Ali podrimja

[Le jardin des disparus]

Dashuri, kobi im


(Kur të putha, ma vure thikën - Populli)

Ngre dorë nga gjithçka e jotja dashuria ime
s`paske qenë fati im
as qetësia ime

qenkam mashtruar keq
pas teje duke vrapuar
nga syri i lig duke mbrojtur trupin tënd

buzë lumenjve pranë vullkaneve
në hijet e plepave të maleve të makinave
në hotele në katakombe sallone
të kam zdeshur prej mistereve

në qenien tëndee kam udhëtuar ditë e natë

as për pesë para ani yt
dashuri
kobi im

jashtë lëkure më nxorën dhëmbët
qetësinë dua t`ua prish drunjve
grave të botës barit tokës

nuk u besoj fjalëve tua asgjëje tënde s`i besoj
ik nga hija jote syri yt nga të prekurit tënd ëndrra jote
paske qenë e pabesë

ngre dorë nga gjithçka e jotja dashuri kobi im

Ali Podrimja