Nga libri i POKERIT-PELGRIN I DASHURISË

[pokeri]

Diçka, si IKJE
Po perëndojmë e dashur si hije të vrara
Ogur solli stina, varre lot e gjak
Kënga është ndryrë në buzët e thara
Esull veç vdekja, sipër nesh merr hak.
Ruaje e dashur kujtimin e zbehur në natë
Imazhin e Atdheut të zhdukur në hartë...

[pokeri]

NGRIU DASHURIA

Ti rrin e menduar
ne fronin e trilluar
e Nata mbulohet me jorgan purpuri
Vjeshta t'erdhi pas po Dimri të zuri
E ngriu Dashuria...

Ti flet me zjarr jermie
ca vargje poezie
e fjala në fyt lidhur nyje mbeti
Parajsën e pandehur e rrënoi tërmeti
E ngriu Dashuria...

Ti ikë me nxitim
nga Mëkati im
dhe heshtja vritet nga hapat e rënduar
gjëmon e ofshanë zemra si lum i trazuar
S'e ngriu Dashuria...

(kënga me këtë tekst është shpërblyer në SHOW FEST 2003)

[pokeri]

PELEGRIN I DASHURISË

Unë vazhdoj të ecë pandalë
në ndjekje të bukurisë
me hedh jeta valë më valë,
se jam, Pelegrin i dashurisë...

Bredhi botës si i krisur
kaloj fushë, mal, oqean
si kalorës i harlisur
Pelegrin i dashurisë, jam.

Nxitoj rrugëve unë lajmëtar
mbushur zemrën me ngazëllim
gjurmëve të ikjes së parë
i dashurisë jam, Pelegrin.

Terheqe zvarrë hapa e shtigje
pas s'më shqitet malli im
shkeli mbi pllaja dhe brigje
se jam veç, një Pelegrin.

Ç'ndjenjë hyjnore e pashpjeguar
qenka t'i falesh mrekullisë
këmbëzbathur e i parruar
si një pelegrin i dashurisë.
.................................................. ..................
.................................................. ..................
.................................................. ..................

[pokeri]

FLIJIMI

Në Aulidën e moçme
në fushën e mëllenjave
Fisi im
gjithmonë flijoi
me shekuj
flijoi Jetën

Nuk i bëri fli erërave
detit djallit
dhe as Perëndisë
Fisi im
i flijoi Lirisë.
(1999)

[pokeri]

L I R I

E sheh muzgun që na përpinë, e dashur
Sikur një vrimë e zezë, përmasash kosmike
Me gjithçka të gjallë, na gëlltitë gojë e skëterrës
Të veshur me ethe, drejt pashpresës fërfëllojmë
Asaj hapësireje pa ngjyrë
E dimër i zhbërjes ngrin në pikë vere
Nga droja në frikë si pelegrinë shtegtojmë
Për t’u hedhur devotshëm në atë grykë humbelle
Mos e pandeh Fat e dashur, terrin mbyll në sy
Jetën e mbuluar me rrogoz të kobit
Jepi frymë Atdheut ia heq imazhin gri
Ia shtrij dorën shpresës, grushtit të çëndresës
Ndriçoje natën futë e ndize një qiri
Sespe ëndërra jonë është shëmbëllim i dritës
Dhe ka emër të bukur, Liri.
(1996)

[pokeri]

[pokeri]

Përpara se ta keni dëgjuar si këngë, keni rastin ta lexoni në formë vargjesh.

KOSOVA
Është një vend në këtë botë
një kopsht i madh me lulegjaku
gjithandej ujitur me lotë
ku shqip flet fëmija dhe plaku
dhe ku pranvera vjen e qeshur
e sjell aromën e Lirisë
me shekuj armët në brez ngjeshur
heq zinxhirët e robërisë...
Kosovë, toka ime e premtuar
Kosovë, malli im i pakënduar!!!

Është një tokë një amanet
që t'rrëmben e s'të lëshon
me zë t'ëmbël shqip të flet
të gjitha dhembjet t'i shëron
dhe nëpër botë kur t'ikësh larg
si hije e gjallë pas të vjen
me dy-tri fjalë varg e varg
të fton prapa të ngashnjen...
Kosovë, kullë e lashtë e krenarisë
Kosovë, kuptimi im i dashurisë!!!

