.
Njerezit jane te uritur. Askush nuk eshte i kenaqur.
Dashuria nuk eshte dashuri me. Dashuria eshte vetem sex. Akt shtazarak.
Femijeri nuk ka, sic kishim ne.
Plaku shkelet, shiqohet me nencmim.
Prindi nuk respektohet.

Nostalgji per femijeri, ndoshta?
Apo vetem shenja te kijametit?

Ndersa mua, me mungojne pleqte me plis te bardhe dhe me duar te lidhura pas shpine.