Ditari i ndjenjave....!

[Psikologu]

Shqipëtar!!!

Sa gjaku u derdhë , sa rrodhi neper ketë tokë të bekuar , sikur ne të ishim një krua qe buron gjakë , sikur në të ishim ata të cilet nga damaret tonë kemi më së shumti gjakë nga e tërë njerzia!!!!!
Pooo...!!! Sepse askujt nuk ju shtjerrë,askujt , edhe pse bishat pinë gjakun tonë,edhe pse ato kulshendra jetuan me gjakun tonë , me gjakun e venave të shqiptarit....!!!
Me gjakun e asaj!
Me gjakun e atij!
Me gjakun e tyre!
Hejjjjjj..!!!! Po si menduat ju oeri bisha , ori kushedra?!, nuk shteron gjaku jooooo, jo jo , nuk shterron gjaku i bijve dhe bijave të shqipes , nuk shterron!!
As naten as diten , nuk shterron aspak ,se e derdhë për dashurin e madhe , për atë dashuri që nuk ka të pershkruar , ajo është dashuri e dashurive , e ndertuar nga dashuria , e përtrirë nga dashuria , me e fortë se cdo dashuri , me e fortë se dashuria e nenes , e babait , me e fortë se krejt dhe cdo gjë ne ketë botë, se ajo është dashuri e dashurive.
E kan ditur me heret , se bisha kekron gjakë nga ne , kerkon gjakë ajo bishë.
Ajo bishë qe nuk ka përshkrim se si te quhet me teper se bishë.
Bisha nuk dallon nga bisha, se ajo është vetem bishë , qe mendon të na shtjerrë gjakun .Ahhhh , sikur ta dinte me mirë , sikur ta dinte se gjaku i jonë behet vetem lule , behet dritë.
Po po ...behet lule për ata që do të vijnë pas nesh e te vrapojnë neper livadhet e luleve , të mbjellin lule , te thurin kurora , te forcojnë dashuri nga lulet, cdo gjë do të bejnë këta të rinjë, por gjakun....!!!
Gjakun mos e harroni .Mos harroni se ku u derdhë , ku bisha piu gjakë , mos harroni se bisha nga bisha nuk dallon , ajo vetem kerkon gjakë.
E cdo lule kur ta keputni , mos harroni?!
Mos harroni se ajo lule ka bi nga gjaku i dikuj .
Mos harroni ketë!
Eshë lule gjaku ajo , lule qe mbiu kur ju ndal turri bishes,që bishes i dulen cdo here në ballë , sikur shenjterinj ekesaj toke te bekuar.
Heu mallkuar qoftë cdo bishë .
Mallkuar nga Zoti.
A thua pse u krijuan , pse ???!!!
Thonë që ai i gjithësisë krijon cdo gjë , e pse ketë , pse kete e krijoj?!
Po ajo se ka qerdhen ketu ne token e shqipes , sepse iku nga kthetrrat e shkabes, iku,neper male dhe shretetira, por klyshet ...klyshet e saj mbeten akoma ketu , mbeten që të rriten prapë si bisha...!!!
Klyshi i kulshedres mbeti , mbeti qe edhe ky klyshë që të pin prapë gjakë, se nuk rritet pa gjakë.
Por prapë harron bisha , prapë?!
Ooo kemi dashuri të madhe oj bishë, oj kulsheder!!!
Dashuria e madhe , nuk e kursen gjakun , jo për ti dhenë kulshedres , por për ta derdhurë ne token , në ketë tokë , që më vonë lulzojnë lulet, ne ketë tokë , qe lulja u rritë cdo here nga gjaku , e ne ketë tokë u ngopen shumë kulshedra dhe u trashën nga gjaku që për se gjalli na e pin neper vena.
Mosni , mosni , mos i besoni kulshedrave!!
Mos!
Mos!
Mos!
Se kulshedra është kulsheder!
Pjella e djallit!
Pjella e shkretetires!
E ju shqipëtar;
Besoni ne forcen e dashurisë , e rritur në dashuri dhe për dashuri.
Kjo dashuri e dashuris le të rritet cdo here , cdo kund , ne cdo hap,dhe emri i saj u përtriftë brez as brezi,djep pas djepi , dorë pas dore ,zemer pas zemre, e gjakë pas gjaku.
Dashuri oj dashuri ,e lindur nga gjaku , e mbrojtur nga pushka , e kenduar nga lahuta , e qendisur nga lulja.