Nënëve të mia fisnike

[alipasha]

Postimi origjinal është bërë nga Murgesha

Dhimbje.

Shumë vite kanë kaluar
Shumë vite që më mungon
Prehërin tënd me vite e dëshirova
Fjalën nënë që kurrë nuk e shqiptova

Pa emrin tënd buza më është tharë,
Pa qeshjen tënde kam mbetë e vrarë
Të thërisja në dëshpërim, të dëshiroja në gëzim
Thirrjet e mia nuk arrinin dot në amshim

Ti ishe engjull kur ike prej kësaj bote
Dhimbjen nuk e kuptoja se çdo të thotë
Ty t`u hapën dyert e amshimit
E mua mu hap dera e rëndë e jetimit

Unë tani vetë nënë jam, si ti dikur
“ Ku të kam nëna ime” spraj së kërkuari
Të dëshiroj më shumë se kurrë
Ta hjek nga zemra mallin përvëluar

Kush nënën ka humbur,
Parajsën tokësore se ka shijuar
Përgëdheljet, ledhatimet, kujtimet
Pë gjithë jetën të mohuara.

Nje poezi katarsise te pastrimit shpirteror...frymezim emocional,teresi e ndenjave te ngrituara te mallengjimit jetimor.

All-llahu te shperblefte per keto vargje te bukura .