Është një vend që quhet nënë
Me shqiponjë një djep i ri
T’gjitha vajet i kthen n’këngë
Këngën e bën përjetësi
Me tungjatjeta të uron
Biri im mire se ke ardhë
Me bukë e krip sofrën ta shtron
Bukë e krip e zemër t’bardhë…
Kosovë, zjarri im kurrë i pashuar
Kosovë, kënga ime e pambaruar!!!


Refreni:
Në ty lind veç dashuria
si diell i bukur i Lirisë
në Ty ringjallet shqiptaria
me xhamadanë edhe me plis
Ti Toka ime Ti Atdhe
Ti shtrati im ku kam le
Ti ninulë e nënës loke
Ti parajsa e kësaj bote...

[Dea_A]

Me fale qe po nderhyj mes nje ekstaze kaq te qmuar ........nuk muda pa te pergezuar per madheshtin e vargut tuaj ....
Sa me duket se me fortesi mbron te madhen ,te vlefshmen ....sa me delikatese preke qiellin e ndjenjes aterore ...... me duket se pulebardhat lahen nen petalet e veses se manushaqeve ...simfoni e lumturise ,vargu juaj !
Sa e qmoje tingullin e bukur ,arti eshte pasuria e nje zemre !
Te pershendes Mik !

[pokeri]

Postimi origjinal është bërë nga Dea_A

Me fale qe po nderhyj mes nje ekstaze kaq te qmuar ........nuk muda pa te pergezuar per madheshtin e vargut tuaj ....
Sa me duket se me fortesi mbron te madhen ,te vlefshmen ....sa me delikatese preke qiellin e ndjenjes aterore ...... me duket se pulebardhat lahen nen petalet e veses se manushaqeve ...simfoni e lumturise ,vargu juaj !
Sa e qmoje tingullin e bukur ,arti eshte pasuria e nje zemre !
Te pershendes Mik !

Më fal dhe ti mua, që do të përgjigjem
me gjuhën që e di...

Të mos njiheshim hiç, ka pasur mundësi
për njëri-tjetrin, anonim përherë
sa të varfër do të ishim pa një miqësi
pa erën e lehtë të fjalës që përkëdhel...

Jemi miq, asgjë më shumë,
Po vallë, a është kjo pak?

[pokeri]

NË VEND TË URIMIT

Po mbyllen fletët e kalendarit
me numra të zi
me data të kuqe
edhe një vit e bëmë
pa e jetuar dot.

Zoti nuk e solli të premtuarën
të bukurën e Dheut
Pavarsinë
dhe ne si dhëndurë të dehur tapë
akoma duartrokasim.

Po harxhohet edhe një vit
si cigarja po digjet me tym
për të mbetur vetëm hiri
si relikt i brishtë, kujtim.

[legenda]

vetem vjeshta
sikur nje vozge e vrimosur
po derdhej me shi...

(derdhje e mendimit ,ne menyre shume artistike)

Dhe shelgjet zhvisheshin
ngadale dhe mire
sikurse nje femer e turperuar
kur zhvishet
ne gjysmeerresire...

(zhveshje e fantazise se poetit,metafore e fuqishme)
KOMPLIMENTE ZOTERI POKER.

Postimi origjinal është bërë nga pokeri

SHI E LOTË

Asgjë nuk bëzënte
Në atë buzëmbrëmje të ftohtë
Vetëm vjeshta
Sikur një vozgë e vrimosur
Po derdhej me shi
Qielli i zymtë
Natë e vdekur
Vallë, ishim të gjallë
Ne të dy?

Përtokë binin gjethet
Stolisur me verdhësi
Dhe shelgjet zhvisheshin
Ngadalë e mirë
Sikur një femër e turpëruar
Kur zhvishet
Në gjysëmerrësirë.

Jo asgjë nuk pipëtinte
Nën qiellin e molepsur
Veç heshtje e boshësi
Dhe pika
Pika të vakta lotësh
Përzier me shi.

[legenda]

....varg shume i forte.RESPEKT

Postimi origjinal është bërë nga pokeri

ROBËRIA

Më në fund po mbaron
Po fundoset në pellgun e gjakut
Mos e shpëtoni, ju lutem.