Një intervju e imagjinuar!!!

[lovely]

Isha kane tu e rreh bre qat dardaneshen, tu e knaq. Me ni thuper t`holle i sillsha permas qatje, ajo veq kcejke qishtu perpjete pej dhimtes.

Ho de, i thojsha- se thupra nuk t dhem, po t`djeg.

Ajo veq kcejke qashtu. Dikur, e kapa per floksh, masi nuk ke dhapjani aty, i mshova me kri per arre, deri rane nja 5-16 arra un toke.


Tu ra arrat, krrapa krrupa un toke, veq kur m`ka dale gjumi.

Zot shyqyr thashe qi koka kane anerr, po a rrehet gruja e huj pa kurgjo hiq?

Nejse, jom qu i kom la durt, se thashe mos ka pas ajo nej morre n`kri, njeri s`munet me dijte kurre, jam vesh, jam shku n`shkolle, kur qka me pa?

Mas shkolle qatje, Bajlozi ish kane, e thirrke Hajrushin; Paja qikho i lajme do hesape.

Kur um ka pa mue tu ardhe me bicikedh, um ka thane;

Dashe, rri qaty kqyr a po vijne msojsat.

-Joh tibe, i kom thane, si trimneshe qi jom, une po kam qef me kane deshmitare, se jo neser nej gjyq a nejsen, ma mire, veq qe dardaneshen po e qesim rojtar qatje tu qyshi.

Hajra nuk na erdh. Metum pa la hesape.

Nejse, une e parkova bicikdhen, shkova hina un klase, tema ish kane; Reflektime.